به زبان ساده، تجارت الکترونيک يعني خريد و فروش کالا و خدمات به وسيله اينترنت. با توجه به آمار‌هاي منتشرشده، بيش از 70 درصد افراد بالغ در آمريکا حداقل يک بار از اينترنت خريد کرده‌اند. اما اگر تعريف تجارت الکترونيک را گسترش دهيد و تحقيق راجع به محصولات را بدون خريد آنها از طريق اينترنت نيز در اين تعريف جاي دهيد، تعداد افراد بالغي که در آمريکا به نوعي با تجارت الکترونيک سروکار دارند، به بيش از 95 درصد مي‌رسد.
حتي با وجود بحران اقتصادي حال حاضر در دنيا، نرخ خرده‌فروشي آنلاين به صورت ثابت در حال رشد است. به گزارش Forrester Forecast تا سال 2014 فروش سالانه خرده‌فروشي آنلاين در آمريکا به 250 ميليارد دلار مي‌رسد. سال 2009 اين رقم 155 ميليارد دلار بود که بيش از 44 درصد سهم اين بازار را محصولات رايانه‌اي، پوشاک و الکترونيک در دست داشتند.
در دهه‌هاي اخير، پيشرفت‌هاي چشمگيري در تکنولوژي شبکه‌ها و رايانه به وجود آمده است. رايانههاي شخصي و سرورها به شبکه جهاني متصل شده‌اند که دوره‌اي جديد با ايده‌هاي اجتماعي و اقتصادي نو را به همراه آوردند و اين تازه شروع کار است.
آغاز تجارت الکترونيک
از دهه 60، از رايانه‌ها و شبکه‌ها براي انجام تراکنش‌هاي مالي استفاده مي‌شد. با استفاده از تبادل داده‌هاي الکترونيک (EDI) يک شرکت مي‌تواند اسناد تجاري، فاکتورها، فرم‌هاي سفارش و بقيه اسناد را با شرکتي ديگر به اشتراک بگذارد. در آغاز، هر شرکت براي ارسال و دريافت اين داده‌ها، استاندارد خود را تعريف کرد، اما سال 1979 انستيتو ملي استانداردسازي آمريکا ( ANSI) استانداردي براي اين منظور طراحي و آن را ASC X12 نامگذاري کرد.
قبل از آن و در اواخر دهه 60 ارتش آمريکا شبکه ARPAnet را توسعه داد تا از انتقال ايمن داده‌هاي حياتي در زمان حمله‌هاي هسته‌اي اطمينان حاصل کند. شبکه ARPAnet اصلي 4 دانشگاه تحقيقاتي بزرگ آمريکا را به يکديگر متصل مي‌کرد و به وسيله رايانههاي بزرگ و نسبتا پيشرفته اداره مي‌شد. سال 1971، محققان پردازشگر رابط پايانه (TIP) را طراحي کردند که به وسيله آن از طريق پايانه يک رايانه از خارج شبکه به آن متصل مي‌شدند. اما بزرگ‌ترين انقلاب در شبکه ARPAnet ، سال 1982 با استفاده از پروتکل‌هاي TCP و IP به وجود آمد که امروزه شبکه اينترنت از همين پروتکل‌ها استفاده مي‌کند.
اوايل دهه 80، کاربران رايانه‌هاکه بيشتر آنها در دانشگاه‌هاي تحقيقاتي بزرگ حضور داشتند، از خدماتي مانند پست الکترونيک و شبکه‌هاي اشتراک فايل مانند BITNET و USENET استفاده مي‌کردند. يکي از اولين و محبوب‌ترين خدمات شبکه براي کاربران خانگي رايانههاي شخصي CompuServe نام داشت که به کاربران خود خدماتي مانند پست الکترونيک و اتاق‌هاي گفت‌و‌گو را ارائه مي‌کرد. اواسط دهه 80، CompuServe گزينه جديدي را به خدمات خود اضافه کرد و آن را بازار الکترونيک ناميد که در آن کاربران مي‌توانستند از 110 فروشنده آنلاين مستقيما خريد کنند. با اين که بازار الکترونيک CompuServe موفقيت چنداني به دست نياورد، اما يکي از اولين پيشگامان تجارت الکترونيک امروزي به حساب مي‌آيد.
سال 1990، مارک اندرسن از مرکز ملي کاربرد ابررايانه (NCSA)، اولين مرورگر اينترنت را که توزيع فراواني در بين کاربران رايانه و شبکه داشت معرفي کرد و آن را Mosaic ناميد. Netscape 1.0 که سال 1994 معرفي شد، پروتکل امنيتي جديدي را دربر داشت كه به آن SSL مي‌گويند که به وسيله آن پيام‌هاي ارسال و دريافت شده بين 2 طرف يک معامله را کدگذاري مي‌کردند. SSL با محافظت از اطلاعات شخصي و مهم مانند اسامي، نشاني‌ها و شماره کارت‌هاي اعتباري، ارسال آنها در شبکه اينترنت را امن مي‌کرد.
در سال‌هاي 1994 و 1995، اولين شرکت‌هاي واسطه براي در دست‌گرفتن فرآيند‌هاي خريد و فروش از کارت‌هاي اعتباري به وجود آمدند که First Virtual و CyberCash ، 2 نمونه از محبوب‌ترين آنها بودند. همچنين سال 1995، شرکتي به نام Verisign محصولاتي مانند هويت ديجيتال يا گواهينامه‌هايي که هويت يک تجارت الکترونيک را تصديق مي‌کرد، ارائه داد. کمي‌بعد Verisign کارش را روي گواهي‌کردن امنيت سرور تجارت الکترونيک يک وب‌سايت متمرکز کرد
پدران تجارت الکترونيک
جولاي 1995، جف‌بزوس اولين کتابش را در سايت Amazon.com به فروش رساند. طي 30 روز اول کارش، اين سايت که به گفته خودش بزرگ‌ترين کتابفروشي جهان بود، در 50 ايالت آمريکا و 45 کشور ديگر کتاب‌هايش را به صورت آنلاين به فروش مي‌رساند. با آمازون، بازار تجارت الکترونيک رنگ و رويي تازه به خود گرفت. کتاب‌هاي آن با قيمتي کم قابل حمل بودند و براحتي مي‌توانستند آنها را سفارش بدهند. در آن زمان، ناشران مختلف فهرست کتاب‌هايشان را به صورت ديجيتال روي CD ذخيره کرده بودند که به آساني قابل انتقال به سايت آمازون بود.
آمازون استانداردي جديد براي سايت‌هاي تجارت الکترونيک مشتري‌گرايانه به وجود آورد. از اين طريق کاربران مي‌توانستند تيتر کتاب‌ها را با کلمات کليدي، اسم مولف يا موضوع آن در سايت جستجو کنند. آنها مي‌توانستند کتاب‌ها را با توجه به نوع موضوع و خصوصيات ديگر دسته‌بندي کنند. کاربران حتي مي‌توانستند با يک کليک به صورت ايمن و سريع کتاب‌هايي را که انتخاب کرده‌اند خريداري کنند، اما بهترين و بارزترين ويژگي سايت آمازون گزينه نقد خواننده‌ها بوده است. در آمازون هر کاربر ثبت‌شده مي‌تواند درباره يک کتاب نقد بنويسد و آن را منتشر کند و از سوي ديگر کاربران مورد نقد و ارزيابي قرار گيرد و به آن نمره بدهند. اجتماع به وجود آمده در سايت آمازون علاوه بر تخفيف‌هاي مناسب اين سايت، از دلايل مهم محبوبيت آن است.
سال 1995 وقتي جف بزوس در حال فروش کتاب‌هايش بود، پي‌ير اميديار که يک برنامه‌نويس بود، شروع کرد به نوشتن کد براي يک سايت ساده که آن را AuctionWeb ناميد. اميديار مي‌خواست بداند آيا مردم براي قيمت‌گذاري روي اجناس يکديگر از اينترنت استفاده مي‌کنند يا خير. او که در جستجوي وسيله‌اي براي فروش بود، يک تفنگ ليزر خراب را در سايتش به فروش گذاشت و در طول يک روز آن را به قيمت 14/83 دلار به فروش رساند. آقاي اميديار به خريدار آن با يک پست الکترونيک اطلاع داد که مطمئن باشد او مي‌داند اشاره‌گر او خراب است و خريدار در جواب گفت: «من يک کلکسيونر اشاره‌گرهاي ليزري خراب هستم.» و اين گونه بود که eBay به وجود آمد.
با ورود اين سايت به بازار، سطحي نو در تعاملات تجاري در شبکه اينترنت به وجود آمد. لزومي نداشت که شما يک کارآفرين اينترنتي يا تاجر باشيد تا بتوانيد محصولي را که مي‌خواهيد آنلاين به فروش برسانيد. شما مي‌توانستيد بدون هيچ محدوديتي هرچه را که مي‌خواستيد در اين سايت به فروش بگذاريد و به احتمال زياد شخصي در گوشه‌اي از دنيا پيدا مي‌شد براي وسايل کهنه شما هزينه کند. سال 1996 شرکت eBay با دو کارمند تمام وقت، توانست 7/2 ميليون دلار کالا را به فروش برساند و در سال 97 اين رقم به 95 ميليون دلار رسيد. در سال 2007 اين سايت 52/5 ميليون دلار حاصل فروش حراجش بود و بيش از 220 ميليون کاربر ثبت‌شده و 13 هزار کارمند داشت.
منبع:jamejamonline ارسال توسط کاربر محترم سايت :hasantaleb