گروهي از سياره شناسان ژاپني با شبيه سازي مناطق انتهايي منظومه شمسي مدلي را ارائه کردند که نشان مي دهد در فراسوي سياره نپتون يک سياره بزرگ ديگر وجود دارد.
دهها سال پس از کشف پلوتون به نظر مي رسيد يک پيروزي بسيار بزرگ در کشف سيارات منظومه شمسي به دست آمده است اما از دهه 90 کشفيات شگفت انگيزي از اجرام آسماني فرانپتوني (TNO) به دست آمد.
دانشمندان کشف کرده اند که هيچ يک از اين اجرام شباهتي به سيارات ديگر ندارد اما تعداد آنها روبه افزايش است و به نظر مي رسد که بعضي از آنها بسيار بزرگتر از پلوتون و اريس باشند.
به تازگي گروهي از سياره شناسان دانشگاه "کوب" ژاپن که نتايج يافته هاي خود را در مجله Astronomical Journal منتشر کرده اند، امکان حضور يک سياره بزرگ را در فراسوي سياره نپتون و در مناطق انتهايي منظومه شمسي در نوار "کويپر" مورد بررسي قرار دادند.
در حال حاضر چند مدل وجود دارد که سعي در توضيح منشاء و تکامل مداري TNO دارند اما هيچ يک از آنها موفق به ارائه توضيحات کامل درباره تمام کلاسهاي ديناميک مشاهده شده در سيارات نمي شوند.
محققان ژاپني برپايه تعداد زيادي شبيه سازي در خصوص تکامل يک حلقه سياره اي که تحت حاکميت چهار سياره غول پيکر قرار دارد، نشان دادند که اين ساختار مداري مي تواند با حضور يک سياره خارجي با جرمي برابر با چند دهم سياره زمين توضيح داده شود.
اين سياره در مناطق دور از فعاليت يکي از اين چهار سياره غول پيکر منفجر شده است و در ادامه به دليل قرارگيري در يک موقعيت رزونانسي با نپتون به يک ثبات مداري رسيده است.
به گفته اين دانشمندان اين ديناميک، منشاي ثبات فعلي موجود در داخل نوار سيارات TNO است.
نتايج اين شبيه سازي تائيد مي کند که اين مدل مي تواند با جزئيات بي سابقه اي ويژگيهاي اصلي هريک از کلاسهاي ديناميک حاضر در "نوار کويپر" را توضيح دهد.
منبع:خبرگزارى مهر
تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله