فكر مي‌كنيد پس از ديسك‌هاي سخت ترابايتي نوبت به چه نسلي از ديسك‌ها مي‌رسد؟ اگر در دانش محاسبات قوي باشيد حتما مي‌گوييد پتابايت! يك پتابايت معادل 1000 ترابايت است. اكنون اطلاعات پردازش شده توسط وب سايت گوگل هر 72 دقيقه به 1 پتابايت بالغ مي‌شود!
روزگاري را به ياد مي‌آورم كه اولين كامپيوتر شخصي وارد خانه ما شد، يك PC ساخت Olivetti با پردازنده 386 اينتل! در آن زمان پردازنده كامپيوتر ما كه تنها از سرعت 40 مگاهرتز برخوردار بود يكي از بهترين كامپيوترهاي زمان خود به حساب مي‌آمد.
جالب است بدانيد كه هاردديسك اين سيستم تنها 40 مگابايت و رم آن تنها 2 مگابايت بود. از آن زمان تاكنون حدود 18 سال مي‌گذرد. در اين 18 سال صنعت كامپيوتر در دنيا فراتر از آنچه انتظار مي‌رفت پيشرفت كرده است. لازم به گفتن نيست كه اكنون يك پردازنده 4 هسته‌اي با فركانس كاري 2.4 گيگاهرتز يك پردازنده عادي براي كامپيوترهاي شخصي به حساب مي‌آيد.
همچنين در تمام كامپيوترهاي جديد حداقل يك هارد 160 گيگابايتي هم كار گذاشته شده است. خودتان مقايسه كنيد پردازنده 40 مگاهرتزي كجا و پردازنده 2.4 گيگاهرتزي آن هم در 4 هسته كجا! هارد 40 مگابايتي كجا و هارد 160 گيگابايتي كجا! اگر بخواهيم با همين اعداد و ارقام ساده پيشرفت كمي اين صنعت را در طول اين 18 سال بسنجيم مي‌بينيم كه حداقل در حوزه حافظه‌هاي سخت گنجايش هاردديسك‌ها حدود 100,000 برابر افزايش پيدا كرده است.
همانطور كه مي‌دانيد با پيشرفت روز افزون علم، سرعت پيشرفت هم افزايش پيدا مي‌كند و مثلا اگر براي دو برابر كردن حجم حافظه‌ها از لحاظ تكنولوژيك ما به 2 سال زمان نياز داشتيم اكنون اين ميزان به 6 ماه تقليل يافته است. با توجه به افزايش سرعت پيشرفت آن هم به صورت تساعدي قطعاً 18 سال آينده شما شاهد پيشرفتي بيش از آنكه در 18 سال گذشته شاهد آن بوده‌ايد خواهيد بود.
هدف اين قلم اين نيست كه به شرح و بسط تاريخ علم بپردازند بلكه قصد بررسي موقعيت فعلي خود در اين مقطع تاريخي در فناوري است. همانطور كه در بالا هم ذكر كردم روزگار مگابايت در دنياي حافظه‌هاي سخت مدت‌هاست كه به فراموشي سپرده شده و اكنون عصر گيگا و ترابايت است. اكنون هاردديسك‌هاي با ظرفيت 1 و 2 ترابايت (1 ترابيت = 1000 گيگابايت) در بازار به وفور يافت مي‌شوند.
با توجه به حجم روز افزون دانش جهاني ( Global Knowledge ) و سرعت رشد فناوري، پر واضح است كه اين مقادير هم به زودي به تاريخ خواهند پيوست. براي مثال جالب است بدانيد حجم عكس‌هاي وارد شده به سايت FaceBook هر ماه چيزي بالغ بر 20 ترابايت ( 20000 گيگابايت) است و يا حجم ويدئوهايي كه روي سايت youtube قرار دارد به 520 ترابايت بالغ مي‌شود.
حتي اگر از حوزه IT خارج و مثلاً به حوزه فضانوردي وارد شويم مي‌بينم كه اين حجم عظيم از اطلاعات در اين حوزه هم وجود دارد. به عنوان نمونه حجم اطلاعاتي كه تاكنون توسط تلسكوپ هابل گردآوري شده به 120 ترابايت بالغ گشته است. با وجود اين اعداد ارقام ديگر لازم به ذكر نيست كه اكنون ظرفيت‌هاي گيگابايتي در كارهاي كلان مرتبط با فناوري اطلاعات به شوخي‌اي بيش شبيه نبوده! و ظرفيت ترابايتي ديسك‌هاي سخت به سرعت درحال پرشدن مي‌باشد.
فكر مي‌كنيد پس از ديسك‌هاي سخت ترابايتي نوبت به چه نسلي از ديسك‌ها مي‌رسد؟ اگر در دانش محاسبات قوي باشيد حتما مي‌گوييد پتابايت! يك پتابايت معادل 1000 ترابايت است. چه بسا كه اكنون ما به دوران پتابايت وارد شده باشيم. اكنون اطلاعات پردازش شده توسط وب سايت گوگل هر 72 دقيقه به 1 پتابايت بالغ مي‌شود! با اين وضع نه تنها در آينده شاهد ديسك‌هاي سخت چند صد ترابايتي در بازار خواهيم بود بلكه دور نيست آن زماني كه ديسك‌هاي چند ده پتابايتي هم جاي خود را در بازار فناوري اطلاعات دنيا پيدا كنند.
اما بزرگ‌ترين مشكلي كه در آن زمان گريبان‌گير كاربران خواهد شد نه جاي كم براي ذخيره اطلاعات بلكه پيدا كردن اطلاعات موردنظرشان بين حجم بسيار زياد داده‌هايشان است. مساله جست‌وجو بين حجم بالاي اطلاعات در عصري كه كارشناسان آن را عصر «پتابايت» مي‌نامند اصلي‌ترين معضل به حساب مي‌آيد.
اكنون شركت‌هايي مانند مايكروسافت و اوراكل در حوزه نرم‌افزار شديدا در حال تلاش هستند تا با بهينه كردن الگوريتم‌هاي جست‌وجو بر اين مشكل فائق آيند. همچنين شركت‌هايي مانند Hitachi و WD هم در حوزه سخت‌افزاري با قصد دارند تكنولوژي توليد هاردهاي SSD به جنگ اين مشكل بروند. از سوي ديگر اينتل، AMD، VIA و IBM با توليد پردازنده‌هاي فوق قدرتمند خود درصدد ساخت سلاحي مناسب براي دست و پنجه نرم كردن با ديسك سخت پتابايتي هستند.
آنچه كه مهم است اين است كه ما كاربران نيز خود را براي ورود به عصر پتابايت آماده كرده و از آخرين تكنولوژي‌هاي روز، روي سيستم‌هاي خود، براي حداكثر بهره‌وري استفاده نماييم. پيشاپيش ورود شما را به عصر پتابايت خوشامد مي‌گويم!
منبع: www.itna.ir
/س