فوتباليست ها همه جا بيشتر از ديگران درآمد دارند
 

اختلاف دستمزد ها بين فوتباليست هاي حرفه اي و ساير مشاغل موجود در هر کشور چقدر بايد باشد؟ به عنوان مثال يک فوتباليست حرفه اي ايراني با درآمد سالانه 500 ميليون، ماهانه 41 ميليون و روزانه يک ميليون و 400 هزار توماني روزگار مي گذراند. يک پزشک متخصص اين حق را دارد که به واسطه درآمد کمترش نسبت به آن فوتباليست، به همه چيز معترض باشد و بر پول هاي بي حساب و کتابي که وارد اين ورزش شده لعنت بفرستد. آيا اساساً اين اختلاف درآمد تنها مختص به فوتبال ايران است يا در قلب اروپا و ليگ هاي معتبر قاره سبز هم چنين تفاوت هايي وجود دارد؟ اعتراض به درآمد فوتباليست ها در ايران مخصوصاً طي سال هاي اخير به شدت اوج گرفته است. کار به جايي رسيده که مسئولان سازمان ليگ و فدراسيون فوتبال براي جلوگيري از رشد بي رويه و بدون حساب و کتاب اين درآمد ها سقف تعيين مي کنند. فيلم سازان برايش فيلم مي سازند و مردم عادي آن قدر درباره اش صحبت مي کنند که حتي خود فوتباليست ها هم نسبت به آن آلرژي پيدا کرده اند. آيا در اروپا هم صداي چنين اعتراضاتي با اين شدت و به هر بهانه اي شنيده مي شود؟
ليگ برتر انگلستان پر زرق و برق ترين و در عين حال پر خرج ترين ليگ اروپايي محسوب مي شود و تيم هايش هم به همين دليل همواره در صدر باشگاه هاي ولخرج و پولدار اروپايي قرار داشته اند؛ عنواني که با ملحق شدن مولتي ميلياردرهايي مثل رومن آبراموويچ به چلسي و شيخ منصور بن زايد آل نهيان به منچستر سيتي به اوج خود رسيده و اين 2 باشگاه امروز به تيم هايي تبديل شده اند که در کنار رئال مادريد، سنگين ترين پرداخت ها را به بازيکنان تحت تملکشان دارند. البته در کنار اين 2 باشگاه، منچستر يونايتد هم مبالغ قابل توجهي را به ستارگانش پرداخت مي کند، هر چند اين پرداخت مربوط به خريدهاي جديد اين تيم نمي شود و به مانند چلسي و بر خلاف منچستر سيتي به بازيکنان ويژه و نسبتاً با سابقه اين تيم اختصاص پيدا مي کند.
در حال حاضر و در ليگ برتر جزيره، 3 سوپر استار تيم آبي پوش شهر لندن بيشترين مبلغ دريافتي روزانه، هفتگي و سالانه را در ميان تمام بازيکنان شاغل در اين ليگ دارند. فرانک لمپارد و جان تري با دستمزد روزانه و يکسان 31 هزار و 600يورو (حدود 43 ميليون تومان)، گران قيمت ترين بازيکنان ليگ برتر محسوب مي شوند و پس از آن ها استيون جرارد با دستمزد روزانه 27 هزار و يک صد يورو (حدود 37 ميليون تومان) و وين روني با دستمزد روزانه 25 هزار يورو (34 ميليون تومان) در رتبه هاي بعدي ايستاده اند. فرناندو تورس با 22 هزار و 500، کارلوس تبس با 21 هزار و 400 و ديديه دروگبا با دريافت دستمزد روزانه 20 هزار و 250 يورو از ديگر بازيکنان گران قيمت شاغل در ليگ برتر انگلستان محسوب مي شوند. قرار دادن اين مبالغ در کنار دستمزدهاي پرداختي ساير مشاغل در کشور انگلستان نتايج جالبي را به همراه دارد. گران ترين کشور اروپا که البته مردمش از نظر سطح درآمد در زمره جوامع مرفه اين قاره طبقه بندي مي شوند، با وجود پرداخت دستمزد هاي منطقي و قابل توجه به مشاغل مختلفش همان طور که انتظار مي رود فاصله بعيدي حتي تا نزديک شدن به مبالغي که فوتباليست هاي حرفه اي در اين کشور دريافت مي کنند، دارد. بر اساس اين گزارش مديران شرکت ها و مقامات ارشد در کشور انگلستان به عنوان کساني که يکي از بهترين شغل هاي ممکن را در اختيار دارند، ماهانه مبلغي حدود 102 هزار و 305 يورو (حدود 139 ميليون تومان) دريافت مي کنند. به عبارت بهتر کسي که در کشور انگلستان صاحب يکي از بهترين و پردرآمد ترين شغل هاي ممکن است، در طول يک ماه و در خوشبينانه ترين حالت تقريباً به اندازه حقوق 4 روز فرانک لمپارد يا جان تري از محل کار خود درآمد دارند. اين در حالي است که اوضاع براي مشاغل پيش پاافتاده تر کاملاً متفاوت است. به عنوان مثال يک لوله کش ساده انگليسي با حقوق سالانه 32 هزار و 150 يورو (حدود 43 ميليون تومان)، با يک سال کار مداوم تنها به اندازه حقوق يک روز جان تري يا فرانک لمپارد پول به جيب مي زند. اين عدد در مورد ساير مشاغل طبيعتاً با درصد بسيار اندکي، متفاوت است؛ يک معلم دبيرستان در انگلستان با حقوق سالانه 39 هزار و 500 يورو، يک مهندس برق با درآمد 47 هزار و 800 يورو و همين طور يک مکانيک با 28 هزار و 437 يورو و يک افسر پليس با 64 هزار و 207 يورو درآمد، هر کدام کسري مجزا از درآمدهاي يک فوتباليست حرفه اي انگليسي را به دست مي آورند. اما در اين ميان آن چيزي که بيش از هر عامل ديگري جلب توجه مي کند، پذيرفتن اين ماجراست که اغلب مردم اين کشورها با هر شغل و مسئوليتي که در اختيار دارند، به اين موضع اعتقاد دارند که گرفتن چنين دستمزدهاي سنگيني، حق مسلم بازيکنان با کيفيتي مثل تري، لمپارد، جرارد و وين روني است. اتفاقي که هيچ گاه در فوتبال ايران به چشم نخورده و با ادامه روند فعلي نخواهد خورد. اما شايد مهم ترين عاملي که باعث ايجاد ديدگاه فعلي در فوتبال ايران شده، کيفيت نازل بازيکنان ايراني و همين طور سطح بسيار پايين درآمدهاي اقشار ضعيف جامعه باشد که باعث شده توده مردم تا اين حد نسبت به درآمد فوتباليست ها يشان نگاهي معترضانه داشته باشند.
تري و لمپارد با وجود آن که در انگلستان پردرآمد ترين بازيکنان ليگ برتر به حساب مي آيند در ساير ليگ ها چند بازيکن پردآمد تر از خودشان را بالاي سر دارند. کريستيانو رونالدو، زلاتان ابراهيموويچ، کاکا و ليونل مسي، 4 بازيکني هستند که سطح درآمد روزانه، هفتگي و ماهانه بالاتري را نسبت به ستاره هاي چلسي دارند. رونالدو، زلاتان، کاکا و مسي با دريافت مبلغ 37 هزار و 500 يورو (51 ميليون تومان) در روز پردرآمد ترين بازيکنان فوتبال اروپا و جهان محسوب مي شوند و پس از آن ها ليونل مسي با دريافت مبلغ 35 هزار يورو در روز (حدود 5/47 ميليون تومان) در رتبه بعدي ايستاده است. جالب اين جاست که در ايتاليا و اسپانيا هم درست به مانند انگلستان و البته برخلاف ايران کسي به پرداخت اين مبالغ سنگين به فوتباليست هاي سري A و لاليگايي اعتراض نمي کند. کيفيت و عملکرد اين ستاره ها بايد آن قدر پايين بيايد که صداي انتقادي به گوش برسد. به عنوان مثال پس از آن که تيم ميلان چند هفته قبل در رقابت هاي سري A به تيم گمنام چزه نا باخت، هواداران اين تيم با اشاره به اين موضوع که «چرا بازيکني مثل زلاتان با اين دستمزد سنگين که ميزان آن به تنهايي با دستمزد تمام بازيکنان چزه نا برابري مي کند، نتوانسته دروازه اين تيم را باز کند» اعتراض خود را اعلام کردند. اين در حالي بود که زلاتان درست يک هفته بعد و در رقابت هاي ليگ قهرمانان اروپا، 2 گل وارد دروازه اوسر کرد تا سر و صداها خيلي زودتر از حد تصور بخوابد. او به عنوان يکي از پر درآمد ترين بازيکنان فوتبال جهان خيلي زود توانست توقعات بالاي ميلاني ها از خود را تا حد بسياري برآورده کند.
تفاوت درآمد فوتباليست ها و ساير مشاغل در ايران و اروپا تقريباً رقم مشابهي است، اما آنچه عکس العمل هاي متفاوتي را باعث مي شود شايد بيش از هر چيز به تفاوت در رفتارها و کيفيت ها باز گردد.
منبع:تماشاگر شماره 025