بافت پورفيري
در اين بافت بلورهاي درشت در زمينه اي از بلورهاي دانه ريز قرار گرفته است . اين بافت بيان کننده حداقل دو مرحله تبلور مي باشد .
بافت پورفيري يا خميره ميکروليت
در اين بافت به جاي بلورهاي ريز ،ميکروليت قرار گرفته است ممکن است بين ميکروليت ها شيشه هم قرار داشته باشد . ممکن است ماده پرکننده بين فنوکريست ها شيشه باشد و يا اين که با خمير ميکروکريستالين پر شده باشد .
بافت گلومروپورفيري
نوعي بافت پورفيري است که در آن فنوکريست ها در يک قسمت از سنگ تجمع يافته اند اين بافت به علت وجود اغتشاش در ماگما به وجود مي آيد .
بافت نمدي
در اين بافت ميکروليت هاي در هم فرورفته فلدسپات ها در زمينه هولوکريستالين ديده مي شود .
بافت فلسيتيک
در اين بافت اندازه بلور ها از دانه ريز تا کريپتوکريستالين تغيير مي کند . اين بافت در عين ريز بودن حالت دانه اي دارد .
بافت تراکيتي يا بافت جرياني
در اين بافت بعضي کاني هاي روشن به خصوص پلاژيکلاز که به شکل سوزني مي باشند ، موازي هم قرار گرفته و نشانگر جريان يافتن گدازه به هنگام سرد شدن آرام است .
بافت ويتروفيريک
در اين بافت فنوکريستها در زمينه اي عموما از شيشه قرار دارند و شيشه حالت جرياني را نشان مي دهد .
بافت ميکروليت
قسمت عمده اي از فلدسپات هاي موجود به صورت ايديومورف و باريک تبلور يافته اند . فضاي بين ميکروليت ها را شيشه يا کريپتوکريستالين پر مي کند .
بافت ايگنمبريتي
به اين بافت اوتاکسيتي هم مي گويند . در اين بافت شاهد قطعات شيشه اي جوش خورده و جهات يافته هستيم که تا حدودي جهات جريان را نشان مي دهند . اين بافت در اثر ته نشست خاکسترهاي آتشفشاني حاصل شده است .
بافت اسفروليتي
در اثر تبلور مجدد سنگهاي آتشفشاني و تبديل شيشه به ميکروليت هاي شعاعي کوارتز و ارتوز به وجود مي آيد و رشد بلور ها شعاعي است . اگر جنس شيشه ها بازالتي باشد به بافت حاصل واريوليتي مي گويند . در صورتي که اسفروليت ها آنقدر بزرگ باشد که با چشم ديده شود (پيرومريد) ناميده مي شود .
بافت آفيريک
در اين بافت فنوکريست در زمينه ديده نمي شود . يعني اينکه سنگ تماما از شيشه يا کاني هاي بسيار ريز است .
بافت حفره اي
به اين بافت مياروليتيک هم مي گويند و در اثر انجماد سريع ماگماي گازدار و خروج گاز ها و خالي ماندن جاي آنها ايجاد مي شود .
بافت بادامکي
به بافت سنگهاي حفره اي گفته مي شود که حفره هاي آنها در اثر محلول هاي هيدروترمال توسط کاني هاي ثانويه مثل کوارتز ،زئوليت يا کربنات پر شده است .
بافت پرليتي
در سنگهاي آتشفشاني شيشه اي در نتيجه کشش حاصل از انقباض ضمن سرد شدن سريع ايجاد مي شود و شکل کروي دارند .