قطعاً شما تاکنون مطالب و موضوعات مختلفي در مورد روابط همسران با يکديگر شنيده و خوانده ايد و در مورد تحکيم خانواده و نوع انتظارات همسران از يکديگر، با موضوعات مختلفي آشنا شده ايد. در يک خانواده سالم درک متقابل و توجه به انتظارات و توقعات يکديگر، از موضوعات بسيار مهمي است که ناديده گرفتن آن خانواده را با مشکل روبرو مي کند. البته وقتي صحبت از انتظارات و توقعات مي شود نبايد تصور کرد که فقط همسران از يکديگر و از فرزندانشان توقعاتي دارند، بلکه فرزندان هم در مقابل از شما مادران و پدران عزيز انتظاراتي دارند. براي شناخت بهتر در اين زمينه بد نيست مطالب زير را بخوانيد:
چقدرخوب است هميشه علاوه بر يک پدر يا مادر خوب و مهربان، براي فرزندتان دوست و ياوري صميمي نيز باشيد تا به راحتي اسرارش را با شما در ميان گذاشته، صميمانه حرف هايش را بگويد و با کمک شما راه حل مشکلاتش را پيدا کند و جواب سوالاتش را بگيرد؛ زيرا او دوست دارد در نظر گرفته شود و همانند يک انسان بزرگ با او رفتار شود. ناديده گرفتن او روز به روز فاصله تان را بيشتر مي کند واز اعتقاد او نسبت به شما مي کاهد. همان طور که شما به سلامت جسمي او اهميت مي دهيد، بايد به سلامت روحي و رواني او هم توجه کنيد و به همان شکل که تغذيه او برايتان مهم است، تربيتش را هم مهم بشماريد و با نوع رفتار و عملکردتان، شيوه هاي صحيح رفتاري را به او بياموزيد. هرگز او را با عناوين و القاب نامناسب صدا نزنيد و به خاطر يک اشتباه کوچک سرزنش نکنيد. او تشنه محبت، مهرباني و دوست داشتن است و دوست دارد آن را در محيط گرم و صميمي خانه، واز شما دريافت کند. پس محبت خود را نثارش کنيد و او را از چشيدن طعم شيرين مهرباني و صميميت محروم نکنيد. بين فرزندتان وديگران تبعيض قائل نشويد و هرگز او را با برادران و خواهران ديگرش مقايسه نکنيد؛ چرا که هر کس داراي ويژگي ها و توانايي هاي شخصيتي خاص خود مي باشد. براي آگاه ساختن فرزندتان از اشتباهش، هرگز با او قهر نکنيد و نسبت به او بي توجه نباشيد؛ بلکه با راهنمايي هاي آگاهانه خود از تکرار مجدد اشتباه فرزندتان پيشگيري کنيد. براي اعمال و رفتار فرزندتان پيامد منطقي در نظر بگيرد، نه اينکه با يک کوتاهي يا بي توجهي و يا يک اشتباه او را به دشنام بگيريد و يا با توبيخ و يا يک اشتباه شديد موجب آزار او شويد. سعي کنيد در همه حال شرايط سني فرزند خود را در نظر بگيريد و مطابق با سن و سالش از او توقع داشته باشيد؛ زيرا او دوست دارد شما درکش کنيد و براساس توانايي هايش از او انتظار داشته باشيد. در همه شرايط به فرزندتان احترام بگذاريد و او را فردي عاقل و منطقي خطاب کنيد. سعي کنيد با رفتارتان نمونه اي از خوبي ها، پاکي ها و مهرباني ها باشيد تا او به شما افتخار کند.هرگز در ميان جمع ضعف ها و لغزش هايش را به رخش نکشيد واو را در برابر ديگران شرمسار و خجالت زده نکنيد که باعث کدورت و دوري از شما شود. فرزندتان را به خاطر ويژگي هايش که ممکن است مجموعه اي از نوسانات خلقي، لجاجت ها، شيطنت ها و سرپيچي ها باشد و گاه و بي گاه در او ديده شود، هرگز سرزنش نکنيد. همه اينها ويژگي هاي طبيعي دوران رشد اوست و شما بايد با کمي تحمل، اجازه دهيد تا او از اين بحران گذر کند. سعي کنيد در طول هفته ساعاتي را به او اختصاص دهيد تا همواره بداند که برايش ارزش قائليد و فقط به فکر فعاليت هاي شخصي خود نيستيد، بلکه به او و کارهايش هم اهميت مي دهيد. اجازه دهيد تا فرزندتان به راحتي حرف هايش را با شما در ميان بگذارد. نه آنکه با عصبانيت و دعوا طوري رفتار کنيد که او از گفته هايش پشيمان شود و به جاي صحبت با شما با افراد بي تجربه به صحبت بنشيند. به سليقه و عقايد اواحترام بگذاريد واجازه دهيد تا او هم به راحتي نظرات شخصي خود را بيان کند. اگر از او اشتباه يا کوتاهي، سر زد او را مقصر خطاب نکنيد، بلکه ريشه يابي کرده و راه حل منطقي ارائه دهيد و همواره براي برطرف کردن مشکلات مختلف در کنارش باشيد نه رو در روي او. فرزند شما نياز دارد در همه شرايط در نظر گرفته شود و به حساب آيد. پس لازم است در همه حال به او توجه کامل کرده و به جاي سختگيري و اعمال يکسري اصول و قوانين خاص خودتان، زماني را به شناخت روحيات و خلقياتش اختصاص دهيد و او را روز به روز به خودتان نزديک تر کنيد.
منبع:مجله دنياي زنان ش 57