آيا ازدواج هاي اينترنتي و همسريابي در سايتها درست است ؟
 

اينترنتي شدن روابط اجتماعي در جامعه امروز ايران به طرز ناباورانه اي بيان کننده اين واقعيت است که گپ و گفت ها و مراودات دوستانه در دنياي مجازي به شکل نگران کننده اي در حال تبديل شدن به فرهنگي پذيرفته شده است. امروزه بشر استفاده از وسايل ارتباط جمعي چون اينترنت، ماهواره و رايانه را جزء لاينفک زندگي خود مي داند. دنياي جديد نيز شيوه نوين را براي زندگي مي طلبد و از همين رو زندگي نسل جديد با نسل گذشته متفاوت شده است به طوري که بسياري از افراد ترجيح مي دهند امور روزمره و گاه ضروري زندگي خود از جمله ازدواج و تجارت را از طريق اينترنت پيگيري کنند.
با نگاهي گذرا به دنياي اينترنت و تفحصي کوتاه در دنياي سايبر( sayber) مشخص مي شود که چند ده سايت دوست يابي و همسريابي با امکانات منحصر بفردي چون آلبوم تصاوير، تالارهاي گفتگو و چت روم ها اين زمينه را بوجود آورده اند که جوانان به سمت و سوي آشنايي هاي بي سرانجام کشيده شده بي آنکه از عواقب دردسرساز آن آگاه باشند.
اين روزها ازدواج اينترنتي به يکي از مباحث مورد علاقه برخي جوانان تبديل شده است که از اين طريق شريک زندگي آينده خود را از آن طريق مي يابند. چنين روندهايي تشکيل خانواده در ايران را با ابهاماتي رو برو کرده است. نخست آنکه خيلي ها با انگيزه دوست يابي وارد اين سايتها شده اما پس از جدي شدن مباحث و اصرار يکي از طرفها به ازدواج، فرد براي تداوم رابطه حاضر به پذيرش آن شده در حاليکه خود نيز مي داند که هيچ جديتي در اين موضوع ندارد. نکته دوم آن است که خيلي ها پس از نا اميدي از پيدا کردن شريک مناسب آينده شان با انگيزه و هدف مشخص به سايتهاي همسريابي مراجعه کرده و سعي مي کنند فرد مورد نظر خود را پيدا کنند.
با اينکه اتکا به اينترنت و فضاي مجازي ممکن است در نگاه اول آسان ترين راه همسر يابي تلقي شود ولي واقعيت آن است که فضاي نامطمئن مجازي نمي تواند ملاک دقيق و قابل اعتنايي براي يافتن يک شريک دايمي به حساب آيد. ارزيابي هاي اوليه نيز حاکي از آن است که خيلي ها در مراحل اوليه به قصد دوستيابي به اين کار مبادرت کرده و به تدريج علايق ناشي از احساسات ناپايدار تمايل به تداوم رابطه و در نهايت ازدواج را موجب شده است.
ارزيابي هاي آماري در يکي دو سال گذشته حاکي از آن بود که بي برنامگي در امر ازدواج، جامعه را با وضعيت نگران کننده اي روبرو کرده و چنانچه آمار جوانان در سن ازدواج و نا توان از ازدواج همچنان ادامه يابد در 10 سال آينده بر حسب جمعيت دختر و پسر و برخي متغيرهاي کيفي چون افزايش دختران تحصيلکرده با يک درهم ريختگي و نا همترازي گيج کننده روبرو خواهيم بود.
به گفته يک کارشناس پژوهشگر اجتماعي اگر در وضعيت عادي مبادرت به برنامه ريزي شود در 15 سال آينده تعادل به نحوي به هم ريخته مي شود که در آن زمان ارزش يک مرد تحصيلکرده برابر 15 زن تحصيلکرده خواهد بود، در حال حاضر نيز در برابر 10 مرد تحصيلکرده تنها يک زن تحصيلکرده در برخي پستهاي مديريتي جامعه قرار مي گيرد.
اين ارزيابي بيشتر به اين لحاظ که تغير رويکرد جوانان در شيوه همسرگزيني و روي آوردن آنان به روشهاي مختلف را نشان مي دهد، اهميت دارد به خصوص که متغير هايي چون سن و تحصيلات به اين لحاظ که مستقيما با مقوله انتظارات دو طرف سر و کار دارند در گرايش به شيوه هاي غير متعارف همسر گزيني تاثير بسزا دارد.
امروز همه مي توانند با مراجعه به كافي نت يا كامپيوتر شخصي به راحتي وارد سايتهايي شده و شروع به دوست يابي و چت با افراد ناشناس كنند. بر اين اساس كه ادبيات پرسه زني در وب مي گويد كه مي تواني با هر شخصيتي در شبكه احساس و عاطفه ات را به اشتراك بگذاري.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني پليس، اين كه ادبيات اينترنتي كاربران چقدر با ساختار اجتماعي سطح جامعه تطابق دارد، موضوعي بحث برانگيز است. آيا اشتراك سلايق دو پسر و دختر جوان در فضاي "چت روم" مي تواند زمينه مناسبي براي ازدواج اين دو در جامعه باشد؟ معلوم نيست ! در حال حاضر بسياري از جوانان ساعتها يا به طور متناوب روزها و ماهها پاي اين نوع دوستيابيهاي مجازي مي نشينند. طبق آمار اداره كل مطالعات اجتماعي و بررسيهاي اجتماعي ناجا، 63 الي 68 درصد چت رومها در اختيار جوانان قرار دارند؛ خصوصاً جوانان ايراني كه حتي گوي سبقت را از مردم آمريكا و كانادا هم ربوده اند.
البته محتواي 48 درصد اين چت رومها را اطلاعاتي چون عكس در برگرفته و اين درست آن چيزي است كه مي تواند جوان و نوجوان را تحت تأثير قرار دهد.

?ازدواج اينترنتي
 

ازدواج در اينترنت اولين بار دركشور فرانسه و حومه هاي شهر پاريس مطرح شد. اين شهر يعني "ايسي لهمو لينو" يكي از شهرهاي اينترنتي و سرآمد شهرهاي فرانسه در حوزه اينترنت و اطلاع رساني مي باشد. تا جايي كه حتي در مهد كودكهاي اين شهر نيز اينترنت مورد استفاده و دستيابي است.
در كشور ما هم موضوع دوست يابي رايانه اي و گاهي ازدواج اينترنتي از حدود 2-3 سال پيش در بين عموم مطرح شده است. تا جايي كه چندين سايت نيز در اين مورد به وجود آمد و اقدام به عضويابي كرد.
اما آنچه مهم است عواقب و مشكلاتي است كه پس از ايجاد چنين سايتهايي در بين جوانان به وجود آمده است.
چنانچه به دادگاههاي خانواده و مراجع قضايي مراجعه كنيم به سادگي با چند زوج روبرو مي شويم كه از طريق اينترنت با يكديگر ازدواج كرده اند و حال براي جدايي به اين مكانها آمده اند.
عبدالرضا مصري، با اشاره به لزوم فرهنگ سازي در مورد ازدواجهاي اينترنتي، در اين زمينه مي گويد: برقراري ارتباط ميان دختر و پسر از طريق اينترنت جرم محسوب نمي شود، چرا كه وقوع جرم مستلزم وجود ادوات و مقدمات جرم است. البته در هيچ قانوني هم ارتباط كلامي بين دختر و پسر هر چند نامحرم باشند، جرم محسوب نمي شود.
اما آنچه مسلم است اين ارتباط باعث بروز شرايط سوء استفاده و استفاده نامطلوب از شرايط موجود مي شود.
مصري معتقد است: در كشورهاي اروپايي ارتباط سالم از طريق اينترنت صورت مي گيرد و طرفين پس از اين كه تصميم به ازدواج گرفتند شرايط خود را صادقانه بيان نموده و با هم ازدواج مي كنند. اما چون در كشور ما اين فرهنگ وجود ندارد، آنچه كه در چت رومها بيان مي شود اكثراً دروغ است يا با ديدگاهي منفي نظاره مي شود. نهايتاً همين دروغها باعث فروپاشي خانواده پس از ازدواج مي گردند، چرا كه طرفين واقعيتهاي فرد مقابل را از نزديك مي بينند

سايت هاي اينترنتي مطمئنا قصد الهي ندارند
 

جواد آرين منش مي گويد: ازدواج يکي از مهمترين حوادث زندگي انسان تلقي مي شود به طوري که حاصل آن تشکيل کانون خانواده به عنوان مهمترين و پايدارترين نهاد تربيتي در جامعه است.
با اشاره به کارکردهاي متفاوت تربيتي، اجتماعي و فرهنگي خانواده مي گويد: خانواده در اجتماع ايراني جايگاه اساسي دارد و براي تحکيم خانواده ما به هر صورتي بايد تلاش کرد.
به گفته آرين منش همسر گزيني اينترنتي در جامعه ايران يک پديده نوظهور تلقي مي شود و اين پديده در جوامعه غربي سابقه بيشتري دارد. نماينده مشهد در خانه ملت استفاده از رسانه هاي نوين را به تيغ دو لبه تشبيه کرده و تاکيد مي کند: اگر جنبه آگاهي بخشي اين وسيله ناديده گرفته شود و با يک نگاه احساسي و ناآگاهي يک فرد بخواهد همسرش را از طريق اينترنت برگزيند و نقش اينترنت در تشکيل خانواده احساسي باشد و برپايه احساسات، يک خانواده بنا شود، اينترنت را نبايد در انتخاب همسر استفاده کرد اما اگر اينترنت بر آگاهي و آشنايي بيشتر طرفين ازدواج بيافزايد بسيار وسيله پسنديده اي است.
آرين منش مي گويد: چون در فرهنگ ايراني موانع زيادي براي ارتباط طولاني قبل از ازدواج بين خانواده هاي جوانان وجود دارد و جوانان نمي توانند با خصوصيات يکديگر آشنا شوند استفاده از اين ابزار براي آشنايي پيش از ازدواج مطلوب و مفيد خواهد بود البته بايد اطلاعات و خصوصياتي که افراد از همديگر مي دهند خصوصيات واقعي باشد و فقط شرايط مثبت افراد گفته نشود.
وي با تاکيد بر اينکه نبايد يک پديده وارداتي را با همان شرايط که در خارج از ايران وجود دارد، در جامعه ايران برپا کرد، گفت: بايد ارزش هاي اسلامي در همسرگزيني اينترنتي لحاظ شود.
آرين منش چت کردن را وسيله مناسبي براي ازدواج نمي داند، بلکه آن را بيشتر براي سرگرمي مي داند و معتقد است که چت در اين ماجرا نبايد مهم تلقي شود. چرا که بعيد است فردي براي کسب اطلاعات کامل و همسر گزيني واقعي به اينترنت مراجعه کند.
آرين منش در اين خصوص مي گويد: هنوز هم افرادي هستند که با انگيزه هاي شرعي اطلاعات به خانواده دختران و پسران مي دهند اما بعيد به نظر مي رسد که سايت هاي اينترنتي نيز با انگيزه هاي الهي اين کار را انجام دهد. اگر سايت هاي اينترنتي با برنامه ريزي از سوي مسوولان همراه باشد مي تواند نتايج مثبتي را به همراه داشته باشد.
منبع:http://fa.parsiteb.com
ارسال توسط کاربر محترم سايت :hasantaleb