دم گاوي معمولا" در عرصه هاي تپه هاي ماسه بادي بيابانهاي چوپانان ، نوار ريگ بلند ، شنزارهاي خوار توران و ريگستان جن انتشار دارد. گلهاي اين درختچه معمولا" در اواخر ارديبهشت ماه بتدريج تبديل به ميوه هاي بسيار زيبايي مي شوند. ميوه ها بصورت نيامهاي پفکي شکل ، نسبتا" بزرگ که در داخل آن تعداد 2 تا 5 عدد بذر جاي دارد. ميوه بواسطه وجود کيسه هوادار ، سبک بوده و در اوايل مردادماه توسط باد جابجا شده و به اطراف پراکنده مي شوند.
اين گياه معمولا" در خطوط همباران 80 تا130 ميليمتر بطور طبيعي رويش دارد. دامنه ارتفاعي رويشگاه آن بين 800تا 1200متر از سطح دريا است. دم گاوي داراي دو نوع سيستم ريشه اي مي باشد. ريشه هاي عمودي گياه که معمولا" در سالهاي اوايل رويش فعاليت دارند، بيشتر بواسطه دسترسي به رطوبت زيرين و استقرار اوليه گياه در شنزار مي باشد. اين نوع سيستم ريشه اي معمولا" زياد فعال نبوده بلکه ريشه هاي افقي و سطحي گياه که معمولا" از سال دوم به بعد فعاليت مي کند، براي دستيابي به رطوبت سطحي با انتشار وسيع و گسترده تا شعاع 35متر نيز گسترش مي يابد . سيستم ريشه اي در رويشگاه طبيعي دم گاوي معمولا" بر روي ريشه هاي سطحي و افقي گياه ، به فواصل 1 تا 5/1 متر از پايه مادري ، جستهاي جديدي را توليد مي کند که پس از چند سال ، توده اي از درختچه که در زير به هم متصل هستند، بوجود مي آيند بنابراين تکثير دم گاوي علاوه بر انشعابات جستهاي ريشه اي ، توسط بذر نيز تکثير مي شوند.
منبع: http://www.irandeserts.com
معرفي سايت مرتبط با اين مقاله