استاد فلسفه آلساندرو ولتا در سال 1799 ديسک‌هاي روي و نقره يا مس را به صورت يکي در ميان روي هم قرار داد.
او در ميان اين ديسک‌ها قطعاتي از پارچه يا مقواي خيسانده شده در آب نمک را گذاشت.
گرچه اين ستون ناپايدار متشکل از صفحات فلزي به برج کج پيزا شباهت داشت، مقدار اندکي جريان برق توليد کرد.پيش از کشف تکان‌دهنده ولتا، عموما تصور بر اين بود که تنها موجودات زنده مي‌توانند الکتريسيته توليد کنند.
باتري او ،"توده ولتاتيک"، ولتا را به چنان شهرتي رساند که واحد پتانسيل جريان الکتريکي به افتخار او به نام او خوانده مي‌شود.
تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله