دکتر طاهره صفارزاده ، جلوه شكوهمند زن مسلمان
 

انديشمند برتر زن جهان و برنده جايزه برترين نويسنده زن مسلمان جهان در مصر، در 25 آبان 1315 در سيرجان متولد شد. در 13 سالگي به سرودن شعر پرداخت و آثار بي شماري پديد آورد كه برخي از آنان عبارتند از : پيوندهاي تلخ(1341)، رهگذر (1341)، چتر سرخ (1347)، طنين دلتا(1365)، سرو بازوان(1365)، سفر پنجم(1356)، مردان منحني(1366) و قرآن كريم.
او معتقد است اگر ترجمه قرآن كريم نصيب او شده است، به واسطه ايثاري است كه در دوران جواني و بدون چشمداشت مادي انجام داد و خداوند، اين عزت و شأن را بدان سبب نصيب او ساخت. او معتقد است تجليل از انديشمندان تا زماني كه حتي يك نفر سرگرسنه بر زمين مي گذارد، خلاف مقام علمي و شأن بشر است.
اين انديشمند بزرگ، استقلال كشور را بزرگ ترين دغدغه ذهني خويش مي داند و معتقد است استقلال، فقط حفظ مرزهاي كشور و قطع وابستگي از خارج و جلوگيري از استعمار نيست، بلكه درد آنجاست كه عده بي شماري مستعمره نفس خويش هستند و لذا خطر آنان كمتر از استعمارگران ديگر نيست، زيرا آنان مصالح شخصي خود را بر مصالح مملكت مقدم مي دانند.
طاهره صفارزاده از سن شش سالگي تجويد، قرائت و حفظ قرآن را آموخت و پس از آن در مقطع كارشناسي، كارشناسي ارشد و دكتراي زبان و ادبيات انگليسي در ايران، انگلستان و آمريكا تحصيل كرد و از دانشگاه آيوا مدرك دكترا گرفت. در سال 2005، از سوي انجمن نويسندگان آفريقايي و آسيايي در مصر، به عنوان برترين نويسنده زن مسلمان برگزيده شد. در ترجمه او از قرآن كريم، ويژگي هاي منحصر به فردي چون معادل گزيني براي اسماء الحسني، كلمات مناسب، قابل فهم و ساده به جاي اصطلاحات فني و تخصصي قرآن ديده مي شود. او به زبانهاي فارسي و انگليسي تأليفات و ترجمه هاي بسياري دارد. علت انتخاب او به عنوان برترين زن انديشمند مسلمان، ترجمه فصيح و شيواي او از قرآن است.دكتر طاهره صفارزاده، استاد دانشگاه، شاعر، نويسنده، و مترجم قرآن كريم به سه زبان، در سرودن شعرهاي انقلابي و مذهبي در عصر معاصر، از پيشكسوتان اين عرصه محسوب مي شود كه سرودن اشعار انقلابي را با مجموعه شعر «بيعت بيداري» آغاز كرد. او ساليان متمادي براي ترويج و نشر تعاليم قرآني از طريق ترجمه آن به زبانهاي مختلف گام برداشته و در اين راه از جان و مال خود دريغ نورزيده است. او از مروجين مسلم فرهنگ ايثار و شهادت، مبارزي بزرگ و نمونه والاي يك زن دانشمند و موجب افتخار دنياي اسلام است.
از اشعار اوست:
در سرزمين آسماني جبهه
كسي به خويش نمي انديشيد
كسي به مرگ و مال نمي انديشد
و ارتفاع صخره و كوه
به زير پاي دليراني است
كه از ارتفاع عقيده
از ارتفاع ايمان مي جنگند
از مرز جان چو مي گذرند
پروازشان از خاك
سوي نور
از بطن آبي رگها
به سوي آبي بالاست
و حنجره هاي زخمي
زير فشار ظلم ابر باطلها
مدام مي خوانند:
«ما در محاربه هستيم
با هر كه با حسين (ع) به جنگ است
و در صلحيم
با هر كه با حسين (ع) به صلح است»
حسين (ع) نام كريم حق است
حق
آيينه است
كه چون شكسته شود
هر ذره اش دوباره آيينه اي خواهد شد
سپيد و روشن و كامل
«از شعر پيشواز»

منبع:ماهنامه شاهد ياران، شماره 19