پرندگاني اجتماعي و رنگارنگ، با بدني باريک، بالهاي دراز و نوک تيز و دم بلند هستند که بيشتر جفت وسطي شاهپرهاي آن دراز است، منقاري دراز، نسبتا باريک و اندکي خميده دارند، نر و ماده آنها همشکل است، در سوراخها آشيانه مي سازند و از حشراتي که در هوا مي گيرند، تغذيه مي کنند که اغلب زنبور يا انواع مشابه آرا شامل مي گردند!
زنبور خور کوچک
نام انگليسي: Little Green Bee-eater
نام فرانسوي: Guepier d’Orient
نام لاتين: Merops orientalis
مشخصات:
25 سانتيمتر (با احتساب پرهاي دراز مياني دم) از همه زنبور خورها کوچکتر است و به وسيله پر و بال شبز، خط چشمي سياه، طوق سينه سياه و گلوي آبي به آساني شناخته مي شود. تارک آن گاهي اثري از رنگ نارنجي دارد و زير بالهايش مسي رنگ است.
کمتر از ساير زنبور خورها اجتماعي است و گاهي جفت جفت ديده مي شوند.
زيستگاه:
درخت زارها، زمينهاي مزروعي، بيشه هاي گز، باغها و امثال آن در نقاط خشك اين برنده بومي ايران و نسبتا فراوان است !
زنبور خور معمولي
نام انگليسي: Bee-eater
نام فرانسوي: Guepier d’Europe
نام لاتين: Merops apiaster
مشخصات:
27 سانتي متر. پرنده اي است رنگارنگ با منقار دراز خميده و دو شاهپر خيلي دراز وسط دم که حتي از فاصله دور هم به آساني تشخيص داده مي شود.
هر دو جنس آن سطح پشتي بلوطي و زرد، شاهپرهاي نخستين، دم و سطح شکمي سبز مايل به آبي و گلوي زرد درخشان را داراست؛ پرنده نابالغ شاهپرهاي دراز وسط دم را ندارد.
پرنده اي است اجتماعي، بيشتر روي سيم هاي برق و تلگراف مي نشيند. پروازش زيبا و توام با بال باز چرخشي است که در اين حالت بالها را افقي و در امتداد بدن نگه مي دارند!
زيستگاه:
فضاهاي باز پر بوته و کم درخت, تيرهاي تلگراف و امثال آن را ترجيح مي دهد.
در سوراخ هايي که در ديواره ساحلي رودخانه ها، گودال هاي شني و بريدگيهاي زمين و گاهي حتي در زمين هموار ايجاد مي کند و به طور دسته جمعي زندگي و زاد و ولد مي کند.
زنبور خور گلو خرمايي
انگليسي: Blue-cheeked Bee-eater
فرانسوي: Gupier de Perse
لاتين: Merops Superciliosus
مشخصات :
30 سانتي متر. اندکي بزرگتر از «زنبور خور معمولي» است و از طريق سطح پشتي، پايين سينه و شکم سبز يکدست و نداشتن نوار سياه در پايين گلو از آن مشخص مي شود.
گونه هاي آبي رنگش فقط از فاصله نزديک تشخيص داده ميشود.
سطح زيرين بالهايش تقريبا خرمايي رنگ و شاهپرهاي وسطي دم آن بلندتر از زنبور خور معمولي است، رفتارش شبيه به زنبور خور معمولي است.
زيستگاه:
دشت هاي باز، زمينهاي زراعتي و آبياري شده و تالابها.
به طور دسته جمعي در سوراخ ديوار ساحلي رودخانه ها، تپه ها و گودالها آشيانه مي سازد.
پراکندگي:
تابستانها در جنوب ايران زياد است. در شمال ايران به تعداد نسبتا فراوان زاد و ولد مي کند و به صورت مهاجر عبوري، زياد ديده مي شود!
منبع: http://www.irandeserts.com
تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله