OSI از کلمات Open Systems Interconnect اقتباس و يک مدل مرجع در رابطه با نحوه ارسال پيام بين دو نقطه در يک شبکه مخابراتي و يا کامپيوتري است . هدف عمده مدل فوق، ارائه توصيه ها و راهنمائي هاي لازم به توليد کنندگان محصولات شبکه اي به منظور توليد محصولاتي سازگار با ساير توليد کنندگان است .
مدل OSI توسط کميته IEEE ايجاد شده است . با استفاده از مدل فوق ، محصولات توليد شده توسط توليد کنندگان مختلف امکان کار با يکديگر را پيدا خواهند کرد ( سازگاري بين محصولات ) . مشکل عدم سازگاري بين محصولات توليدشده توسط شرکت هاي بزرگ توليد کننده تجهيزات سخت افزاري ، زماني آغاز گرديد که شرکت HP تصميم به توليد يک محصول شبکه اي نمود و اين محصول با محصولات مشابه ساير شرکت ها ( مثلا" IBM ) سازگار نبود . با توجه به مشکل فوق ، در صورتي که قصد تهيه چهل کارت شبکه براي سازمان خود را داشته باشيد ، مي بايست ساير تجهيزات مورد نياز شبکه را نيز از همان توليد کننده تهيه مي نموديد ( اطمينان از سازگاري بين آنان ) . مشکل فوق تا زمان ايجاد مدل مرجع OSI همچنان وجود داشت و به عنوان يک معظل بزرگ در اين زمينه مطرح بود .
مدل OSI داراي هفت لايه متفاوت است که هر يک از آنان به منظور انجام عملياتي خاص ، طراحي شده اند . بالاترين لايه ، لايه هفت و پائين ترين لايه ، لايه يک است . در زمان ارسال داده از يک کامپيوتر به کامپيوتر ديگر ، داده ها حرکت خود را از لايه هفتم آغاز نموده و پس از تبديل به سگمنت ، ديتاگرام ، بسته اطلاعاتي ( Packet ) و فريم ، در نهايت از طريق محيط انتقال ( مثلا" کابل ) براي کامپيوتر مقصد ارسال مي گردند .
عملکرد هر يک از لايه هاي مدل مرجع OSI :

لايه Application ( لايه هفتم )

ارائه سرويس هاي شبکه به برنامه ها ( نظير پست الکترونيکي ، ارسال فايل ها و ... )

تشخيص زمان لازم به منظور دستيابي به شبکه

لايه Presentation ( لايه ششم )

ايجاد اطمينان لازم در رابطه با قابل استفاده بودن داده براي سيستم دريافت کننده

فرمت داده

ساختمان هاي داده

توافق در رابطه با گرامر انتقال داده براي لايه Application

رمزنگاري داده

لايه Session ( لايه پنجم )

ا يجاد ، مديريت و خاتمه ارتباط برقرار شده بين برنامه ها

لايه Transport ( لايه چهارم )

در ارتباط با رويکردهاي متفاوت حمل داده بين کامپيوترهاي ميزبان

حمل مطمئن داده

ايجاد ، مديريت و خاتمه مدارات مجازي

تشخيص و برطرف نمودن خطاء

تقسيم داده به فريم و نسبت دهي يک دنباله عددي مناسب به هر يک از آنان

پروتکل هاي TCP، UDP و SPX در اين لايه قرار دارند .

لايه Network ( لايه سوم )

ارائه ارتباط و مسير انتخابي براي دو سيستم

حوزه روتينگ

پاسخ به سوالات متعددي نظير نحوه ارتباط سيستم هاي موجود در سگمنت هاي متفاوت شبکه

آدرس هاي مبداء ، مقصد ، Subnet و تشخيص مسير لازم

پروتکل هاي IP و IPX در اين لايه استفاده مي گردند .

لايه Datalink ( لايه دوم )

انتقال مطمئن داده از طريق محيط انتقال

آدرس دهي فيزيکي و يا سخت افزاري ( MAC ) ، توپولوژي شبکه

فريم ها در اين لايه قرار دارند.

لايه Physical ( لايه اول )

کابل ها ، کانکتورها ، ولتاژها ، نرخ انتقال داده

ارسال اطلاعات به صورت مجموعه اي از بيت ها ، سيگنال هاي الکتريکي و اينترفيس هاي سخت افزاري