تمام سيستم هاي بيومتريك از مشخصات فردي كه هر يك از آن ها براي هر شخص منحصر به فرد است استفاده مي كنند. به اين دليل كه در هر كدام از اين مشخصات احتمال اشتباه به نسبت هاي مختلف و متفاوت وجود دارد. اين سيستم ها از درجات امنيتي مختلفي برخوردار هستند و بر اساس اين ميزان امنيت، كاربرد اين سيستم ها متفاوت است. ميزان دقت و صحت عملكرد يك سيستم را مي توان توسط ملاك هاي زير بررسي كرد.
*far يا ميزان قبول شدگان اشتباه :
تعداد كساني كه سيستم نبايد تاييد مي كرده ولي پذيرفته است.
*frr يا ميزان رد شدگان اشتباه :
تعداد كساني كه سيستم بايد تاييد مي كرده ولي نپذيرفته است.
*fte ميزان دريافتي هاي اشتباه :
تعداد افرادي كه مشخصات ضبط شده آن ها داراي كيفيت كافي براي استفاده سيستم نيست.
fta ميزان اشتباه در تشخيص :
تعداد دفعاتي كه يك كاربر بايد مشخصات (يا مشخصه) خود را به سيستم بدهد تا سيستم بدستي تشخيص دهد كه بايد اين فرد را تأييد يا رد كند با وجود درجه بندي هاي مختلف امنيتي سيستم هاي بيومتريك ، دور زدن و فريب اين نوع سيستم ها غير ممكن نيست. در ادامه براي سيستم ها غيرممكن نيست. در ادامه براي سيستم هاي مختلف يك روش براي فريب دادن سيستم ارائه و ميزان عملي بودن آن را بررسي مي كنيم.
تشخيص دست خط :
در اين سيستم اولين روشي كه به نظر مي رسد جعل امضاء يا دست خط است. چنين روشي احتمالا به دليل اينكه اين سيستم به نحوه نوشتن دقت مي كند نه به شكل نهايي نوشته ، مفيد نخواهد بود.
تشخيص شكل دست :
ساختن مدل دقيقي از شكل دست يك شخص مي تواند چنين سيستمي را فريب داده و توسط سيستم پذيرفته شود مگر اينكه اين سيستم جاندار بودن را هم بتواند تست كند.
تشخيص صدا :
براي دور زدن چنين سيستمي مي توان از يك صداي ضبط شده استفاده كرد براي حل اين مشكل سيستم بايد بتواند صداي ضبط شده را تشخيص دهد.
تشخيص عنبيه :
براي فريب چنين سيستمي مي توان از يك تصوير با كيفيت از عنبيه چشم يك نفر استفاده كرد. البته تهيه چنين تصويري ساده نيست.
تشخيص رگها :
براي فريب چنين سيستمي بايد يك مدل از دست انسان با شكل رگ هاي داخلي آن تهيه شود كه البته تقريباً غيرممكن است.
معرفي سايت مرتبط با اين مقاله