حاصل هنر خداجويي است
هنر مکتبي و هنر انقلابي، هنر مسئوليت آور و متعهدساز است. اگر هنر در خدمت ابتذال قرار بگيرد، به جاي رشد انسان، او را به انحطاط مي کشاند، آيت الله بهشتي درباره ي هنر نگاهي کاملاً مکتبي داشت.
«هنر، هنر تعالي بخش، هنري که به انسان کمک کند تا از زباله دان زندگي منحصر در مصرف، اوج بگيرد و بالا بيايد و معراج انسانيت را با سرعت بيشتري در نوردد، هنر اسلامي است.اين هنر، هنري است که مورد تشويق و تقدير اسلامي است.در اين مدت زماني که از پيروزي انقلاب مي گذرد دو نوع سرود انقلابي ساخته شده است.يک نوع سرود و با آهنگ هاي ابتدايي، که اين از نظر ما خوب و مطلوب است.در خور تقدير و تشويق؛ولي يک نوع سرود انقلابي هم با آهنگ ساخته شده است، اما آهنگ ترانه هاي عشقي ! فقط کلمات شعرها عوض شده که اين به درد نمي خورد. اين حرام است که حرام شده است و در روايات ما هم وجود دارد.اگر قرآن را هم با آهنگ غنا بخوانند حرام است .بلکه حرام اندر حرام است. لذا تقاضاي من اين است که هنرمندان راستين انقلابي شعر بسازند و شعر بسرايند و آهنگ بسازند.
وقتي انسان مي خواهد به نياز هنري انسان بنگرد، کاملاً متوجه است که هنر بايد نردبان عروج و تکامل باشد نه وسيله ي سقوط و تباهي.
هنري باشد که انسان را انسان تر بکند نه اين که او را به حيوانيت و سبعيت يا حيوانيت شهوت و يا حيوانيت طاغوتي و جباريت بکشاند.
ديدگاه ايشان ، به اين گونه است که همان طور که وارد محدوديت هاي هنري شده است، خدا محوري و بندگي انسان را نيز مد نظر قرار داده است.هنر،زيبايي است و رسالت بندگي را بايد با زيبايي و ظرافت ارايه نمود. محصول هنري به معناي يک اثر زيباي بندگي و خداجويي است .
منبع: ويژه نامه بزرگداشت هفتم تير/ ضميمه روزنامه اصفهان زيبا/ تيرماه 1389