مطمئناً همه با تقسيم بندي جغرافيايي شبکه ها آشنا هستيد.

: Local Area Network
MAN: Metropolitian Area Network
WAN: Wide Area Network

نکته اي که در اينجا مهم هستش، اينه که در اين تقسيم بندي به هيچ عنوان تعداد کامپيوتر اهميتي ندارد. يک شبکه مي تواند بيش از 100 کامپيوتر داشته باشد و LAN باشد اما شبکه ي ديگر با 2 کامپيوتر جز شبکه هاي WAN باشد.

دسته بندي منطقي شبکه ها Logical Category Of Network

تا الان با هم، دو نوع دسته بندي در شبکه ها رو بررسي کرديم. يکي تقسيم بندي بر اساس شکل هندسي يا همان توپولوژي و ديگري تقسيم بندي جغرافيايي. اما يک دسته بندي ديگر هم به نام دسته بندي منطقي وجود دارد که خودش شامل دو قسمت است:

1. Work Group (Peer-To-Peer)
2. Domain (Server Based)

در اين مطلب در مورد شبکه هاي Work Group صحبت مي کنيم و مباحث Domain بماند براي بعد!

Work Group

ساده ترين نوع دسته بندي منطقي هستش که کامپيوتر ها را در يک گروه کاري قرار مي دهد تا بتوانند از منابع يکديگر استفاده کنند. به اين دليل به اين شبکه ها Peer-To-Peer گفته مي شود که هر کامپيوتر هم مي تواند نقش Server داشته باشد و هم نقش Client.

به طور پيش فرض شبکه ها در ويندوز به صورت Work Group هستند. براي مشاهده اين قسمت ابتدا بر روي My Computer راست کليک کرده و گزينه ي Propertis را انتخاب کنيد. سپس تب دوم يعني Computer Name را انتخاب کنيد. در اين قسمت مي توانيد با کليک بر روي گزينه ي Change تنظيمات را مشاهده کنيد. در فيلد آخر که Work Group است، مي توانيد يک نام ديگر براي گروهتان در نظر بگيريد و بدين صورت کامپيوتر هاي موجود در شبکه را دسته بندي کنيد. مثلن 5 کامپيوتر در گروه IT و 5 کامپيوتر در گروه Computer. اين نکته بسيار مهم است که قرار گرفتن کامپيوتر ها در دسته هاي گوناگون، باعث مسدود شدن دسترسي به منابع آنها نمي شود. در واقع 2 کامپيوتر مي توانند عضو دو گروه کاري متفاوت باشند اما در عين حال منابع يکديگر را ببينند و در صورت لزوم ويرايش کنند. تنها فايده ي اين دسته بندي هاي در هنگام جست و جو است. به همين دليل اين نوع شبکه ها، جز شبکه هايي با امنيت پايين(Low Security) هستند.
حال سوالي که مطرح مي شه اينه که آيا هر کامپيوتري با وصل کردن کابل شبکه به پشتش! مي تونه وارد اين چرخه بشه و از منابع بقيه کامپيوتر ها استفاده کنه؟
جواب منفيست. درسته گفتيم اين شبکه ها Low Security هستند اما نه انقدر. هر کامپيوتر بخشي به نام LSD(Local Security Database) دارد که اطلاعات مربوط به کاربران را در خود ثبت مي کند. LSD هر کامپيوتر نيز متعلق به خود آن کامپيوتر است. اين قسمت از طريق راست کليک کردن بر روي My Computer و انتخاب Manage و سپس local users and groups قابل دسترسي است. در شبکه هاي Work Group براي اتصال به کامپيوتر ديگر، بايد يک User و Pass وارد کرد که اين دو، همان نام کاربري و پسورد شما در ويندوز هستند. بعد از وارد کردن اين اطلاعات، کامپيوتر ميزبان در LSD خود به دنبال اين اطلاعات مي گردد و اگر User و Pass شما در LSD آن موجود بود، به شما اجازه ي دسترسي مي دهد.
نکته اي که اينجا وجود دارد اين است که اگر شما در کامپيوتر خود داراي حساب Admin هستيد اما در کامپيوتر ديگر به عنوان يک کاربر معمولي تعريف شده ايد، در هنگام اتصال به آن کامپيوتر شما تنها اجازه ي دسترسي در حد يک کاربر معمولي را داريد. بنابراين در شبکه هاي Work Group چيزي که اهميت دارد کامپيوتر ميزبان است و نه کامپيوتر ميهمان.

ويژگي ها:

به نظر ميرسد تنها ويژگي اين نوع شبکه ها نصب و راه اندازي فوق آسان و همچنين هزينه ي کم باشد. مي تونيد مطمئن باشيد غير از اين موارد هيچ سود ديگري براي شما ندارند!

معايب:

1. Low Security: در قسمت قبل چرايي پايين بودن امنيت اين شبکه ها را باهم بررسي کرديم.
2. Limit 10 x: تعداد کاربران در اين نوع شبکه ها محدود است و بهترين حالت آن تا 10 کاربر است. براي توضيح علت اين موضوع بايد کمي از بحث خارج شويم:
ما در شبکه ها 3 نوع ارسال Packet داريم:
Uni Cast: اگر آدرس مقصد Packet، يکي باشد، نوع ارسال Uni Cast است.
Multi Cast:اگر آدرس مقصد Packet، چند تا باشد، نوع ارسال Multi Cast است.
Broad Cast:اگر آدرس مقصد Packet، يک دسته باشد، نوع ارسال Broad Cast است.
اين نکته را هم داشته باشيد که در شبکه ها، هيچ گاه در حالت عادي نمي توان از طريق نام يک کامپيوتر به آن کامپيوتر ها دسترسي پيدا کرد.
قضيه خيلي ساده شد. چون در شبکه هاي Work Group هيچ سرويسي براي تبديل IP به اسم وجود ندارد، بنابراين براي اتصال به يک کامپيوتر، يک Packet به صورت Broad Cast به همه ي کامپيوتر ها ارسال مي شود تا کامپيوتر مورد نظر شناسايي شود. به همين دليل است که با افزايش تعداد کاربران، سرعت اين نوع شبکه به شدت افت مي کند.
3. No Centraliz Manage: در اين نوع شبکه ها، هيچ گونه مديريت مرکزي وجود ندارد. به عنوان مثال در صورت اصافه شدن يک کاربر جديد، بايد User و Pass آن را، در LSD همه ي کامپيوتر ها به صورت دستي وارد کرد و اين يعني فاجعه!
به نظر ميرسه مهمترين مشکلات اين نوع شبکه، همين ها باشد. اين نکته را نبايد فراموش کنيد که اين شبکه ها Logical هستند. در واقع يک شبکه نرم افزاري Work Group يا Domain مي شوند. در آينده در مورد شبکه هاي بسيار پيچيده ي Domain هم بحث خواهيم کرد.
منبع:www.persian pc.com
/س