5 نکته براي يک برنامه نويس تازه کار
    -(6 Body)
|
5 نکته براي يک برنامه نويس تازه کار
Visitor
260
Category:
دنياي فن آوري
براي اشخاصي که بيشتر وقتشان را بر روي Photoshop يا کار با زبان هاي نسبتا ساده اي نظير HTML و CSS صرف مي کنند، حرکت به سوي زبان هاي برنامه نويسي پيشرفته تر (و جالب تر) مشکل خواهد بود. اين گذر قابل توجه است و به يک بازبيني نيازدارد. من خودم يک برنامه نويس تازه کار بودم و نکات زير را هم در فراگيري مفاهيم برنامه نويسي کلي و هم در زبان هاي منحصر بفرد بسيار مفيد ديده ام: 1- پياده کردن مفاهيم اصلي و بنيادي: تشخيص اين که پشت سر تقريبا همه زبان هاي برنامه نويسي يک منطق يکسان قرار گرفته خيلي مهمه. بنابراين فراگرفتن مباحث متغيرها، حلقه ها و توابع ، مقدم تر خواهند بود. همان طور که Kyle Neath توضيح داده است، يادگيري زبان هاي گوناگون مشابه يادگيري ترجمه يک لهجه جديد است. مثل ترجه يک لهجه جديد، فقط يکبار نياز خواهيم داشت که اصول زبان هاي برنامه نويسي را بدانيم. بهترين راه براي آموختن اين مهارت هاي اصولي اينست که قبل از اينکه به قواعد دستوري برسيد بر روي مفاهيم بنيادي موجود در آموزش هاي برنامه نويسي تمرکز کنيد. 2- يک کتاب خوب بخريد: يافتن يک کتاب خوب که بتواند شما را از ميان يکسري مراحل تدريجي و گام به گام جلو ببرد، اهميت زيادي دارد. سعي کنيد با يک کتاب “براي مبتدي يا تازه کار” شروع کنيد چرا که اين ها معمولا فرض را بر اين مي گيرند که شما دست کم، اندکي با محتوايي که در پيش رو داريد آشنا هستيد. همچنين دقت کنيد يک جفت از اين جلدهاي مقدمه اي مشتمل بر بخش هاي مهم کتاب را که نويسندگان اين نوع از کتاب ها اغلب به اجبار براي کاهش حجم کتاب آماده مي کنند، انتخاب کنيد. چرا که ممکن است به عناوين مهمي در يک کتاب برخورد کنيد که به طور کامل و دست نخورده به جلد ديگر رفته است. بعلاوه اينکه دوباره خواني اين مفاهيم اصلي هميشه مفيد است. 3- با تمرين کردن ياد بگيريد: اين شايد مهمترين نکته باشد چرا که تمرين کردن در عمل، درک واقعي مفاهيم و قواعد را تضمين مي کند. در حالي که در غير اينصورت فقط مي توان تشخصي داد که چه اتفاق افتاده است. در حقيقت بين نوشتن کدها و گفتن به خودتان که اين آن چيزي است که من مي خواستم انجام دهم تفاوت زيادي وجود دارد. در قسمت انتهايي بيشتر کتاب ها بخش تمرينات بي دليل نيامده است. مواجه شدن با يک مشکل يا مسئله به شما کمک مي کند تا چگونگي رويکرد آتي برنامه ها را تجربه کنيد. 4- استفاده از شيوه هاي قديمي و منسوخ: زمانيکه شما در ابتداي فراگرفتن زبان برنامه نويسي هستيد، غرق در تفکر شدن با قواعد نسبتا کم و ساده، آسان است. چرا که مشکلات مفهومي، يادآوري آنچه راکه در رسيدن به آن تلاش کرده ايد دشوار مي کند. با طرح ريزي کلي توابع و طرح نهايي برنامه ها بر روي کاغذ (يا تجهيزات مشابه الکترونيکي)، به سرعت مي توانيد بخاطر بياوريد که براي رسيدن به چه مقصودي تلاش کرده ايد. 5- مشارکت در انجمن ها: بخش بزرگي از فراگيري يک زبان برنامه نويسي جديد، ملحق شدن به انجمن هاي فعال است. چرا که يک انجمن به منزله يک همکار است. Forum ها (اجتماعات اينترنتي) و mailing list ها (ليست کاربراني که ايميلي را با يک موضوع مشخص ازيک منبع دريافت مي کنند) شما را با افراد ماهر آشنا مي کنند، از اينرو مي توانيد آنچه نياز داريد مطرح کنيد. کتاب ها براي آماده کردن شما مناسب هستند اما خيلي اوقات با مشکلاتي به ظاهر برطرف نشدني برخورد خواهيد کرد. گاه گاهي شبيه اين موارد تمرينات عملي يک برنامه نويس باتجربه ضروري است، نه فقط براي اينکه مشکلتان حل شود بلکه براي اينکه بدانيد چگونه مشکلتان حل شد. /س
|
|
|