اين تکنيک به منظور تغيير و اصلاح واکنش افراد نسبت به ايده هاي جديد ديگران طراحي شده است. مي توان از اين روش براي ايجاد، تقويت و رشد و توسعه استعداد و فرهنگ خلاقيت در فرد، خانواده، سازمان و جامعه استفاده کرد.اين روش بيشتر براي افراد و سازمانهايي مفيد است که يا بطور رسمي با ايده ها و پيشنهادات ديگران سر و کار دارند و يا برخورد آنان در سرنوشت ايده و انگيزه پيشنهاد دهنده تاثير مي گذارد. مانند مديران، والدين، استادان دانشگاه، و مدرسين حوزه ها، معلمين و مربيان مدارس و دبيرستانها، قضات، روزنامه نگاران، صدا و سيما و رسانه هاي عمومي، مشاورين و ....
اما بکارگيري و تمرين اين تکنيک از جهتي براي همه افراد مفيد است، چون هر يک از افراد جامعه به نوعي با ايده هاي سايرين برخورد ميکنند، مثلا در نقش دوست، همکار،همسايه، قوم و خويش، همسفر و ...چه بسا در بعضي مواقع گروههاي غير رسمي اثر بيشتري بر فرد ميگذارند. لذا در هر مجموعه اي که اعضاي آن بيشتر به سبک اين تکنيک فکر و با يکديگر برخورد نمايند جو و بسترمناسبتري براي خلاقيت ايجاد مي شود. واکنش مثبت به نوآوري يا پيشنهادهايي که با آن موافقيد آسان است. اما با مشارکت کننده مشتاقي که ايده اي را پيشنهاد مي کند و شما با آن مخالفيد چگونه برخورد مي کنيد؟ آيا تاکنون ايده جديد کسي را آنقدر سختگيرانه ارزيابي کرده ايد که او و کسانيکه خبر به آنها رسيده دلسرد شده باشند؟ از طرف ديگر شما نمي توانيد هر ايده و خلاقيتي را صرفا به دليل حمايت از احساسات افراد بپذيرد. اين تکنيک به ما مي آموزد که در برخورد با ايده سايرين اول به نکات مثبت ايده توجه کنيم سپس به انواع کاربردهاي محتمل ايده و امکان تعميم و گسترش آن ( حتي اگر صاحب ايده، واقف به آن نباشد ) بپردازيم و نهايتا نگرانيهاي خود را به شيوه اي صحيح با ذکر جملاتي از قبيل: (من نگران بعضي چيزها در رابطه با ايده شما هستم، آيا مي توانيد به من کمک کنيد تا نگرانيهايم را از بين ببرم؟) ابراز نماييم. در واقع شما با اينگونه اظهار نظر و انتقال شرايط به شخص مربوطه، به او اجازه مي دهيد تا با ارايه يک طرح آزمايشي، ساختن يک مدل و يا با ارايه نمونه هاي ديگري از موقعيتهاي مشابه که در آنها موفقيتي صورت گرفته است به نگرانيهاي شما پاسخ دهد و يا بدون مقاومت و افت روحيه و با روحيه و انگيزه اي قوي تر، ايده خود را بازنگري و يا رد کند.
منبع:تکنيکهاي خلاقيت