نوروزک (Ierifolia Salvia) گياهي است از خانواده نعنا عيان که تاکنون در مناطق خراسان و سمنان گزارش گرديده است. شاخ و برگ اين گياه داراي اسانس و خاصيت آنتي بيوتيکي و پوست خارجي آن حاوي موسيلاژاست. مغز لانه آن حاوي 56 – 50 درصد چربي و 30% پروتئين مي باشد که براي طباخي و خام خواري مطلوب است.
سازگاري اين گياه با انواع خاکها بالاخص خاهاي سبک در شيبهاي جنوبي بسيار بالاست. اين گونه، باگياهاني از قبيل درمنه، افدرا و پرند تشکيل تيپ مي دهد. ميزان زادآوري در سالهاي با بارندگي مناسب خوب بوده و در صورت حمايت در سال اول، سالهاي بعد مي تواند به خوبي در برابر عوامل اقليمي و نيز شرايط چراي دام مقاومت کند با توجه به سازگاري و دامنه پراکنش وسيع آن بعنوان يک گياه چند منظوره مورد حمايت قرار گيرد. ضمن ايجاد اشتغال مي تواند به زراعي کردن آن کمک کند.
شناخت اين توانمنديها در عرصه رويشگاهي در راستاي بهره وري مناسب از گياهان مي تواند راه را براي گسترش گونه هاي مناسب هر منطقه همراه سازد جنس اين گياه Salvia و بسيار معطر مي باشد.
حدود 500 گونه دارد که تنها 56 گونه از آن در ايران گزارش شده است.
گياه نوروزک با فرم بوته اي در ارتفاع 900 تا 1600 تراز سطح دريا ديده مي شود، پراکنش اين گياه در اقليم فرا خشک بيابان سرد با متوسط 150 تا 200 ميليمتر بارندگي سالانه در ارتفاعات سنگلاخي، ارتفاعات کنگلومرايي، سازندهاي مارني و واريزه هاي سنگي است. بررسي پروفيل خاک در مناطق گسترش ريشه اين گونه نشان ميدهد که بيش از 64% خاک شن مي باشد و به عبارتي گسترش اين گونه بيشتر در روي خاکهاي سبک است. گسترش ريشه تا عمق 90 و پراکندگي آن تا cm160 اندازه گيري شده است. اين گونه بيشتر برروي شيبهاي جنوبي قرار دارد و بيشتر به همراه تيپ هاي Launea Artemisia–Salsala-Pteropyrum ديده مي شود.
مراحل فنولوژيکي گياه نشان مي دهد که اين گياه پس از کاهش سرماي زمستانه از نيمه اسفند رشد رويشي خود را آغاز کرده و در اوايل فروردين رشد ساقه هاي گل دهنده اش شروع مي شود ارتفاع ساقه اين گياه پس از رسيدن به مرحله خميري به شدت مورد چراي وحوش و دام هاي اهلي قرار مي گيرد.
روستا ييان قبل از خشک شدن بذور را جمع آوري و به مصرف خوراي خود مي رسانند.
ارتفاع ساقه گل دهنده بين 5/23 – 12 سانتيمتر، تعداد رديف گل دهنده بين 9 – 4 رديف و تعداد بذر در هر شاخه بين 36 – 16 عدد مي باشد.
معرفي سايت مرتبط با اين مقاله