حافظه يکي از مهمترين عناصر سخت افزاري استفاده شده در کامپيوتر است . بدين منظور از حافظه هاي مختلف و با فنآوري هاي متفاوتي استفاده مي گردد . حافظه هاي "ايستا " ( Static ) و "پويا" ( Daynamic ) ، دو نمونه متدوال در اين زمينه مي باشند . کامپيوتر شما ممکن است هم داراي حافظه static و هم dynamic باشد .
از حافظه هاي فوق با توجه به تفاوت مشهود قيمت آنان با اهداف متفاوتي اسفاده مي گردد . با بررسي نحوه عملکرد هر يک از تراشه هاي حافظه static و dynamic ، مي توان به تفاوت هاي موجود و علت اختلاف قيمت آنان ، بيشتر واقف گرديد .
• Dynamic RAM ، متداولترين نوع حافظه در حال حاضر محسوب مي گردد . درون يک تراشه dynamic RAM ، هر سلول حافظه صرفا" يک بيت اطلاعات را در خود ذخيره نموده و از دو بخش اساسي تشکيل مي گردد : يک ترانزيستور و يک خازن . به منظور ذخيره ميليون ها سلول حافظه بر روي يک تراشه از تعداد انبوهي ترانزيستور کوچک و خازن استفاده مي گردد . خازن مسئوليت نگهداري صفر و يا يک را برعهده داشته و ترانزيستور به منزله يک سوئيچ است که مدار کنترلي بر روي تراشه را به منظور خواندن خازن و يا تفيير وضعيت آن ، مديريت مي نمايد . خازن را مي توان به منزله يک سطل کوچک در نظر گرفت که قادر به ذخيره الکترون ها مي باشد . به منظور ذخيره سازي مقدار يک در حافظه ، مي بايست سطل فرضي از الکترون ها پر گردد و براي ذخيره مقدار صفر ، اين سطل مي بايست خالي گردد . مهمترين مشکل سطل فرضي ، وجود نشتي و يا سوراخي در آن است که باعث مي گردد پس از گذشت مدت زماني مشخص ، خالي گردد . در مدت زماني کمتر از چند ميلي ثانيه ، يک سطل پر از الکترون ، خالي مي گردد . به منظور نگهداري وضعيت خازن و ذخيره سازي مقدار يک قبل از تخليه خازن ، مي بايست پردازنده و يا کنترل کننده حافظه ، خازن را شارژ نمايند . بدين منظور کنترل کننده حافظه ، حافظه را خوانده و آن را مجددا" بازنويسي مي نمايد . فرآيند فوق که به Refresh معروف است به صورت اتوماتيک در هر ثانيه ، هزاران مرتبه تکرار مي گردد . علت نامگذاري اين نوع از حافظه ها به dynamic به مفهوم فرآيند Refresh برمي گردد .حافظه هاي dynamic ، مي بايست به صورت پويا بازخواني و بازنويسي گردند و گرنه تمامي اطلاعات موجود در آنان از بين خواهد رفت . علاوه بر موارد فوق ، عمليات Refresh زمان خاص خود را داشته و باعث مي گردد سرعت آنان ، کاهش يابد .
• Static RAM از يک تکنولوژي کاملا" متفاوت با dynamic RAM ، استفاده مي نمايد. در حافظه هاي static از يک نوع فليپ فلاپ خاص که هر يک از بيت هاي حافظه را در خود نگهداري مي نمايد، استفاده مي گردد . يک فليپ فلاپ براي هر سلول حافظه از چهار تا شش ترانزيستور استفاده مي نمايد . در اين نوع حافظه ، ضرورتي به عمليات Refreshing ، نبوده و بديهي است که سرعت آنان در مقايسه با حافظه هاي dynamic بمراتب بيشتر مي باشد . با توجه به اين که اين نوع از حافظه ها داراي بخش ها و عناصر بيشتري مي باشند ، يک سلول حافظه Static فضاي بمراتب بيشتري را نسبت به يک سلول حافظه dynamic بر روي تراشه ، اشغال خواهد کرد. بنابراين شما حافظه کمتري را در هر تراشه خواهيد داشت و بديهي است که قيمت آنان نيز افزايش خواهد يافت ( ميزان حافظه قابل استفاده بر روي هر تراشه ) .
با توجه به موارد اشاره شده ، حافظه هاي Static سريع و گرانقيمت و حافظه هاي dynamic ارزان و کند مي باشند . از حافظه هاي Static به منظور ايجاد حافظه هاي Cache ريزپردازنده ( حساس به سرعت ) و از حافظه هاي dynamic به منظور فضاي ذخيره سازي اصلي در سيستم ها ، استفاده مي گردد .