زير کوهي گياهي است از خانواده جعفري يا چتريان (Umbellifare) نام علمي آن Lavegeمي باشد زر کوهي را به نام هاي کاشن ، کاشم، کرفس جبلي و کاشم رومي هم مي شناسند.
انجدان رومي گياهي است چند ساله علفي و پا يا داراي ريشه اي صخيم و با انشعابهاي کم که ارتفاع آن به 2 متر هم مي رسد برگهايش صخيم و گوشتي مي باشد رنگ برگهايش سبز تيره و براق، گل زردرنگ به شکل چند سفت و ميوه آن تخم مرغي کنند از يک¬سانتي متر به رنگ زرد مايل به قهوه اي مي باشد. ميوه آن بسيار معطر است تمام قسمتهاي گياه بويي قوي شبيه به بوي کرفس است.
قسمت مورد استفاده دارويي انجدان رومي ريشه خشک و تخم آن است که ريشه در پاييز سال دوم گردآوري و پس از برش طولي در سايه يا آفتاب مي خشکانند.
اين گياه بسيار اقتصادي و داراي ارزش صادراتي بالايي مي باشد. و ساليانه مبلغ قابل توجهي ارز وارد کشور مي کند. در برنامه ريزي کشت چند ساله زيره کوهي عملکرد کمي و کيفي و همچنين عملکرد اقتصادي بالاتري نسبت به ساير زيره ها دارد. امروزه اين گياه در صنايع داروسازي غذايي و بهداشتي و آرايشي مورداستفاده قرار مي گيرد. با توجه به دامنه سازگاري نسبتا وسيع گياه در اکثر نقاط ايران قابل کشت و پرورش مي باشد. بنابراين زيره کوهي بعنوان يک گياه جديد (New crop) مطرح بود و مي بايست به جهت مهره برداري بهينه از پتانسيل هاي آن مورد بررسي قرار گيرد. زيرا يکي از روش هاي اصلاح نباتات انتخاب از جمعيت هاي طبيعي يا بومي است.
خواص دارويي و اثرات دارويي انجدان رومي:
طبع انجدان رومي گرم و خشک است اين گياه خاصيت، مدر، ضد نفخ، قاعده آور ضد انگل معده و روده مقوي معده هضم کننده، مشخص و ضد بلغم است اين گياه در موارد استفاء گرفتگي و انسداد کبد، سنگ مثانه سرفه هاي سرد و تنگي نفس سياتيک و رماتيسم بکار مي رود.
استفاده از بخور زيره کوهي براي نفخ و التهاب غشاء مخاطي برونشها نتايج خوبي به همراه دارد، جوشانده يک قاشق غذا خوري ريشه گياه در يک ليتر آب، در استعمال خارجي بعنوان ضد درد براي درمان خيز عمومي، رماتيسم، سياتيک، فلج و درد کمر مصرف مي شود.
دم کرده يا جوشانده 20 – 15 گرم ريشه زيره کوهي در يک ليتر آب به عنوان مررو قاعده آور مصرف مي شود.
دم کرده تخم آن داراي خاصيت بادشکن است.
همچنين مصرف آن در درمان نفخ کودکان و آسم بسيار مفيد است.
مصرف طولاني مدت زيره کوهي در درمان چاقي بسيار مؤثر است.
معرفي سايت مرتبط با اين مقاله