سلوك علمي و فردي شهيد عارف الحسيني در گفت و شنود با حضرت آيت الله سيد حسن مرتضوي
درآمد
ميزان جديت در تحصيل و پيگيري مسائل علمي از جمله شاخص هاي تشخيص و ارزيابي هوشمندي و استقامت شاگرداني است كه بعدها زمام امور را در دست مي گيرند، از اين رو قضاوت يك استاد درباره شاگردانش ، معمولا از ميزان صحت بالائي برخوردار است. در اين گفتگو استاد مرتضوي درباره شاگرد يگانه اش سخن مي گويد.
كي و چگونه با شهيد سيد عارف الحسيني آشنا شديد؟
ارتباط ما با ايشان در نجف اشرف و از زماني بود كه ايشان رسائل و مكاسب را مي خواند.
شهيد در كدام درس هاي جناب عالي شركت مي كرد و استعداد درسي اش چطور بود؟
ايشان در درس رسائل و مكاسب ما شركت داشت و تقريبا در حدود سه سال در مباحثه ما حاضر مي شد. داراي استعدادي قوي بود و لذا در بين طلابي كه در درس ما شركت مي كردند، علاقه ما به ايشان از همه بيشتر بود. از افراد معدودي بود كه مورد نظر ما بود. من از لحاظ درسي برايش كارهاي فراواني را انجام داده ام.
شهيد از چه زماني به شخصيت حضرت امام گرويد؟
تا آنجا كه من اطلاع دارم همان زماني كه با من آشنا شد ، به رهبر كبير انقلاب اسلامي ، علاقه و ارادت داشت.
ايشان در حوزه علميه نجف اشرف ، غير از برنامه هاي درسي چه فعاليت هاي ديگري داشت؟
آن مقداري كه من اطلاع دارم ، علاوه بر اشتغالات درسي ، مشغول تربيت جماعتي از طلبه ها بود و براي خدمت به اسلام و مسلمين هيچ كوتاهي نداشت.
از خصوصيات روحي و اخلاقي و اجتماعي ايشان به نكاتي اشاره كنيد.
شهيد سيد عارف از نظر تقوي نمونه ، از نظر اشتغال به تحصيل ، از نظر استعداد و از نظر صبر و بردباري نمونه بود. با اينكه از نظر مادي در مضيقه بود ، هيچ گاه فقر و تهي دستي مانع او از اشتغالاتش نبود. به قدري ذوق تحصيل داشت كه در سفر پياده ، بين علماء نجف متعارف بود. طلاب نوعا در ظرف سه روز از نجف اشرف تا كربلا مي رفتند. ايشان به خاطر اينكه از وقتش بيشتر براي تحيل استفاده كند ، در شبانه روز حدود چهارده فرسخ راه مي رفت كه در روز ديگر به كارهاي تحصيلي اش برسد. او مردي بود توانا ، شجاع ، معتقد به مسائل اسلامي ، صبور و بردبار و جميع جهات اخلاقي حسنه را دارا بود. من در اين مدت هيچ نقصي در ايشان مشاهده نكردم.
چگونه از شهادت وي مطلع شديد و با توجه به اينكه ايشان يكي از شاگردان بزرگ جناب عالي بود ، واكنش شما چه بود؟ به نظر شما چرا دشمنان اسلام ايشان را به شهادت رساندند؟
شهادت ايشان به خاطر دفاع از اسلام و حفاظت از احكام اسلامي بود. اطلاع ما از شهادت ايشان به وسيله راديو ايران بود. پس از اطلاع ، تاثري كه ما از شهادت ايشان پيدا كرديم از ابعاد مختلف بود. يكي به خاطر رنج هائي بود كه ايشان به خاطر تهي دستي و فقر تحمل كرد و ديگر محيط خفقان آور فكري بود كه اغلب علما از اين جهت ناراحت بودند ، با اين همه ، ايشان آني از تحصيلاتش غفلت نداشت.
از بعد ديگر تاسف من به خاطر ذكاوت و فراست ايشان بود كه نويد مي داد در آينده بيش از گذشته به اسلام و مسلمين بهره برساند. با شنيدن خبر شهادت ايشان ، اين اميد از ما قطع شد. بعد ديگر شجاعت و توانايي و تسلطش بر زبان هاي مختلف از قبيل زنان هاي فارسي ، عربي ، اردو بود. طبعا هر فردي اين توانائي ها را داشته باشد ، خصوصا اگر تقواي ايشان را داشته باشد ، به درد اسلام و مسلمين مي خورد.
با توجه به اين موارد ، بعد از شنيدن شهادت ايشان شايد چندين مرتبه گريستم. الان هم وقتي ويژگي هاي ايشان را به خاطر مي آورم ، احساس ناراحتي مي كنم. اميداورم روحانيون پاكستان اين خسارت را جبران و همان روحيه را در خود پيدا كنند ، مخصوصا جهات تقوائي و صبر و تجمل ايشان در مقابل فقر و ساير گرفتاري ها ، تا بتوانند ان شاءالله جاي ايشان را پر كنند.
شهيد در مورد ولايت و تشيع چه اعتقادي داشت و نظرش درباره ولايت فقيه و حكومت اسلامي چه بود؟
عارف الحسيني غرق در ولايت ائمه (ع) و معتقد به ولايت فقيه و پيرو صددرصد حضرت امام خميني بود. اميدوارم كه علما پاكستان و روحانيون پاكستان جاي ايشان را خالي نگذارندو مردم پاكستان هم سعي كنند خود را در محور روحانيت بدانند تا ان شاءالله تعالي خون شهيد عارف الحسيني از بين نرود.
السلام عليكم و رحمه الله و بركاته
منبع: ماهنامه شاهد ياران، شماره 50