جستجو در محصولات

گالری پروژه های افتر افکت
گالری پروژه های PSD
جستجو در محصولات


تبلیغ بانک ها در صفحات
ربات ساز تلگرام در صفحات
ایمن نیوز در صفحات
.. سیستم ارسال پیامک ..
آدرس دهي IP ( بخش اول )
-(16 Body) 
آدرس دهي IP ( بخش اول )
Visitor 3368
Category: دنياي فن آوري
بمنظور مديريت و اشکال زدائي شبکه هاي مبتني بر پروتکل TCP/IP ، مي بايست شناخت مناسبي نسبت به تمامي جنبه ها ي آدرس دهي IP وجود داشته باشد. يکي از مهمترين عمليات مديريتي در شبکه هاي مبتني بر پروتکل TCP/IP ، نسبت دهي آدرس هاي IP مناسب و منحصربفرد به تمامي گره هاي موجود در شبکه است . با اينکه مفهوم نسبت دهي آدرس IP ، ساده بنظر مي آيد ولي مکانيزم واقعي اختصاص آدرس IP موثر با استفاده از Subnetting ، پيچيدگي هاي خاص خود را بدنبال دارد. علاوه بر موارد فوق ، ضروري است که شناخت مناسبي نسبت به جايگاه IP Broadcast ، ترافيک multicast و نحوه تطبيق آدرس هاي فوق به آدرس هاي لايه اينترفيس شبکه نظير آدرس هاي MAC اترنت و Token Ring ، وجود داشته باشد .در مجموعه مقالاتي که در اين خصوص ارائه خواهد به بررسي مفاهيم و ويژگي هاي آدرس دهي IP خواهيم پرداخت .

انواع آدرس هاي IP

آدرس IP ، يک آدرس منطقي سي و دو بيتي است که مي تواند يکي از انواع زير باشد :
• Unicast . يک آدرس IP از نوع Unicast ، به يک اينترفيس شبکه متصل شده به يک شبکه مبتني بر IP نسبت داده مي شود. آدرس هاي IP از نوع Unicast در ارتباطات "يک به يک" ( One-To-One) استفاده مي گردند .
• Broadcast . يک آدرس IP از نوع Broadcast بمنظور پردازش توسط هر گره موجود بر روي سگمنت يکسان شبکه ، طراحي شده است . آدرس هاي IP از نوع Broadcast در ارتباطات از نوع "يک به همه " ( one-to-everyone ) ، استفاده مي گردند .
• Multicast . يک آدرس IP از نوع Multicast ، آدرسي است که يک و يا چندين گره را قادر به گوش دادن به سگمنت هاي مشابه و يا متفاوت مي نمايد. آدرس هاي فوق ،ارتباط از نوع "يک به چند" (one-to-many ) را فراهم مي نمايند .

نمايش آدرس IP

آدرس IP ، يک مقدار سي و دو بيتي است که کامپيوترها با مهارت خاصي از آن بمنظور انجام عمليات خود در يک شبکه کامپيوتري مبتني بر TCP/IP استفاده مي نمايند . انسان در مقابل استفاده از يک عدد باينري سي و دو بيتي که بخاطر سپردن آن همواره مشکل خواهد بود ، از سيستم دهدهي ، استفاده مي نمايند . ( استفاده از سيستم دهدهي در مقابل سيستم باينري ) . بدين دليل براي نمايش يک آدرس IP از شکل دهدهي ( decimal ) آن استفاده مي گردد.آدرس هاي IP سي و دو بيتي از بيت با ارزش بالا بسمت بيت با ارزش پائين ، به چهار واحد هشت بيتي ( گروه هشتگانه ) که به هر يک از آنان Octet گفته مي شود ، تقسيم مي شوند . آدرس هاي IP معمولا" بصورت چهار octet دهدهي که توسط يک نقطه از يکديگر جدا مي گردند ، نوشته مي شوند . مدل نمايشي فوق را Dotted Decimal مي گويند . مثلا" آدرس IP : 00001010000000011111000101000011، پس از تقسيم به چهار Octet ( گروه هشتگانه ) ، بصورت زير نمايش داده مي شود:

00001010  00000001  11110001  01000011

هر Octet ( گروه هشتگانه ) در ادامه به يک عدد دهدهي تبديل و پس از جداسازي آنان توسط نفطه از يکديگر بصورت زير نمايش داده مي شوند :
10.1.241.67
يک آدرس عمومي IP بصورت w.x.y.z نشان داده مي شود :

تبديل از باينري به دهدهي

بمنظور تبديل يک عدد باينري به معادل دهدهي ، باتوجه به ارزش مکاني هر رقم از توان هاي متفاوت دو استفاده مي گردد .در چنين حالتي در صورتيکه يک رقم داراي مقدار يک باشد ، از معادل ارزش مکاني آن ( توان هاي متفاوت دو ) استفاده مي گردد.
مثلا" ، عدد هشت بيتي 01000011 ، معادل 67 ( 1 + 2 + 64 ) مي باشد . حداکثر عددي را که مي توان توسط هشت بيت نشان داد ( 11111111 ) ، 255 است ( 1+2+4+8+16+32+64+128) .

تبديل از دهدهي به باينري

براي تبديل يک عدد دهدهي به باينري ، عدد دهدهي را بمنظور آگاهي از وجود توان هاي متفاوت دو و از بيت با ارزش بالا ، آناليز مي نمائيم . از بيت با ارزش بالاتر شروع مي کنيم ( 128 ) ،در صورتيکه مقدار مربوط در عدد دهدهي موجود باشد ، بيت مورد نظر در آن موقعيت معادل يک در نظر گرفته خواهد شد . مثلا" عدد 211 شامل حاصل جمع اعداد 128 ، 64 ، 16 و 2 است ، بنابراين شکل باينري آن بصورت 11010011 خواهد بود .

آدرس هاي IP در IP Header

آدرس هاي IP استفاده شده در IP Header ، شامل فيلدهاي مربوط به آدرس مبداء و مقصد مي باشد :
• فيلد آدرس مبداء IP Header ، همواره يک آدرس از نوع Unicast و يا آدرس خاصي بصورت IP: 0.0.0.0 است . آدرس نامشخص IP 0.0.0.0 ، صرفا" زماني که گره مربوطه با يک آدرس IP پيکربندي نشده باشد و گره در تلاش براي بدست آوردن يک آدرس از طريق يک پروتکل پيکربندي نظير DHCP)Dynamic Host Configuration Protocol) باشد ، استفاده مي گردد .
• فيلد آدرس مقصد IP Header، يک آدرس Unicast و يا يک آدرس از نوع Broadcast مي باشد .

آدرس هاي IP ازنوع Unicast

هر اينترفيس شبکه که TCP/IP در ارتباط با آن فعا ل شده باشد، مي بايست داراي يک آدرس IP منحصربفرد، منطقي و Unicast باشد .آدرس منحصربفرد Unicast ، بمنزله يک آدرس منطقي خواهد بود. چراکه آدرس فوق در لايه اينترنت بوده که هيچگونه ارتباط مستقيمي با آدرس استفاده شده در لايه اينترفيس شبکه ندارد . مثلا" آدرس IP نسبت داده شده به يک ميزبان ( host) بر روي يک شبکه اترنت ، هيچگونه ارتباطي با آدرس MAC چهل و هشت بيتي استفاده شده توسط آداپتور شبکه اترنت ندارد.
آدرس IP از نوع Unicast ، يک آدرس منحصر بفرد براي گره هاي موجود در يک شبکه مبتني بر پروتکل TCP/IP بوده و از دو بخش مشخصه شبکه ( network ID ) و مشخصه ميزبان ( host ID ) ، تشکيل مي گردد .
• مشخصه شبکه ( network ID ) و يا آدرس شبکه ، گره هائي را که بر روي شبکه منطقي يکساني قرار دارند ، مشخص مي نمايد . در اکثر موارد، يک شبکه منطقي مشابه يک سگمنت فيزيکي شبکه بوده که محدوده هاي مرزي آن توسط آدرس IP روترها تعريف مي گردد . در برخي موارد ، چندين شبکه منطقي بر روي شبکه فيزيکي يکساني وجود داشته که از روشي با نام Multinetting استفاده مي نمايند. تمامي گره ها در يک شبکه منطقي يکسان ، مشخصه شبکه ( Network ID ) يکساني را به اشتراک مي گذارند . در صورتيکه تمامي گره ها بر روي يک شبکه منطقي يکسان ، بدرستي پيکربندي نگردند (عدم لحاظ نمودن مشخصه شبکه يکسان) ، عمليات روتينگ و عرضه بسته هاي اطلاعاتي با مشکل مواجه خواهد شد . مشخصه شبکه ، مي بايست منحصر بفرد در نظر گرفته شود.
• مشخصه ميزبان ( host ID ) و يا آدرس ميزبان ، يک گره موجود در شبکه را مشخص مي نمايد . يک گره مي تواند يک روتر و يا يک ميزبان ( يک ايستگاه کاري ، سرويس دهنده و يا ساير سيستم هاي مبتني بر TCP/IP ) باشد . مشخصه ميزبان ، مي بايست در هر سگمنت شبکه منحصر بفرد باشد .

کلاس هاي آدرس دهي IP

در ابتدا لازم است به اين نکنه اشاره گردد که شبکه هاي مدرن ، مبتني بر کلاس هاي آدرس اينترنت نمي باشد . با توجه به رشد سريع اينترنت ، ساختار اوليه ارائه شده مبتني بر کلاس ، شرايط لازم بمنظور گسترش و پاسخگوئي به يک شبکه گسترده جهاني را دارا نمي باشد. مثلا" در صورتيکه همچنان از آدرس دهي مبتني بر کلاس ، استفاده شود، مي بايست صدها و يا هزاران روتر در جداول روتينگ مربوط به روترهاي ستون فقرات اينترنت وجود داشته باشد . بمنظور پيشگيري و ممانعت از اين موضوع ، آدرس دهي در اينترنت مدرن بصورت Classless خواهد بود. عليرغم موارد فوق ، آشنائي و آگاهي لازم در خصوص کلاس هاي آدرس دهي ، يکي از عناصر مهم در زمينه شناخت آدرس دهي IP محسوب مي گردد.
RFC 791 ، آدرس هاي IP از نوع Unicast را کلاس هاي آدرس دهي خاصي تعريف مي نمايد که از آنان بمنظور ايجاد شبکه ها با ابعاد و اندازه هاي متفاوت استفاده مي گردد( توانائي تعريف مناسب شبکه ها ) . اهداف اوليه طراحي کلاس هاي آدرس دهي ، نيل به خواسته هاي زير بود :
• ايجاد تعدادي اندک از شبکه هاي وسيع ( شبکه هائي با تعداد زيادي از گره ها )
• ايجاد تعدادي متوسط از شبکه هائي با ابعاد متوسط ( نه خيلي زياد و نه خيلي کم )
• ايجاد تعدادي زياد از شبکه هاي کوچک
براي تامين اهداف فوق ، کلاس هاي متفاوت آدرس دهي ايجاد گرديد . بدين ترتيب، زير شاخه( نوع ) يک آدرس سي و دو بيتي IP از طريق تنظيم بيت هاي با ارزش بالا مشخص و ساير بيت هاي باقيمانده به دو بخش مشخصه شبکه و مشخصه ميزبان ، تقسيم مي گردند .
کلاس A
آدرس هاي کلاس A ، براي شبکه هائي که داراي تعداد بسيار زيادي ميزبان مي باشند، طراحي شده است ( ايجاد تعدادي اندک از شبکه هائي که داراي ميزبانان زيادي مي باشند ) . بيت با ارزش بالا مقدار صفر را دارا خواهد بود . اولين گروه هشتگانه ( اولين octet ) ، بعنوان مشخصه شبکه و آخرين بيست و چهار بيت ( سه octet بعد) بعنوان مشخصه ميزبان تعريف مي گردد .
کلاس B
آدرس هاي کلاس B ، براي شبکه هائي با ابعاد متوسط که داراي تعداد متوسطي ( نه خيلي زياد و نه خيلي کم ) از ميزبانان مي باشند ، طراحي شده است ( ايجاد تعدادي متوسط از شبکه هائي که داراي ميزبانان متوسطي مي باشند ). دو بيت با ارزش بالا ، داراي مقدار 10 مي باشد . اولين شانزده بيت ( دو octet اوليه ) بعنوان مشخصه شبکه و آخرين شانزده بيت ( دو octet آخر) بعنوان مشخصه ميزبان در نظر گرفته مي شوند.
کلاس C
آدرس هاي کلاس C براي شبکه هاي کوچک که داراي تعداد اندکي از ميزبانان مي باشند ، طراحي شده است .( ايجاد تعدادي زيادي از شبکه هائي که داراي ميزبانان اندکي مي باشند) . سه بيت با ارزش بالا ، داراي مقدار 110 مي باشد . اولين بيست و چهار بيت ( سه octet اوليه ) بعنوان مشخصه شبکه و هشت بيت آخر ( آخرين Octet ) بعنوان مشخصه ميزبان در نظر گرفته مي شوند. شکل زير ساختار آدرس هاي کلاس C را نشان مي دهد .
کلاس هاي آدرس دهي اضافه : علاوه بر کلاس هاي آدرس دهي B ,A و C ، با توجه به ضرورت هاي مربوطه کلاس D و E ، نيز تعريف شده اند .
کلاس D : آدرس هاي کلاس D بمنظور Multicast طراحي شده اند . چهار بيت با ارزش بالا، داراي مقدار 1110 مي باشد. بيست و هشت و بيت بعد بمنظور آدرس هاي multicast در نظر گرفته شده است .
کلاس E : آدرس هاي کلاس E ، آدرس هاي رزو شده براي استفاده آتي مي باشند . پنج بيت با ارزش بالا، داراي مقدار 11110 مي باشد .

قوانين مشخصه شبکه ( Network ID)

در زمان استفاده از مشخصه شبکه ، قوانين زير رعايت مي گردد:
• مشخصه شبکه نمي تواند با 127 بعنوان اولين Octet آغاز گردد . تمامي آدرس هاي IP: 127.x.x.x ، بعنوان آدرس هاي Loopback رزو شده مي باشند .
• تمامي بيت هاي مشخصه شبکه ، نمي تواند ارزش يک را داشته باشد. مشخصه هاي شبکه که مقدار تمامي بيت هاي آن يک است ، بمنظور آدرس هاي Broadcast رزو شده اند .
• تمامي بيت هاي مشخصه شبکه ، نمي تواند ارزش صفر را داشته باشد. مشخصه هاي شبکه که مقدار تمامي بيت هاي آن صفر است ، يک ميزبان بر روي شبکه محلي را مشخص مي نمايند.
• مشخصه شبکه در شبکه هاي مبتني بر IP عمومي ، مي بايست منحصربفرد باشد .
جدول زير محدوده کلاس هاي آدرس دهي براي مشخصه شبکه را نشان مي دهد.

تعداد شبکه ها

آخرين مشخصه شبکه

اولين مشخصه شبکه

کلاس

126

126.0.0.0

1.0.0.0

A

16,384

191.255.0.0

128.0.0.0

B

2,097,152

223.255.255.0

192.0.0.0

C


IP مربوط به مشخصه هاي شبکه ، حتي اگر بصورت اعداد دهدهي که توسط نقطه از يکديگر جدا شده اند ، ارائه گردد ، بمنزله آدرس هاي IP نسبت داده شده به اينترفيس هاي شبکه در نظر گرفته نخواهد شد . IP مشخصه شبکه ، آدرس شبکه اي است که براي تمامي اينترفيس هاي شبکه متصل شده به يک شبکه منطقي يکسان ، مشترک خواهد بود .

قوانين مشخصه هاي ميزبان (Host ID)

در زمان استفاده از مشخصه ميزبان ، قوانين زير رعايت مي گردد :
• تمامي بيت ها ي مشخصه ميزبان ، نمي تواند ارزش يک را داشته باشد . مشخصه هاي ميزبان که مقدار تمامي بيت هاي آن يک است ، براي آدرس هاي Broadcast رزو شده اند .
• تمامي بيت هاي مشخصه ميزبان ، نمي تواند ارزش صفر را داشته باشد.مشخصه هاي ميزبان که مقدار تمامي بيت هاي آن صفر است ، براي ارائه IP مربوط به مشخصه هاي شبکه ، رزو شده اند .
• مشخصه ميزبان مي بايست در شبکه، منحصر بفرد باشد .
جدول زير محدوده کلاس هاي آدرس دهي براي مشخصه ميزبان را نشان مي دهد.

تعداد ميزبانان 

آخرين مشخصه ميزبان 

اولين مشخصه ميزبان 

کلاس

16,777,214

w.255.255.254

w.0.0.1

A

65,534

w.x.255.254

w.x.0.1

B

254

w.x.y.254

w.x.y.1

C


در بخش دوم اين مقاله به بررسي Subnets و Subnet Mask ، خواهيم پرداخت
Add Comments
Name:
Email:
User Comments:
SecurityCode: Captcha ImageChange Image