هنگامي که ماه در نزديک افق قرار مي‌گيرد، بزرگتر به نظر مي‌رسد شايد فکر کنيد که جو زمين، ماه را بزرگتر نشان مي‌دهد. اما نه اينطور نيست، مغز شماست که ماه را بزرگتر مي‌بيند.
ذهن اعتقاد دارد که اشيايي که در افق قرار دارند نسبت به چيزهاي بالاي سر ما در فاصله دورتري قرار دارند. چرا؟ چون ما عادت داريم که ابرها را چند کيلومتر بالاي سرمان ببينيم، اما ابرها در افق ممکن است صدها کيلومتر از ما فاصله داشته باشند.
بنابراين اگر ما فکر کنيم، چيزي دورتر است، و آن چيز دورتر نباشد، ?نگاه بزرگتر به نظر مي‌رسد.
اين اثر (که براي خورشيد در حال غروب هم رخ مي‌دهد) را خطاي باصره پونزو (Ponzo illusion) مي‌نامند.
براي درک اين خطاي باصره هنگامي که ماه در قرص کامل است در خانه اين تجربه را انجام دهيد: هنگامي که ماه ابتدا از افق بالا مي‌‌‌آيد، چيز کوچکي را در جلوي چشمتان قرار دهيد و آن را عقب و جلو ببريد تا زماني به همان اندازه ماه به نظر برسد، سپس همين تجربه را چند ساعت بعد که ماه بالا آمد، تکرار کنيد.
ماه يکي دوشب بعد و قبل از آنکه از لحاظ فني قرص کامل باشد، به صورت قرص کامل به نظر مي‌رسد.