روتينگ ( Routing ) يکي از مهمترين ويژگي هاي مورد نياز در يک شبکه به منظور ارتباط با ساير شبکه ها است. در صورتي که امکان روتينگ پروتکل ها وجود نداشته باشد ، کامپيوترها قادر به مبادله داده نخواهند بود .

تعريف

از روتينگ به منظور دريافت يک بسته اطلاعاتي ( packet ) از يک دستگاه و ارسال آن از طريق شبکه براي دستگاهي ديگر و بر روي شبکه اي متفاوت ، استفاده مي گردد . در صورتي که شبکه شما داراي روتر نباشد ، امکان روتينگ داده بين شبکه شما و ساير شبکه ها وجود نخواهد داشت . يک روتر به منظور مسيريابي يک بسته اطلاعاتي ، مي بايست آگاهي لازم در خصوص اطلاعات زير را داشته باشد :
• آدرس مقصد
• روترهاي مجاور که با استفاده از آنان امکان اخذ اطلاعات لازم در خصوص شبکه هاي از راه دور، فراهم مي گردد .
• مسيرهاي موجود به تمامي شبکه هاي از راه دور
• بهترين مسير به هر يک از شبکه هاي از راه دور
• نحوه نگهداري و بررسي اطلاعات روتينگ

همگرائي ( Convergence )

فرآيند مورد نياز براي تمامي روترهاي موجود در يک شبکه به منظور بهنگام سازي جداول روتينگ و ايجاد يک نگرش سازگار از شبکه با استفاده ار بهترين مسيرهاي موجود . در زمان انجام فرآيند فوق ( همگرائي ) ، داده کاربر ارسال نخواهد شد .

مسير پيش فرض ( Default Route )

يک مسير استاندارد درج شده در جدول روتينگ که به عنوان اولين گزينه در نظر گرفته مي شود . هر بسته اطلاعاتي که توسط يک دستگاه ارسال مي گردد در ابتدا به مسير پيش فرض ارسال خواهد شد . در صورتي که مسير فوق مشکل داشته باشد ، يک مسير ديگر انتخاب مي گردد .

مسير ايستا ( Static Route )

يک مسير دائم که به صورت دستي درون يک جدول روتينگ درج مي گردد . مسير فوق حتي در موارديکه ارتباط غير فعال است در جدول روتينگ باقي مانده و صرفا" به صورت دستي حذف مي گردد .

مسير پويا ( Dynamic Route )

يک مسير که به صورت پويا ( اتوماتيک ) و متناسب با تغييرات شبکه ، بهنگام مي گردد .مسيرهاي پويا نقطه مقابل مسيرهاي ايستا مي باشند .