راکت پرتاب کننده فضاپيماي حامل آزمايشگاه مريخ آماده شليک است و در جايگاه خود در مرکز فضايي کندي واقع در کاليفرنيا قرار گرفته است، دريچه پرواز باز شده و همه منتظر موقعيت مناسب قرارگيري زمين و مريخ براي آغاز عمليات هستند. بالاخره روز شنبه 26 نوامبر 2011 براي آغاز اين ماموريت تاريخي انتخاب مي شود. ماموريتي که دانشمندان آن را «پيچيده ترين ماموريتي که تا کنون براي شناسايي سطح سياره ديگر انجام شده» مي دانند و برخي هم آن را بزرگترين ماموريت فضايي تاريخ بشريت مي دانند.
حالا فضاپيماي حامل آزمايشگاه علمي مريخ سفر 570 ميليون کيلومتري خود را به سمت سياره سرخ آغاز کرده است. اگر همه چيز طبق نقشه پيش برود، کاوشگر غول پيکر يک تني، آگوست آينده به سطح سياره مريخ رسيده و ماموريت 10 ساله شناسايي اش را آغاز مي کند.
در واقع اين کاوشگر 2.5 ميليارد دلاري که با نام Curiosity شناخته مي شود، يک ربات عظيم الجثه است که نسبت به اجداد مريخ نورد خود يک ماموت ماقبل تاريخ است. اين ربات به دستگاه هاي علمي فراواني از نقاط مختلف دنيا مجهز شده و قصد دارد مشخص کند که آيا اين سياره عقيم و بي حاصل روزي توانايي حمايت از حيات و زندگي را داشته يا خير؟
Curiosity سه متر ارتقاع داشته و وزن آن 899 کيلوگرم است. يعني تقريبا دو برابر بلند تر و چهار برابر سنگين تر از کاوشگرهاي دوقلوي Spirit و Opportunity که سال 2004 به سوي سياره سرخ پرتاب شدند. اين کاوشگر به اندازه اي بزرگ است که دانشمندان سازمان فضا و هوانوردي ملي آمريکا مجبور به ابداع شيوه جديدي براي فرود آن بر سطح مريخ شدند. در ماموريت هاي قبلي کاوشگرها به اندازه کافي کوچک بودند که به راحتي درون جعبه ويژه اي با کيسه هاي هوا گذارده شده و هنگام برخورد به سطح سياره از درون آن بيرون بيايند.

اما Curiosity براي احتياط بيشتر، به قسمت زيرين يک وسيله نقليه با قابليت ايستايي و توقف که نيروي لازم را از يک راکت تامين مي کند، بسته شده؛ که با نيروي راکت در جهت عکس جاذبه مريخ، کاوشگر به آرامي به سطح سياره نزديک مي شود. اين ابزار همان طرح اوليه اي است که قرار است براي فرود انسان بر سطح مريخ مورد استفاده قرار گيرد.
دانشمندان منجم وقت فراواني را صرف انتخاب مناسب ترين محل براي فرود کاوشگر کرده اند. در نهايت دهانه 154 کيلومتري آتشفشاني با نام Gale را براي اين منظور انتخاب کردند. در مرکز اين دهانه يک کوه با ارتفاع 5 کيلومتر قرار دارد که انتظار مي رود داراي رکوردهاي زمين شناسي سياره از ابتداي عمرش که گرمتر و خيس تر بوده، تا کنون باشد. زيرا دانشمندان احتمال مي دهند سياره سرخ در گذشته مکاني مهربان تر از امروز براي حيات بوده است. دکتر گروتزينگر مي گويد که تاريخ اين دهانه به بيش از سه ميليارد سال قبل بر مي گردد و احتمالا در گذر زمان با رسوب هايي که توسط آبهاي جاري و رودخانه ها آورده شده، پر شده است.
اين کاوشگر توسط يک قلب هسته اي پلوتونيومي قرار است که حداقل 10 سال به کار در مريخ ادامه داده و خود را به بالاي قله 5 کيلومتري اين کوه برساند. از تجهيزات ويژه آن مي توان به طيف سنج ذره آلفا - اشعه ايکس (APXS) اشاره کرد که در انتهاي بازوي رباتي کاوشگر واقع شده و با شليک ذرات آلفا و اشعه ايکس بر روي سنگ ها ترکيبات شيميايي آنها را مشخص مي کند. ترکيبات سنگ ها کليدهايي براي کشف اين موضوع است که محيط زيست سياره هنگام شکل گيري آنها چگونه بوده است.
اگر کشفيات APXS قابل توجه و جالب باشند، دانشمندان کنترل پروژه آزمايشگاه پيشرانه جت ناسا در پاسادانا، مي توانند به بازوي رباتيک دستور دهند که صخره را سوراخ کرده و نمونه هايي از آن را به درون شکم Curiosity منتقل کند تا با ديگر ابزارهاي موجود، آزمايش هاي تشخيصي دقيق تري روي آنها انجام گيرد. کاوشگرهاي قبلي هم به چنين طيف نگارهايي مجهز بودند، اما مثل اينکه طيف نگار اين ربات سريعتر، بهتر و دقيق تر است.
و نکته پاياني اينکه هدف دانشمندان پروژه آزمايشگاه علمي مريخ کشف حيات در سياره سرخ نيست. بلکه آنها به دنبال شرايط و مکان هاي محيطي مناسبي مي گردند که در گذشته امکان حيات داشته اند و يا اينکه ممکن است هم اکنون انواعي از حيات بتوانند در آن شکل گيرند. گورتزينگر (يکي از دانشمندان پروژه آزمايشگاه علمي مريخ) مي گويد اين مساله مهمي است که مشخص کنيم اين ماموريت يک حلقه واسط در فعاليت هاي کاوش مريخ است. کاوشگرهاي قبلي به دنبال آب بودند و کاوشگرهاي آينده شايد به دنبال شواهد زندگي باشند. اما ماموريت ما يافتن محيط هاي قابل سکونت قديمي است.
مدير برنامه کاوش مريخ مي گويد: «تخيلات علمي به حقايق علمي بدل شده اند. ما هم اکنون به مريخ پرواز مي کنيم. و در آينده به آنجا پا مي گذاريم... بگذاريد ببينيم چه پيدا مي کنيم»
منبع:نارنجي
ارسال توسط کاربر محترم سايت :king007