• علم ژئوشيمي عمدتاً در طي قرن اخير توسعه يافته است. با اين وجود ، مفهوم نظامي مستقل که با شيمي زمين سر و کار داشته باشد، مفهوم کهن است و واژه ژئوشيمي نيز براي اولين بار توسط شيميدان سوئيسي به نام شون بي (کاشف اوزون)، در سال 1838 معرفي گرديد.
• مفهوم جديد يک عنصر را مي‌توان به زمان لاووازيه و کتاب معروف وي در مورد عناصر شيميايي ( 1789 ) نسبت داد.
• در سال 1860 بنزن و کيرشف چگونگي کاربرد طيف سنج در تشخيص و شناسايي عناصر را به نمايش گذاشتند، پس از آن عناصر Cs ، Rb و Ti به سرعت و پي در پي به وسيله اين دستگاه جديد کشف شدند. با بر پا شدن سازمان زمين شناسي آمريکا در سال 1884 و انتخاب کلارک به عنوان شيميدان اصلي ، سازماني مرکزي براي تحقيقات شيميايي زمين ، در قاره آمريکا بنا نهاده شد.
• تاسيس آزمايشگاه ژئوفيزيکي بوسيله موسسه کارنگي واشنگتن در 1904 ، موجب پيدايش پيشرفتهاي بزرگي در ژئوشيمي گرديد. گلدشميت که در سال 1911 از دانشگاه آسلو ، فارغ‌التحصيل گرديد، رساله دکتراي وي کمکي اساسي به ژئوشيمي بود.
• سال 1912 را از بسياري جهات مي‌تواند تاريخي حياتي براي توسعه و پيشرفت علم ژئوشيمي به حساب آيد. در اين سال فون‌لو نشان داد که ترتيب قرار گرفتن منظم اتمها در بلورها مي‌تواند به صورت شبکه انکساري در مقابل اشعه‌هاي ايکس عمل کند و بنابراين به اکتشافي دست يافت که مي‌توانست ساختار اتمي اجسام جامد را تعيين کند.
• يک مرکز مهم ژئوشيمي نيز در سال 1917 در اتحاد جماهير شوروي تاسيس شد. بزرگان نامي اين مرکز را ورنادسکي و همکاران جوانتر وي ، فرسمن و وينوگرادف تشکيل مي‌دادند. بازدهي علمي اين مرکز بسيار زياد بوده است. ژئوشيمي در اتحاد جماهير شوروي بخصوص در راستاي جستجو و استخراج مواد معدني خام قرار داشته، و ظاهرا موفقيت قابل ملاحظه‌اي در اين زمينه کسب کرده است.
در اختيار داشتن نمونه‌هاي کره ماه ، داده‌هاي کاوش از راه دور اتمسفرها و سطوح سيارات و پذيرش مفهوم تکتونيک صفحه‌اي در سالهاي 1960 و 1970 ، ديدگاهي نوين براي نمونه برداري و نظريه ژئوشيمي فراهم آورد. افزوده شدن داده‌هاي گسترده‌اي از ماه و داده‌هاي زمين و شخانه‌ها ، اين امکان را بوجود آورد که بسياري از نظريه‌هاي ارائه شده در مورد سياره شناسي و شيمي فضايي آزمايش شوند
منبع: http://www.chemistry-spaceship.blogfa.com