(Bamboo)، در زبان فارسي به ني خيزران معروف است، جنسي از گياهان خانواده گندميان است و در دامنه كوه ها و تپه هايي كه داراي رطوبت 65 تا 90 درصد باشد روئيده يا كشت مي شود. ساقه هاي خيزران در رديفهاي متراكم رشد مي كند و مي تواند تا ارتفاع 40 متر برسد.
بيش از 662 گونه بامبو تاكنون شناسايي شده است كه داراي قطر و ضخامت هاي متفاوت است و درحال حاضر بهترين نوع بامبو در ژاپن، چين و به طور كلي كشورهاي شرق آسيا و هند روئيده و كشت مي شود. درايران مي توان ليالستان لاهيجان، علي آباد(در فاصله سخت سر و تنكابن)، قاسم آباد رودسر و تقريباً بيشتر نقاط شمال كشور را از مساعدترين مناطق رويش بامبو به حساب آورد.
بامبو از چهار قسمت سطح داخلي (داراي پوشش نرم)، ديافراگم (متصل كننده بخش هاي ساقه به يكديگر) ميانه و پوشش رويه كه بسيار سخت و ديرشكن است تشكيل شده و ديافراگم كاملاً فشرده بوده و آب در آن نفوذ نمي كند.
البته بامبوهايي كه در گل فروشي هاي ايران براي مصارف زينتي به فروش مي رسند از انواع داخلي آن نيستند بلكه نوع خاصي از بامبو هستند كه به «لاكي بامبو» شهرت دارند. نام علمي اين نوع بامبو «دراسينا» است.
كشت و پرورش «لاكي بامبو» در داخل كشور بسيار پرهزينه است. اين گياه كه معمولاً از مالزي و تايلند وارد مي شود در شرايط طبيعي آب و هوايي كشور نمي رويد.
موارد استفاده :
*استفاده از آن براي تغذيه
* بهره برداري به منظور تهيه غذا، اشياء و ظروف چوبي و ساير مصارف صنعتي
* كاشت در اطراف باغها و مزارع جهت حفاظت محل
* استفاده به عنوان گياه تزئيني
بامبو ازغذاهاي مورد علاقه خرس پاندا و فيل هاي هندي مي باشد.
نحوه نگهداري و شرايط رشد بامبو:
* رطوبت (65 تا 90 درصد)، دماي محيط جهت نگهداري (18 الي 22 درجه سانتيگراد)، هرچه ميزان رطوبت و حرارت بيشتر باشد كيفيت محصول نيز بهتر خواهد بود. ترجيحاً دور از باد كولر و گرماي مستقيم دستگاههاي گرم كننده نگهداري شود.
* رشد بامبو بدون خاك امكان پذير است و مي توان آن را در آب يا ژل خاك نگهداري كرد. اما براي رشد بهتر آن از تقويت كننده هاي مايعي كه حاوي ازت، نيتروژن، كلسيم هستند استفاده كرده، گل فروشي ها آنرا با نام «غذاي بامبو» مي نامند.
* محيط نگهداري داراي نور غير مستقيم.
*ظروف شيشه اي و استوانه اي بلند ظروفي مناسب جهت نگهداري بامبوهاي تزييني هستند كه مي توانيد از سنگ هاي رنگي يا صدف هاي سفيد هم در ته ظرف استفاده نماييد.
تكثيربامبو:
هرس كردن به موقع و صحيح به رشد و شاداب ماندن اين گياه كمك زيادي مي كند. قيچي و وسيله اي كه قصد داريد گياه را با آن هرس كنيد بايد كاملاً تميز و تيز باشد تا هم بيماري به گياه منتقل نشود و هم در محل برش اثري از دندانه دندانه شدن بر ساقه بر جا نماند تا بتوانيد يك هرس سالم و تميز را انجام دهيد. زماني كه مقداري از ساقه بامبو را برش بزنيد و هرس مي كنيد برگ ها و در نتيجه ارتفاع بامبو به رشد خود ادامه مي دهند، البته بدون اين كه ساقه رشد كند. آن قسمت ازساقه كه از بامبو جدا كرده ايد را مي توانيد در خاك يا آب قرار دهيد زيرا هر كدام يك قلمه جديد بامبو هستند، پس از مدتي ساقه هاي قطع شده يا همان قلمه ها مي توانند رشد كنند و جوانه بزنند و به اين ترتيب مي توانيد يك دسته بامبو جديد داشته باشيد. اگر قصد شما صرفاً تكثير گياه است بهتر است قلمه را از 2 تا 5 سانتيمتر از زير گره ساقه جدا كنيد. گروه اولين جايي است كه جوانه بامبو از آنجا بوجود آمده است. اين منطقه وقتي از ساقه جدا شود به زودي ريشه مي دهد و گياه جديدي بوجود مي آيد. به همين دليل مهم است كه آنرا طوري كوتاه كنيد تا جوانه گره كاملاً دست نخورده باقي بماند.
منبع:نشريه بانو، شماره25