تست ورزش يکي از مهم‌ ترين روش‌ هاي بررسي بيماري رگ‌ هاي کرونري قلب است. زماني که بيمار شروع به ورزش مي ‌کند، عضلات نياز بيشتري به خون رساني دارند و بنابراين قلب مجبور است تندتر و قوي تر ضربان بزند.
به اين ترتيب حين ورزش، خود قلب از همه اعضاي بدن فعال تر بوده و نياز به خون‌ رساني بيشتري دارد.
در يک قلب سالم رگ‌ هاي کرونري مي ‌توانند جوابگوي اين نياز افزايش يافته باشند، اما زماني که رگ‌ هاي کرونري دچار تنگي هستند از عهده ي اين کار بر نمي ‌آيند و قلب دچار کمبود خون‌ رساني و کمبود اکسيژن شده و متعاقب آن دچار درد مي‌ شود. در اين شرايط تغييراتي در نوار قلبي، فشار خون و ضربان قلبي ايجاد مي ‌شود که بيماري را آشکار مي‌ سازد. اين موضوع اساس به‌ وجود آمدن تست ورزش است.
از تست ورزش علاوه بر تشخيص تنگي کرونر، در بيماران تشخيص داده شده نيز براي تعيين سطح فعاليت قابل تحمل بيمار استفاده مي شود و همچنين بعد از آنفارکتوس قلبي براي سنجش ميزان تحمل قلب به کار مي رود.
تست ورزش چگونه انجام مي ‌شود؟
بيمار در حالي که به طور مداوم نوار قلب، فشار خون و ضربان قلبش ثبت مي ‌شود روي يک دستگاه تردميل راه مي ‌رود.
به تدريج سرعت دستگاه اضافه مي ‌شود، اگر بيمار بتواند تا حد نهايي ضربان مجاز قلبي خود فعاليت کرده و دچار مشکل نشود تست قطع مي ‌شود و اين به مفهوم منفي بودن تست و سلامت فرد است اما در صورتي که تغييراتي خاص در نوار قلب يا فشار خون در حين تست ورزش ايجاد شود تشخيص تنگي رگ‌ هاي کرونري داده مي‌ شود.
حد نهايي ضربان مجاز قلب مساوي با (سن ـ 220) ضرب در 0/85به عبارتي در يک فرد 40 ساله اين عدد برابر با 153 است: 153= 85/0 × (40 ـ 220) و به همين ترتيب حد نهايي ضربان مجاز قلب براي فرد 60 ساله برابر 136 خواهد شد.
از اين فرمول در بررسي فشار وارد شده به قلب در حين ورزش نيز مي ‌توان استفاده کرد. به عنوان مثال اگر حين کوهنوردي، ضربان قلب يک کوهنورد 40 ساله بيش از 153 بود به معناي فشار زياد به قلب بوده و او بايد حرکتش را آرام‌ تر کند.
در صورتي که به هر دليل بيمار قادر به ورزش نباشد براي ايجاد فشار به قلب مي‌ توان از داروها کمک گرفت.
بعد از تزريق برخي از داروها در صورتي که رگ ‌هاي کرونري دچار تنگي باشند، تغييراتي در قلب ايجاد مي‌ شود که با استفاده از اکوکارديوگرافي يا اسکن هسته ‌اي قابل تشخيص است.
منبع:پارسي طب
ارسال توسط کاربر محترم سايت :mostafavys12