در فرآيند گوگردزدايي از بنزين در جريان توليد ميعانات گازي روش هيدرودي سولفوريزاسيون به تنهايي داراي درصد بازگشت سرمايه بالاتري نسبت به فرآيند ترکيبي شست و شو با سود و هيدرودي سولفوريزاسيون است.
پايان نامه شبيه سازي و بهينه سازي فرآيِند پالايش ميعانات گازي و تبديل آنها به محصولات باارزش افزوده بالاتر در مقطع کارشناسي ارشد رشته مهندسي نفت دانشگاه صنعتي شريف، به وسيله مليحه درگاهي زابلي با راهنمايي استادان مرتضي بقالها و داود رشتچيان در سال 85 نوشته شده است.
در اين پايانه آمده است: ميزان مصرف بنزين با روندي تصاعدي در کشور در حال رشد است؛ بنابر اين ايجاد راهکارهاي جديد و استفاده از ميعانات گازي براي افزايش توليد بنزين، يکي از روش هاي جديد و سودده براي افزايش توليد بنزين است.
اين پژوهش با هدف طراحي پالايشگاه ميعانات گازي مطابق با استانداردهاي بين المللي براي توليد بنزين و تعيين درصد بازگشت سرمايه حاصل از افزايش توليد اين محصول براي ارزيابي سوددهي پالايشگاه اجرا شده است.
در اين تحقيق دو واحد تقطير و گوگردزدايي براي پالايش ميعانات گازي انتخاب شد. در اين واحدها روش ترکيبي گوگرد زدايي شست و شو با سود و هيدرودي سولفوريزاسيون، همچنين روش هيدرودي سولفوريزاسيون به تنهايي براي به حداکثر رساندن درصد بازگشت سرمايه پالايشگاه ميعانات گازي ارزيابي شدند.
با توجه به محاسبات شبيه سازي و بهينه سازي انجام شده، مهم ترين عامل موثر در درصد بازگشت سرمايه، قيمت هيدروژن و منبع توليد آن است.
اگر قيمت هيدروژي کمتر از 5 دلار بر کيلوگرم باشد، فرآيند گوگرد زدايي هيدرودي سولفوريزاسيون به تنهايي نسبت به فرآيند ترکيبي سودآورتر است. همچنين در اين پژوهش مشخص شد اگر هيدروژن از گاز طبيعي توليد شود، با قيمت تقريبي 5/1 دلار بر کيلوگرم، بالاترين درصد بازگشت سرمايه پالايشگاه حدود 7/56 خواهد بود.
نسخه کامل اين پايان نامه در کتابخانه مرکزي دانشگاه صنعتي شريف موجود است.
منبع: شبكه اطلاع رسانى نفت و انرژي (شانا)
معرفي سايت مرتبط با اين مقاله