نژادهاي زنبور:

1- زنبور هندي Aspis Indica

اين گونه زنبورها که از زنبور عسل کوچکترند، قد کارگرانشان 13 ميليمتر مي باشد سلولهايي را که با موم روي شانها درست مي کند از سلولهاي زنبور عسل کوچکتر است.

2- زنبور درشت: Dorsata Aspis

در هندوستان و چين زندگي مي کنند و بزرگترين نوع زنبور عسلي است که تا کنون شناخته شده است. به حالت وحشي زندگي کرده و در زير شاخه هاي درخت شانش را مي چسبانند. سالانه چند بار از نقطه اي به نقطه ي ديگر کوچ مي نمايند.

3- زنبور ريز: Florfa Aspis

از همه زنبورها کوچکتر است و فقط يک شان درست مي کنند که مثل زنبورهاي درشت به زير شاخه ي درخت مي چسباند و به حالت وحشي در هندوستان و جنوب ايران يافت مي شوند.

4- زنبور عسل معمولي: Meaifica Aspis

همان زنبور عسل معمولي است که فقط آنها را در دهات و شهرها براي توليد عسل در کندوها نگهداري مي کنند.
خواصي را که از يک نژاد خوب بايد انتظار داشت عبارتند از:
الف- آرام باشند و نيش نزنند.
ب- پرمحصول باشند.
ج- به اندازه لازم زادو ولد کنند.
د- شهد گلها را سريعا پيداکنند.
و- در مقابل امراض مقاوم باشند.
هـ- مصرف عسل زمستاني آنها کم باشد.
ي- رشد سالانه را هرچه سريعتر شروع کرده و زود به حداکثر رشد برسند.
از مهمترين نژادهاي اين گونه مي توان به زنبور عسل اروپاي مرکزي – زنبور سياه- زنبور ايتاليايي- زنبور قفقازي و زنبور نژاد ايراني اشاره کرد.

آفات و بيماريها:

از مهمترين آفات زنبور عسل مي توان به لوک آمريکايي، لوک اروپائي، نوزما، کنه دوني، يبوست، شپشک زنبور عسل و کرم موم خوار اشاره کرد.
زنبورها شامل سه دسته هستند:
1- ملکه (Queen): تخم مي گذارد.
2- نرها(Prones): کارشان فقط بارور کردن ملکه هاي جديد است.
3- کارگرها (Worker): ماده عقيم هستند و گونه هاي متعددي دارند.
کندوها: يا به صورت جعبه هاي مکعبي به ابعاد 50 سانتيمتر که همان کندو است و يا کندوي بومي است.