شاهينپرندهاي از راسته شکاريان روزانه از تيره بازها است. شاهين جزو شکاريان بسيارجسور و با شهامت است، و با وجود آنکه از قوش کوچکتر است ولي بعلت جسارتيکه دارد گاهي عموماً به عقاب وقوش حمله مي‌‌کند. در حدود 40 گونه از اينپرنده شناخته شده است که با نامهاي گوناگون زيستگاهشان در سراسر کره زمينپراکنده است. شاهين عموماً آشيانه خود را در کوهستانهاي بلند و دور افتادهو در غارهاي مشرف به پرتگاه‌ها و صخره‌ها بلند مي‌‌سازد ولابلاي صخره هايکوهستاني تخم گذاري مي‌‌کند. گونه‌هاي مختلف اين پرنده در کوه‌هايايرانفراوان است. شاهين را صيادان جهت شکار تربيت ميکنند. زيستگاه اين پرندهدر کوهستانهاي بلند و دور افتاده، و آشيانه خود را در غارها مشرف بهپرتگاه‌ها و صخره‌ها بلند مي‌‌سازد.
نماي ظاهري
شاهين داراي قرنيه‌اي سياه رنگ و پرهايي زرد رنگ است که به خاکستريمي‌‌گرايد، و زير گلو وزير شکمش قهوه‌اي و داراي خالهاي تيره است. نر اينپرنده قدري کوچکتر از ماده است.
ريشه تاريخي
شاهين در پارسي يعني ازشاه، مانند آهنين که ريشه اش از آهن مي آيد. شکار کردن با شاهين با آنکه تاريخ اش به دوره پادشاهيآشورمي رسد، بدون شک در دورهساسانيورزش شاهان بوده زيرا در دوره اسلامي گسترش يافت. شکار با شاهين پس از آنبه اروپا گسترش پيدا کرد. نام شاهين مي تواند از شکار کردن شاه با پرندهشکاري ريشه گرفته باشد.
شاهينروزگاري در سراسر دنيا مي‌زيست. اما امروزه به شدت کميابشده ودر بعضي جاها ديده مي‌شود. احتمالاً معدودي از پرندگان مي‌توانندتندتر از شاهين‌ها پرواز نمايند. گاه سرعتش هنگام شکار به 290 کيلومتر درساعت مي‌رسد. طول آن به 46 سانتيمتر مي‌رسد. بالهاي گسترده اش به 109سانتيمتر مي‌رسد. شاهين‌ها به پرندگان به اندازه خود وگاه بزرگتر از خودنيز حمله ميکنند، بسياري از پرندگان را مي‌کشند.
منبع: http://www.irandeserts.com
تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله