جدول روبرو نيازهاي روزانه غذايي يک گاو 500 کيلويي در سنين 8 ـ 5 سال در دوره ي خشکي را بسته به ميزان برآورد شده توليد شير در يک دوره شيردهي نشان مي دهد .

نيازها	توليد شير در يک دوره شيردهي ( kg)
	3000	4000	5000	6000
* واحد غذايي	7/7	8/8	9/9	5/11
انرژي قابل متالبوليسم ( mj)	89	105	116	132
ماده خشک ( kg)	11	11	6/11	1/12
پروتئين خام ( gr)	1310	1490	1675	1945
پروتئين قابل هضم ( gr)	850	970	1090	1265
سلولز خام ( gr)	2750	2640	2670	2260
نشاسته ( gr)	750	850	1175	1370
قند ( gr)	680	775	980	1140
چربي خام ( gr)	50	55	60	65
نمک طعام ( gr)	50	55	60	65
Ca( gr) کلسيم	80	90	95	105
P( gr) فسفر	45	50	55	60
منيزيم ( gr)	5/18	8/19	9/20	6/21
پتاسيم (gr)	62	66	70	81
گوگرد ( gr)	21	22	23	27
آهن (mg)	540	615	695	805
مس (mg)	75	90	100	115
روي (mg)	385	440	495	575
کبالت ( mg)	4/5	2/6	9/6	1/8
منگنز( mg)	385	440	495	575
يد ( mg)	4/5	2/6	9/6	1/8
کاروتن ( mg)	345	440	495	575
ويتامين D(IU 1000)	7/7	8/8	9/10	7/12
ويتامين E( mg)	310	350	395	460

ـ واحدي براي بيان ارزش غذايي يک ماده از لحاظ انرژي است . که در بعضي کشورهاي ارو÷ايي رواج دارد و عبارت است از : مقدار چربي که در اثر مصرف يک کيلو يولاف اضافه جيره بالانس شده مانده نگهداري در بدن گاو نر بالغ ذخيره مي شود .
ـ به طور متوسط به ازاء هر 100 کيلو وزن زنده مي توان Kg 5/2 ـ 2 کاه به گاو خشک دارد . حداقل ميزان خوراکهاي خشبي در جيره گاو خشک kg 1 به ازاء 100 کيلو وزن زنده است .
ـ به گاوهاي خشک نبايد اوره و ديگر خوراکهاي حاوي ازت غير ÷روتئيني داد .
ـ مقدار سلولز در ماده خشک جيره 28 ـ 24 % مي باشد .
ـ نسبت قند به ÷روتئين در جيره 1 ـ 8 % و نسبت قند به اضافه نشاسته به ÷روتئين قابل هضم بايد 3/2 ـ 7/1 باشد .
ـ به گاوهاي آبستن در دوره خشکي بايد روزانه kg 5/1 ـ 1 سيلاژ ، kg 5/2 ـ 2 سيلوس به ازء هر 100 کيلووزن زنده خوراند . ضمن اينکه 2 هفته قبل از زايمان سيلوس و سناژ را بايد به کلي از جيره حذف کرد .
ـ ميزان کنسانتره در روز براي هر راس kgـ 2 ـ 5/1 است ( در صورتي که کيفيت غذاهاي علوفه اي ÷ايين باشد ) در صورت بالا بودن کيفيت علوفه ، فقط در 2 هفته آخر دوره ي خشکي کنسانتره را جيره اضافه مي کنند . بهترين کنسانتره براي گاوهاي خشک ترکيبي از سبوس گندم ، کنجاله آفتابگرادان و يولاف است .
ـ مصرف کنجاله تخم ÷نبه در گاوهاي خشک به کلي ممنوع است .
ـ علوفه بايد حداقل 60 ـ 50 % ماده خشک جيره را تشکيل دهند . علوفه مناسب در اين دوره شامل غلات و گلوميندها است . ضمن اينکه گلوميندها نبايد بيشتر از 30 % ماده خشک علوفه را تشکيل دهند .
ـ طول گياهان ( علوفه ) خرد شده نبايد بيشتر از cm 5/3 ـ 3 باشد ، علوفه با اين طول سبب مي شوند شکمبه بهتر وظيفه هضمي خود را انجام دهد .
ـ علاوه بر سنگ نمک که بايد به طور آزاد در اختيار دام باشد ، بايد مقداري نمک هم به جيره اضافه کرد .
ـ کمبود منيرالها و ويتامينها در جيره را بايد با مکملهاي مربوطه جبران کرد . اين امر خصوصاً در تغذيه زمستاني مصداق دارد .
ـ نسبت Ca به P را بايد 1/2 ـ 5/1 نگاه داشت . اين نسبت در جيره اهميت بسيار دارد چرا که هم باعث جذب کامل اين عناصر در بدن مي شود و هم مانع از تب شير مي گردد .
ـ در دوره ي خشکي به دام خوراکهايي با کيفيت بالا دهيد .
ـ در مورد تليسه ها به اين نکته توجه کنيد که دام آبستن خود نيز در حال رشد است و مواد غذايي بيشتري بايد به او برسد . يک تليسه در دوران خشکي بايد 600 ـ 550 گرم در شبانه روز وزن اضافه کند .

نتيجه گيري :

1 ـ خشک کردن گاو شيري آبستن امري الزامي است .
2 ـ مديريت صحيح در دوران خشکي تعيين کننده ميزان توليد شير در دوره لاکتاسيون بعدي است .
3 ـ در دوره ي خشکي بايد از جيره غذايي مخصوص اين دوره استفاده کرد .
4 ـ قسمت عمده جيره گاوهاي خشک را غذاهاي غلوفه اي و خشبي تشکيل مي دهند .
منبع:نشريه مکمل
/خ