درمنه (Artemisia) گياهي از خانواده کاسني ها از لحاظ داشتن خواص و موارد استفاده شاخص بوده و ارزشهاي چند جانبه دارد از ميان انواع گونه ها، گونه درمنه دشتيsieberi Artemisia در مناطق رويشي استپي، نيمه بياباني و بياباني حضور دارند و ضمن داشتن ارزش علوفه اي خواص دارويي نيز دارد. مطالعات نشان مي دهد کهخ در ارتفاع حدود 800 تا 200 متر با بارندگي حدود 100 تا 200 ميليمتر استقرار و گسترش يافته است.
بررسيها نشان مي دهد که بين گونه با فرم بوته اي نيمه خشبي علاوه بر داشتن ارزش علوفه اي نسبي و توانايي و قابليت مقابله با شرايط ناهنجار طبيعي و عوامل غير طبيعي از جمله چراي شديد و بي رويه داراي اهميت دارويي مي باشد تحقيقات نشان مي دهد که ماده سنتونين موجود به ميزان 5/2% بر سرشاخه هاي آن داراي اثرات دارويي بوده و جهت دفع انگل بکار مي رود. لازم بذکر است که اين ماده در هنگامي که کاپتيول (capitols) هنوز باز نشده اند به حداکثر مي رسد. نتايج بدست آمده از مطالعات نشان مي دهد که گونه درمنه دشتي يکي از عناصر اصلي ناحيه ايران و توراني در منطقه استپي مي باشد. اين گونه بيشتر در مناطق با بارندگي بين 100 تا 200 ميليمتر و درارتفاع 800 تا 2000 متري از سطح دريا حضور دارد. از نظر زمين شناختي اين گياه بطور عمده در روي رسوبهاي ماني اليگوميوسن و سنگهاي آذرين و آتشفشاني و سنگهاي پشت و گنيس اينفرا کامبرين ديده مي شود. مطالعه مراحل فنولوژيکي گياه نشان مي دهد که رشد رويشي آن از اوايل اسنفد شروع شده و با وجود رطوبت تا اواسط تيرماه ادامه دارد. مرحله گلدهي از اواسط تير ماه شروع شده و تا اواخر مردادماه تداوم دارد. رسيدن بذرها به صورت تدريجي از اواسط شهريور شروع شده و تا اواسط مهر به وطول مي انجامد. خواب زمستانه از اوايل آذرماه آغاز و تا اوايل اسنفدماه ادامه دارد. اين گونه در خاکهاي با بافت سندي، سندي لوم و رسي و ساختمان ريزدانه اي تا خيلي ريزدانه اي و عمق کم تا متوسط و عميق مشاهده مي گردد. نتايج آزمايشها نشان مي دهد که در اين گياه علاوه بر سنتونين ماده آرتميزين نيز وجود داشته ولي ماده اول اهميت دارويي دارد.
مطالعات انجام شده نشان مي دهد که ميزان سنتونين 69/2 و اسانس فرار 44/3% است و تعين عناصر معدني و مواد آلي در گياه نيز اهميت آنرا نشان مي دهد وجود اين عناصر و ميزان نسبتا بالا در سرشاخه هاي آن بر اهميت علوفه اي مي افزايد. علاوه براين آزمايشهاي کيفي مقدماتي دال بر عدم وجود آلکالوئيد، آنتراکنيون، تانن، لاپونين و گليکوزيد سيانوژيک در آن مي باشد.
بررسيهاي فئولوژيکي نشان مي دهد که بسته به تأثير عوامل اقليمي رشد رويشي بطور معمول از اوايل اسفندماه شروع و تا اواسط پاييز ادامه پيدا خواهد کرد. گل دهي آن از اواسط تا اواخر تابستان و بذردهي آن در پاييز است.
اين گونه با توجه به سطح تاج، نقش به سزايي در جلوگيري از اثرات مخرب ريزش باران و کاهش روان آب داشته درنتيجه اين ساز و کار به ممانعت از فرسايش سطحي خاک و نفوذ آب در زمين (افزايش سفره هاي زير زميني) کمک خواهد کرد.
معرفي سايت مرتبط با اين مقاله