آيا ورزشکاران به هنگام ابتلا به سرماخوردگي و آنفلونزا بايد به تمرين خود ادامه دهند؟
عفونتهاي مجاري تنفسي فوقاني مانند سرما خوردگي ،سرفه ، عفونتهاي گلو و گوش مياني از دلايل اصلي مراجعان به پزشکان عمومي در سطح جهان است. از آنجا که افراد بالغ به طور متوسط 2 تا 5 بار در سال دچار سرماخوردگي مي شوند، تعجب آور نيست که پيامدهاي اقتصادي و اجتماعي اين بيماريها از نظر شمار روزهاي کاري از دست رفته و هزينه هاي مشاوره و مراقبت هاي پزشکي و داروهايي که بدون تجويز پزشک مصرف مي شود، بسيار قابل توجه باشد. سرما خوردگي و آنفلوانزا با انتقال ويروس ها از فردي به فرد ديگر ايجاد مي شود. در فصل زمستان اين بيماري شيوع بيشتري دارد. نشانه هاي سرماخوردگي شامل عطسه،آبريزش بيني ،سردرد و گلودرد است که چند روز طول مي کشد. آب ريزش بيني ناشي از افزايش ترشح مخاط از مجاري ملتهب بيني است، وسردرد به دليل بسته شدن سينوس ها رخ مي دهد که موجب فشار سينوسي و درد در بالا و پايين چشمها مي شود.
سرماخوردگي و آنفلوآنزا
سرماخوردگي شديد ممکن است موجب تب شود که با لرز، خستگي و درد همراه است. افزايش دماي بدن تا 2درجه سانتي گراد در نتيجه باز نشاني دستگاه تنظيم گرمايي هيپوتالاموس در حضور سطوح بالاي IL-6 ايجاد مي شود.هدف اصلي تب کاهش تکثير باکتري هاي مهاجم مي باشد. مدت آنفلوانزا بلندتر از سرما خوردگي است . آنفلوانزا با احساس ضعف و خستگي همراه است.
• داروهاي مورد استفاده براي اين بيماري عبارتند از:
• داروهاي ضد التهاب:آسپرين، پاراستامول ،ايپوبروفن، کدئين
• داروهاي ضد احتقان: فنيل افرين، اکسي متازولين و متانول
• آنتي بيوتيک ها: پني سيلين، اريترومايسين، تتراسايکلين و سايپروفلاکسين
اما ورزشکاران بايد بر اساس توصيه هاي پزشک خود دارو مصرف کنند که بر خلاف قوانين ضد دوپينگ ورزش مورد نظر نباشد.
آيا ورزشکاران بايد به هنگام عفونت تمرين کنند؟
زماني که ورزشکاران از عفونت رنج مي برند کاهش اجراي ورزشي قابل پيش بيني مي باشد. به هنگام انفلوآنزاي با يک ضد احتقان در روز و يک آنتي هيستامين در شب نيازي به کاهش بار تمرين نيست.
در زمان مسابقه اگر فرد داراي بيماري ويروسي پيشرونده است(با تورم غدد، درد مفاصل، تهوع، استفراغ، خستگي و سرفه سينه اي) بايد براي چند روز تمرين را قطع کرد.در دوره عفونت نبايد مکمل آهن استفاده کرد.
در هر صورت استراحت ، يك بخش مهم از رژيم درماني بيماران عفوني است. در واقع، مشاهدات طب قديم نشان مي‌دهد كه فعاليتهاي جسمي مي‌تواند عفونتهاي خاصي را وخيم تر سازند. با وجود اينكه استراحت ، پيشنهاد عاقلانه‌اي براي اكثر عفونت هاي حاد و شديد است ، اما استراحت طولاني و بيش از اندازه مي‌تواند موقعيت نامطلوبي ايجاد كند و نتيجه فيزيولوژيكي و عملي زيان آوري را براي ورزشکار درپي داشته باشد.
به علاوه افرادي كه عادت به ورزش دارند ، به اخطارهايي مبني بر ورزش نكردن بي‌ميل هستند. بنابراين ، بايد سعي كنيم توصيه‌هاي خود را به شكل ويژه‌اي ارائه دهيم، يعني استراحت را در صورت لزوم و ورزش را در صورت امكان تجويز كنيم .
نتايج حاصل از مطالعه جديد نشان مي دهد: تمرين‌هاي ورزشي مرتب با تقويت دستگاه ايمني از بدن در برابر آنفلوانزا محافظت مي‌كند .به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) - واحد علوم پزشکي ايران، نتايج اين مطالعات مي‌افزايد: افرادي که به طور متوسط تمرين مي‌کنند به سرماخوردگي‌هاي شديد و عفونتهاي آنفلوانزايي کمتري نسبت به سايرين مبتلا مي شوند و اين در حالي است که خستگي حاصل از کار روزمره ممکن است آسيب پذيري بدن به اين عفونت ها را افزايش دهد.
در زمان مسابقه اگر فرد داراي بيماري ويروسي پيشرونده است(با تورم غدد، درد مفاصل، تهوع، استفراغ، خستگي و سرفه سينه اي) بايد براي چند روز تمرين را قطع کرد.در دوره عفونت نبايد مکمل آهن استفاده کرد
فعاليتهاي ورزشي ، تحرک در قسمت‌هاي مختلف دستگاه ايمني بدن را افزايش مي دهد که اين امر حملات ويروسي را محدود مي‌کند.
براساس گزارش رويترز، در اين مطالعه در زماني که محققان يک گروه از موش‌ها را به مدت 5/3 ماه روي تردميل به طور مرتب به دويدن در آوردند، اين حيوانات نشانه‌هاي تب شديد کمتري را در هنگام ابتلا به ويروس آنفلوانزا از خود نشان دادند.همچنين مشخص شد، موش‌هايي که تحت برنامه فعاليتهاي ورزشي قرار گرفتند قبل از ابتلا به آنفلوانزا مقاومت‌هاي محافظتي بيشتري در برابر بيماري از خود نشان دادند.
منبع: تبيان ارسال توسط کاربر محترم سايت :fc_farshad