سرويس و نگهداري کنکورد
تا پيش از بازنشسته شدن هواپيماي کنکورد در سال 2003، شرکت ايرباس قطعات يدکي و سرويس مورد نياز کنکوردها را تامين ميکرده است.
ليست هواپيماهاي ايرباس و ويژگيهاي آنها
خانواده هواپيماهاي ايرباس
هواپيما | ويژگيها | تعداد مسافر | حداکثر تعداد مسافر | تاريخ معرفي | نخستين پرواز | نخستين تحويل به مشتري | تاريخ توقف توليد |
ايرباسآ-300 | 2موتور، 2 راهرو | 228-254 | 361 | ماه مه 1969 | اکتبر 1972 | ماه مه 1974 ايرفرانس | توليد در 27 مارس 2007 متوقف شد. |
ايرباسآ-310 | 2موتور، 2 راهرو مدل تغيير يافته?A300 | 187 | 279 | ژوئيه 1978 | 3آوريل 1982 | دسامبر 1985 هواپيماييالجزاير | توليد در 27 مارس 2007 متوقف شد. |
ايرباسآ-318 | 2موتور، يک راهرو، حدود 6 متر کوتاهتر ازA320 | 107 | 117 | آوريل 1999 | 15ژانويه 2002 | اکتبر 2003 ايرفرانس | |
ايرباسآ-319 | 2موتور، يک راهرو، حدود 4 متر کوتاهتر ازA320 | 124 | 156 | ژوئن 1993 | 25آوت 1995 | آوريل 1996 سوييساير | |
ايرباسآ-320 | 2موتور، يک راهرو | 150 | 180 | مارس 1984 | 22فوريه 1987 | مارس 1988 ايراينتر | |
ايرباسآ-321 | 2موتور، يک راهرو، حدود 7 متر کشيدهتر ازA320 | 185 | 220 | نوامبر 1989 | 11مارس 1993 | ژانويه 1994 لوفتهانزا | |
ايرباسآ-330 | 2موتور، 2 راهرو | 253-295 | 406-440 | ژوئن 1987 | 2نوامبر 1992 | دسامبر 1993 ايراينتر | |
ايرباسآ-340 | 4موتور، 2 راهرو | 239-380 | 420-440 | ژوئن 1987 | 25اکتبر 1991 | ژانويه 1993 ايرفرانس | |
ايرباسآ-350 | 2موتور، 2 راهرو | 270-350 | مشخص نيست | دسامبر 2006 | پيشبيني شده براي 2011 | اواسط 2013 هواپيماييTAM برزيل | |
ايرباسآ-380 | 4موتور، 2 راهرو، 2 طبقه? کامل | 555 | 853 | 2002 | 27آوريل 2005 | 15اکتبر 2007 هواپيماييسنگاپور | |
تاريخچه
.jpg)
هواپيماي ايرباس A320-200 شرکت سوئيسي Swiss International Air Lines
صنايع ايرباس نخست به صورت کنسرسيومي از شرکتهاي هوافضايي اروپايي بنيان گذاشته شد تا در بازار هواپيماهاي مسافربري با شرکتهاي آمريکايي مانند بوئينگ، مکدانل داگلاس و لاکهيد رقابت کند. جنگ جهاني دوم بسياري از زيرساختارهاي صنعتي اروپا ازجمله صنعت هوايي را از بين برده بود، اما همزمان باعث رشد و شکوفايي صنعت هوايي بسيار موفقي در ايالات متحده آمريکا شده بود. در سال 1965 در نمايشگاه هوايي پاريس، خطوط هوايي عمده اروپا مساله نياز به هواپيماي مسافربري کوتاهبُرد و ميانبُرد را به بحث و تبادل نظر گذاشتند. در همين سال، به درخواست دولت بريتانيا، شرکت هاوکر سيدلي (Hawker Siddeley) با دو شرکت هوايي فرانسوي به نامهاي برُگِه (Breguet) و نور (Nord) براي آغاز طراحي نخستين هواپيماي ايرباس وارد مذاکره شد. اين سه شرکت طراحي هواپيمايي با کُد HBN 100 را آغاز کردند.
در سال 1966 ميلادي، شرکت سود آوياسيون فرانسوي (Sud Aviation)، شرکت آربايتشگماينشافت (دويچه ايرباس) آلماني (Arbeitsgemeinschaft; Deutche Airbus) و هاوکر سيدلي بريتانيايي (Hawker Siddeley) شرکاي اصلي پروژه ارباس بودند، و درخواست تامين بودجه پروژه به هرسه دولت تقديم شده بود.
تولد آ-300 (A300)
.jpg)
کابين خلبان مدرن هواپيماي غولپيکر ايرباس A380
کُد A300 از اوايل سال 1967 ميلادي براي ناميدن هواپيماي در دست طراحي ايرباس انتخاب شد. اين هواپيما قرار بود ظرفيت حمل 320 مسافر را داشته باشد و از دو موتور جت براي توليد نيروي پيشرانه استفاده کند.
در 25 ماه ژوئيه سال 1967 ميلادي، سه دولت اروپايي شريک در پروژه بيانيهاي اعلام کردند که «براي افزايش همکاريهاي اروپايي در زمينه هوانوردي، توسعه اقتصادي و پيشرفت تکنولوژيکي در اروپا، زمينههاي لازم را براي طراحي و توليد هواپيماي ايرباس را فراهم ميآورند.»
پس از توافق نهايي براي همکاري در پروژه ايرباس، رُژه بِتي (Roger Béteille) به سمت مدير فني پروژه A300 منصوب شد. وي فرايند ساخت و توليد هواپيما را بين شرکتهاي گوناگون تقسيم کرد و اين تقسيمبندي از آن دوره تا کنون در ساخت تقريبا همه هواپيماهاي ايرباس رعايت ميشود. بر اساس اين تقسيمبندي قرار شد که اتاق خلبان، ابزار و ادوات کنترل پرواز، و بخش مياني زير بدنه هواپيما در فرانسه توليد شود. رژه بيتي که از طرفداران هواپيماي جت 3-موتوره بريتانيايي ترايدنت (Trident) بود، ساخت بالهاي هواپيما را به هاوکر سيدلي در بريتانيا واگذار کرد. همچنين مقرر شد که ساخت قسمتهاي جلو و عقب و بخش مياني فوقاني بدنه اصلي هواپيما در آلمان، شهپرها و اجزاء بالها در هلند، و بالکهاي افقي عقب در اسپانيا ساخته شوند.
در 26 سپتامبر سال 1967 طي توافقي مقرر شد که شرکت سود آوياسيون فرانسوي رهبري پروژه را در دست داشته باشد، فرانسه و بريتانيا هريک 37،5 درصد و آلمان 25 درصد کار را در دست داشته باشند. همچنين شرکت رولزرويس براي ساخت موتور جت براي ايرباس انتخاب شد.
در تاريخ 10 آوريل 1969، دولت بريتانيا رسماً از پروژه ايرباس کنارهگيري کرد، و دولت آلمان با استفاده از اين موقعيت سهام خود را به 50 درصد افزايش داد. پس از خروج دولت بريتانيا از مجموعه سهامداران ايرباس، شرکت هاوکر سيدلي بطور مستقل ساخت بالهاي ايرباس را در بريتانيا ادامه داد.
تاسيس صنايع ايرباس
.jpg)
هواپيماي اَبَرترابري ايرباس موسوم به «نهنگ بلوگا» که مدل تغيير يافته A300-600 است و براي حمل و نقل قطعات بزرگ هواپيما بين کارگاههاي مختلف ايرباس بکار ميرود.
صنايع ايرباس به عنوان يک گروه اقتصادي در 18 دسامبر 1980 تاسيس شد. در اين گروه شرکتهاي آئرواسپاسيال فرانسوي (Aerospatiale) و دويچه ايرباس آلماني (Deutche Airbus) هريک 36?5 درصد، هاوکر سيدلي بريتانيايي 20 درصد و فوکر (Fokker-VFW) هلندي 7 درصد سهم کاري داشتند. در سال 1971، آئرواسپاسيال و دويچه ايرباس جمعا سهام خود را به 47?9 درصد کاهش دادند تا شرکت اسپانيايي کاسا (CASA) بتواند 4?2 سهام کار را دريافت کند. در ژانويه 1979 شرکت هوافضايي بريتانيا (British Aerospace) که مالک جديد هاوکر سيدلي بود، 20 درصد سهم کاري را از آن خود کرد.
نخستين پرواز آ-300
نخستين مدل آ-300 در سال 1972 پرواز کرد، و نخستين مدل تجاري آن در سال 1974 وارد خدمت شد. در ابتدا موفقيت ايرباس پيشرفت کندي داشت، بطوريکه شرکت ايرباس قبل از نخستين پرواز آ-300 تا 1972 فقط 15 سفارش قطعي براي اين مدل دريافت کرده بود، و تا سال 1979 تنها 81 فروند هواپيماي آ-300 در شرکتهاي مختلف خدمت ميکردند. اما با معرفي مدل آ-320 ناگهان ورق برگشت و ايرباس به عنوان يک بازيگر مهم در بازار هواپيمايي مسافري مطرح شد. ايرباس موفق شد قبل از پرواز آ-320 تعداد 400 سفارش قطعي براي اين مدل دريافت کند.
منابع تحقيق :
www.military-technology.mihanblog.com
www.asoft.ir
fa.wikipedia.org