پرفسور دانيل مارسلي معتقد است كه نوجوانان شديداً به زمان حال فكر مي كنند و گاهي اوقات بدون فكر پول خرج مي كنند. البته اين مساله جاي نگراني ندارد ولي كاملاً ضروري است كه آنها راه كنترل بودجه خود را ياد بگيرند تا بتوانند به تدريج استقلال مالي را تجربه كنند.
بين حدود 16 تا 18 سالگي، اين يك مساله طبيعي و حتي از نظر يك نوجوان بسيار مطلوب است كه بدون حساب و كتاب به خرج كردن بپردازد. از نظر نوجواني كه درآمد كوچكي دارد، اين پولي است كه خودش به دست آورده است؛ بنابراين آزاد است هر طور كه دلش مي خواهد از آن استفاده كند. درك نوجوانان از رابطه هايي كه بزرگسالان نسبت به زمان دارند، يكسان نمي باشد. اصولاً هدف از پس انداز كردن، محدود نمودن امروز خود است براي ذخيره به اميد آينده اي بهتر. ولي نوجوانان ترجيح مي دهند فقط در لحظه كنوني زندگي كنند. گروهي از والدين كه در خانواده هايي با طرز فكر ذخيره براي فردا تربيت شده اند، اصلاً اين رفتار نوجوانان را درك نمي كنند. گروه ديگر از پدر و مادرها، با رفتار خود، هدونيسم Hedonisme (لذت باوري يا لذت گرايي) را چنان در فرزندان خود ترغيب مي كنند كه آنها ديگر نمي توانند خود را به شنيدن جواب «نه» قانع كنند. اينجاست كه بايد پاسخ همه سوالها را در تعريفي كه خودتان از پول مي كنيد؛ بيابيد.
بر هيچ كس پوشيده نيست كه نوجوانان امروز به سختي مي توانند در مقابل محدوديتها و محروميت ها تحمل نشان دهند؛ چرا كه سيستم تجارت نوين، با خلق نيازهاي جديد، نوجوانها را به مصرف گرايي هرچه بيشتر واميدارد: با وارد بازار شدن آخرين مدل بازيهاي ويدئويي، نوع قبلي(كه تا چندي پيش پيشرفته ترين نوع به شمار مي رفت) كاملاً پيش پا افتاده و قديمي به نظر مي رسد.
بدون شك، نقش والدين را در اين مورد نمي توان ناديده گرفت. شايد محدود كردن فرزندان در بعضي زمينه ها باعث شده كه آنها از طريق مصرف بي رويه، كمبودهاي خود را جبران كنند. يا بر عكس، بعضي پدر و مادرها ممكن است قدري فرزندان را «نازپرورده» بار بياورند كه آنها ديگر هيچ حد و حصري براي برآورده شدن اميالشان نشناسند. ولي براي تغيير و تحول اين وضعيت به هيچ وجه دير نشده است. براي جلوگيري از ضرر و زيان بيشتر، شما مي توانيد مثلاً براي فرزند نوجوان خود (حتي در سنين خيلي پايين) يك بودجه يا مقرري تعيين كنيد كه برايش هم حالت پول تو جيبي داشته باشد و هم قسمتي از خرج لباس ها، وسيله اياب و ذهاب و همين طور آبونمان تلفن همراهش را در بر گيرد(گر چه اين آخري شايد فقط يك وسيله هزينه ساز باشد!!) به اين ترتيب، فرزند نوجوان شما ارزش واقعي چيزها را در مي يابد و اين كليدي خواهد شد براي استقلال مالي او در آينده.... به شرط اين كه، شما ميزان پول تو جيبي را بيشتر كنيد. اگر فرد نوجوان مايل است فقط كفش هاي مارك دار بپوشد يا در كلاس هاي گران قيمت ثبت نام كند، خودش بايد كار كند تا بتواند اختلاف مبلغ را بپردازد. البته هميشه در نظر داشته باشيد كه داشتن يك رابطه دوستانه با فرزند نوجوان خود و توضيح شرايط اقتصادي خانواده و مشورت كردن با او پيرامون مخارج خانه و خانواده مي تواند در حل مشكل ولخرجي آنان مؤثرترين روش باشد.
منبع:نشريه بانو، شماره25