با توجه به اهميت موضوع پيش رو به دنبال مباحث كاربردي كلاس شيريني‌پزي، در اين جا به معرفي و چگونگي مصرف ادويه‌هائي مي‌پردازيم كه در تهيه‌ي كيك‌ها، شيريني‌ها، دسرها و انواع شكلات به كار مي‌روند. اميد است مورد توجه شما خوانندگان عزيز و محترم قرار گيرد و سودمند و مؤثر واقع شود. ادويه‌ها، هديه‌هاي زمين اند به ما انسان‌ها كه نه تنها تأثير بسزائي در طعم و مزه‌ي شيريني‌ها دارند، بلكه داراي فوايد ارزشمند غذائي نيز هستند. توجه به اين نكته ضروري است كه بايد در ميزان مصرف آن‌ها دقت لازم را داشته باشيم تا هم از بو و طعمشان لذت ببريم و هم از زيان آن‌ها جلوگيري كنيم. هل (cardamom)، يكي از پر مصرف‌ترين آن‌هاست كه در دو رنگ سبز و سفيد وجود دارد و بيضي شكل است. درون دانه‌ي هل، از ريزدانه‌هائي ريزي به رنگ سياه و قهوه‌اي تشكيل شده است. كه پس از آسياب كردن هل، مي‌بايد آن را الك كنيم تا پوسته‌ي هل جدا شود و دانه‌هاي آسياب شده، مورد استفاده قرار گيرد. اين ادويه‌ي خوشبو، همين كه در مجاورت هوا قرار بگيرد، عطر و بوي خود را از دست مي‌دهد. بنابراين، بهتر است هل را در ظرف دردار نگهداري كنيم و آن را هنگام مصرف آسياب نمائيم تا عطرش باقي بماند. گفتني است كه تركيب هل با قهوه و شكلات، بسيار مناسب و دلپذير است. هل، در شيريني‌پزي سنتي نيز كاربرد فراواني دارد؛ به طور مثال شيريني نخودچي، برنجي، رنگينك و باقلوا، با اين ادويه معطر و خوشبو مي‌شوند. همچنين، مي‌توانيم چند عدد از آن به شير بيفزائيم و شير را بجوشانيم تا از نوشيدن آن بيش‌تر لذت ببريم. دارچين (cinnamon)، ادويه‌ي ديگري است كه فوايد بسيار دارد. اين ادويه‌ي خوشبو، شبيه پوست تنه‌ي درخت و قهوه‌اي رنگ است. نوع ديگر آن، كه به كاسيا (Cassia) معروف است، لوله‌اي شكل و قدري محكم‌تر مي‌باشد. براي نگهداري صحيح دارچين، نبايد آن را آسياب كرد. زيرا عطرش را از دست مي‌دهد. پس بهتر است آن را هنگام مصرف آسياب كنيم. براي اين كار، از دستگاه خردكن مناسبي بايد بهره گرفت و هر بار اندكي از آن آسياب كرد. همچنين، چوب دارچين را بايد در ظرف دردار و دور از نور نگه داشت تاعطر آن به خوبي حفظ شود. بد نيست بدانيم كه مصرف دارچين و شكر همراه با سيب و كدو تنبل پخته، بسيار مطلوب است. از دارچين، در تهيه‌ي انواع پودينگ هم استفاده مي‌شود. دارچين، در تهيه‌ي بيسكويت، كيك و بستني نيز به كار مي‌رود و طعمي دلپذير و به يادماندني از خود به جا مي‌گذارد. در زمان‌هاي گذشته براي خوشبو كردن محيط زندگي، اندكي دارچين روي حرارت ملايم مي‌گذاشتند تا عطر آن فضا را پر كند و بوي خوبش به مشام برسد. در فصل‌هاي بعدي كلاس شيريني‌پزي و در ادامه‌ي موضوع، به معرفي ساير ادويه‌هاي ديگر همچون جوز هندي، انيس، ميخك، زنجفيل و وانيل خواهيم پرداخت. همراهان صميمي و هميشگي، همچنان با ما باشيد!

منبع:مجله‌ي آشپزباشي، شماره 36