در اواسط قرن نوزدهم با فراگير شدن راديو و تلويزيون ضرورت بهبود بخشيدن به کيفيت لامپهاي ديودي وتريودي احساس گرديد . تا اينکه در 23 دسامبر 1947 ترانزيستور توسط سه فيزيکدان به نامهاي شاکلي؛باردين وبرتين به صنعت الکترونيک معرفي گرديد. همانطور که در شکل ديده مي شود اولين ترانزيستور دنيا از يک نارساناي مثلثي تشکيل شده که توسط دوسوزن طلا به نيمه رساناي ژرمانيم متصل ميشود .اين ترانزيستور برعکس لامپهاي ديودي براي به گرما احتياج نداشت وسريعا به کار مي افتاد و همچنين بسيار سبکتر و ارزانتر از لامپهاي ديودي بود. بدين ترتيب شاکلي و همکاران وي به کمک فيزيک نيمه رسانا انقلابي را در عرصه الکترونيک پديد اوردند وبه پاس اين اختراع مهم اين محققان مفتخر به دريافت جايزه نوبل گرديدند.
ترانزيستور به سرعت روند تکاملي خود را طي مينمود به طوريکه در سال 1948ترانزيستور صفحه اي ساخته شد.
امروزه ترانزيستورها عموما pnp,npnهستند که بعنوان کليد قطع و وصل جريان ويا بعنوان تقويت کننده در مدارات الکترونيکي استفاده مي شوند. در سالهاي 1950و 1970 به دليل استفاده از ترانزيستور حجم وسايل ا لکترونيکي بسار کوچک شد به همين دليل به واژه ميکروالکترونيک متدول گرديد. ميکروالکترونيک نيز بسرعت رشد مي کرد .بطوريکه امروزه با استفاده از فن سا ختمان اکسيد فلز مي توان تعداد زيادي از ترانز يستورها را بر روي يک نيمه رسانا جا داد. امروزه از اکسيدهاي نيمه رسانا مانند اکسيد روي در ترانزيستورهاي با سرعت انتقال بالا استفاده مي کرد ( ترانزيستورهاي فايل افکت -FET)
جديدا محققان ژاپني هيدو هوسونو و کولت کاگوش از يک صفحه نيمه رساناي کريستال مجرد درترانزستورهاي فايل افکت استفاده کردند که سرعت انتقال ان 80 سانتيمتر مربع ولت بر ثانيه است که دها بار سريعتر از ترانزيستورهاي قبلي مي باشد(ساختمان مولکولي آن در شکل ديده مي شود)
اگرچه اين ترانزيستور فعلا بسيار گران است ولي اين تحقيقات نشان داد که امکان رسيدن به سرعتهاي بالا وجود دارد.
منبع:http://www.academist.ir /س