ماهواره‌هاي سامانه موقعيت‌ياب جهاني (GPS)، به انتشار سيگنال هاي راديويي مي پردازند تا به گيرنده هاي جي‌پي‌اس اين امکان را بدهند که به تعيين موقعيت و زمان همگام شده بپردازند.

ساختار سيگنال جي‌پي‌اس

سيگنال هاي جي‌پي‌اس، شامل سيگنال هاي مسافت يابي، به منظور اندازه گيري فاصله تا ماهواره مورد استفاده قرار مي گرفت و داده هاي نجومي براي محاسبه موقعيت ماهواره در مدار استفاده مي شد. سيگنال هاي جي‌پي‌اس همچنين اطلاعات در خصوص زمان و وضعيت منظومه ماهوارهاي را در بر مي گيرد.

سيگنال هاي اصلي جي‌پي‌اس

طرح اصلي جي‌پي‌اس، شامل دو کد مسافت يابي مي باشد: کد عادي/اکتسابي يا C/A، که بدون هيچ گونه محدوديتي براي عموم آزاد است و کد کنترل شده دقت يا کد P، که معمولاً براي کاربردهاي نظامي رزرو مي شود.

کد عادي / اکتسابي

کد C/A، عددي شبه تصادفي و طولاني برابر با 1023 بيت مي باشد (PRN) که هنگامي که با 023/1 مگابايت در ثانيه منتقل شد مخابره فرستاده شد، در هر يک هزارم ثانيه تکرار مي شود. اعداد شبه تصادفي شامل ويژگي بارزي هستند؛ اين اعداد تنها هنگامي که دقيقاً در يک رديف هستند (در يک خط، هم تراز، هم سو)، با هم جفت مي شوند و يا اين که به شدت با هم همبستگي دادند (مرتبط هستند). هر ماهواره تنها يک کد PRN منحصر به فرد را انتقال مي دهد (مخابره مي کند، مي فرستد). به عبارت ديگر، هر کد PRN تا حد بسيار زيادي نسبت به کد ديگر از پارامترها يا بخش هاي مستقل ساخته شده است. اين نوعي از دسترسي چندگانه طبقه بندي کد (CDMA) است که به دستگاه گيرنده امکان مي دهد تا ماهواره هاي چندگانه بر روي فرکانس مشابه را تشخيص دهد.

کد دقت

کد دقت، همچنين عددي شبه تصادفي (PRN) نيز مي باشد، هرچندکه کد PRN کد P مرتبط با هر ماهواره داراي طولي برابر با 1012*1871/6 بايت (معادل 000،000،100،187،6) مي باشد و تنها يک بار در هفته تکرار مي شود (با سرعت انتقال 23/10 مگابايت در ثانيه). طول نهايي کد P، موجب افزايش همبستگي و حذف هرگونه ابهام دامنه اي درون منظومه شمسي مي شود. اما، اين کد آنقدر طولاني و پيچيده است که اعتقاد بر اين بود که گيرنده نمي تواند به طور مستقيم اين سيگنال را به تنهايي دريافت کند و از نظر زماني با آن انطباق داشته باشد. انتظار بر اين بود که گيرنده در ابتدا بايد مانع کد C/A نسبتاً ساده شود و سپس، بعد از دستيابي به زمان جاري و موقعيت تقريبي، با کد P هماهنگ شود. با در نظر گرفتن اين که C/A PRNها براي هر ماهواره منحصر به فرد هستند، عدد شبه تصادفي کد P در واقع بخش کوچکي از يک کد P اصلي به طول تقريبي 14 10*35/2 بيت (معادل 235،000،000،000،000 بيت) مي باشد و هر ماهواره بخش اختصاص يافته کد اصلي اش را مکرراً ارسال مي کند. به منظور جلوگيري از استفاده کاربران غيرمجاز و يا به طور بالقوه مانع شدن از سيگنال هاي نظامي از طريق مراحلي که حقه بازي ناميده مي شود، تصميم گرفته شد که کد p به صورت رمز درآورده شود. براي رسيدن به اين هدف، کد P با کد W، يک ترتيب ويژه رمزنگاري، تعديل شد و در نتيجه آن، کد Yپديد آمد. کد Y همان چيزي است که ماهواره ها پس از آن که واحد ضد حقه بازي در وضعيت "وصل" تنظيم شد، ارسال مي شود. سيگنال رمزنگاري شده با کد (P(Y نمايش داده مي شود. جزييات کد W فاش نشده اند، اما اين فرضيه بوجود آمده است که اين کد در (به طور تقريبي) 20 کيلو هرتز با کد P به کار برده مي شود.

پيام جهت يابي

علاوه بر کدهاي مسافت يابي PRN، يک گيرنده نياز دارد تا اطلاعات جزيي در خصوص موقعيت و شبکه هر ماهواره را بداند. در طرح جي‌پي‌اس چنين اطلاعاتي بر روي هر دوي کدهاي مسافت يابي C/A و (P(Y در 50 بيت در ثانيه، تنظيم شده است که پيام جهت يابي ناميده مي شود. پيام جهت يابي از سه جزء اصلي ساخته شده است. نخستين بخش، تاريخ و زمان جي‌پي‌اس به علاوه وضعيت ماهواره و علامتي از سلامت آن را شامل مي شود. بخش دوم اطلاعات اوربيتال که اطلاعات نجومي ناميده مي شود را در بر مي گيرد و به گيرنده اجازه مي دهد تا موقعيت ماهواره را محاسبه کند. سومين بخش، که تقويم نجومي ناميده مي شود – شامل اطلاعات و وضعيت تمامي ماهواره ها را در خصوص موقعيت و اعداد PRN، مي شود. از آنجايي که اطلاعات نجومي به ميزان بسيار زيادي به تفصيل شرح داده شده است و اعتبار آن براي بيشتر از 30 دقيقه در نظر نگرفته شده، اطلاعات تقويم نجومي عمومي تر و براي هفته ها داراي اعتبار مي باشد. تقويم نجومي در تعيين اين که کدام ماهواره بايد جستجو شود، به گيرنده کمک مي کند و فقط يک بار، گيرنده هر سيگنال ماهواره را به نوبت به کار مي برد، آن سپس داده هاي نجومي را مستقيماً از ماهواره انتقال مي دهد. موقعيتي که با استفاده از هر ماهواره تثبيت مي شود، را نمي توان محاسبه کرد تا زماني که گيرنده يک کپي کامل و دقيق از اطلاعات نجومي ماهواره را دارد. پيام جهت يابي، خود از ساختاري 1500 بيتي ساخته شده است که به پنج زيرساختار 300 بيتي تقسيم شده است که هر کدام در 50 بيت در ثانيه منتقل مي شوند (بنابراين هر زيرساختار به 6 ثانيه براي انتقال نياز دارد.
• زيرساختار 1، تاريخ و زمان GPS به علاوه موقعيت و سلامت ماهواره را شامل مي شود.
• زيرساختارهاي 2 و 3، هنگامي که ترکيب مي شوند، شامل انتقال داده هاي نجومي ماهواره مي گردند.
• زيرساختارهاي 4 و 5، هنگامي که ترکيب مي شوند، 25/1ام تقويم نجومي را در بر مي گيرد؛ بدين معني که کل ارزش داده هاي 25 ساختار، براي کامل کردن 15000 بيتِ پيام تقويم نجومي مورد نياز هستند.

اطلاعات بسامد:

براي کدهاي مسافت يابي و پيام جهت يابي تا از ماهواره به گيرنده برسند، آنها بايد در يک بسامد حامل تعديل شوند. در مورد طرح GPS اصلي، دو بسامد مورد استفاده قرار مي گيرند؛ يکي در 42/1575 مگاهرتز، کهL1 ناميده مي شود، و دومي در 60/1227 مگاهرتز، که L2 نامگزاري شده است. کد C/A بر روي فرکانس L1 به عنوان يک سيگنال 023/1 مگاهرتزي منتقل مي شود که يک شيوه مدولاسيون کليد انتقال فاز بي (BPSK) استفاده مي کند. کد(P(Y بر روي هر دوي فرکانس هاي L1 و L2 منتقل مي شود که به عنوان يک سيگنال 23/10 مگاهرتزي از مدولاسيون BPSKي مشابهي استفاده مي کند، هرچند که حامل کد(P(Y، يک چهارم حامل C/A است، و معني آن اين است که ?90 خارج از فاز قرار دارد. گذشته از ... و پايداري افزايش يافته براي فرستادن پارازيت، منفعت بسيار مهم داشتن دو فرکانس که از يک ماهواره منتقل مي شود، توانايي اندازه گيري مستقيم و بنابراين جابجا کردن و انتقال است، يعني خطاي تاخير طبقه يونسفر براي آن ماهواره.
بدون چنين اندازه گيري، يک گيرنده جي‌پي‌اس بايد از يک طرح عام استفاده کند و يا از منبعي ديگر تصحيحات طبقه يونسفر را دريافت کند (منبعي همانند سيستم افزايش فضاي پهناور يا EGNOS). پيشرفت ها در فناوري، که در هر دوي ماهواره هاي جي‌پي‌اس و گيرنده هاي جي‌پي‌اس استفاده مي شود، تاخير طبقه يونسفر را به منبعي بزرگ‌تر براي خطا در سيگنال، تبديل مي کند. توانايي گيرنده در انجام اين اندازه گيري مي تواند به طور معني داري دقيق تر باشد و به طور نمونه به آن به عنوان يک گيرنده فرکانس دوگانه اشاره شود.

سيگنال‌هاي جي‌پي‌اس مدرن

با داشتن توانايي کاملاً عملياتي در دسترس در 17 جولاي 1995، جي‌پي‌اس اهداف طرح اصلي خودش را کامل کرده است. اما پيشرفت هاي ديگر در فناوري و تقاضاهاي جديد بر روي سيستم موجود، به تلاش براي "مدرن کردن" سيستم GPS منتهي شد. اعلام هايي از معاون رييس جمهور و خانه سفيد در 1998، از وقوع آغاز اين تغييرات خبر مي داد و در سال 2000، کنگره آمريکا دوباره اين تلاش را اعلام کرد که با نام GPS III به آن اشاره مي شود. اين پروژه ايستگاه هاي زميني جديد و ماهواره هاي جديد را در بر مي گيرد، با سيگنال هاي جهت يابي اضافي براي هر دوي کاربران نظامي و غيرنظامي و کمک مي کند به بهبود دقت و در دسترس بودن براي همه کاربران. يک هدف 2013 برقرار شده است با انگيزه¬هايي که براي پيمان کاران پيشنهاد مي شود اگر آنها بتوانند آن را تا 2011 کامل کنند.

L2C

يکي از نخستين اعلام ها، افزايش يک سيگنال جديد براي استفاده غيرنظامي بود، تا بر روي بسامدي متفاوت از بسامد L1 منتقل شود و براي سيگنال عادي اکتسابي (C/A) مورد استفاده قرار گيرد. سرانجام، اين سيگنال L2C مي باشد؛ و نام آن به اين دليل است که بر روي فرکانس L2 منتشر مي شود. از آنجا که آن به سخت افزاري جديد بر روي ماهواره نياز دارد، تنها به‌وسيله آنچه IIR-M مانع، ناميده مي شد منتقل مي گردد و سپس ماهواره ها را طراحي مي کند. سيگنال L2C با فراهم آوردن بهبود دقت پيام رساني به کار گرفته مي شود که دنبال کردن سيگنال را آسان مي کند و در مورد تداخل محلي، به عنوان يک سيگنال اضافي عمل مي¬کند. برخلاف کد C/A، L2C دو رشته کد PRN متمايز را در بر مي گيرد تا اطلاعات مسافت يابي را فراهم کند؛ کد مسافت تعديل غيرنظامي (با نام CM) و کد مسافت طولاني غيرنظامي (با نام CL). کد CM 10230 بيت طول دارد و هر 20 هزارم ثانيه تکرار مي شود. کد CL 767250 بيت طول دارد و هر 1500 هزارم ثانيه تکرار مي شود. هر سيگنال در 511500 بيت در ثانيه منتقل مي شود، اما آنها از يک سيگنال 1023000 بيت در ثانيه، در يکديگر تسهيم شده¬اند. CM با پيام جهت يابي CNAV (که در ادامه آمده) تعديل شده است، در صورتي که کد CL هيچ داده تعديل شده اي را در بر نمي گيرد و توالي بدون داده ناميده مي شود. کد طولاني، توالي بدون داده براي تقريباً 24 دسيبل همبستگي بزرگ‌تر (معادل 250 برابر قوي تر) نسبت به کد L1 C/A فراهم است. هنگامي که با سيگنال C/A مقايسه شد، L2C 7/2 دسيبل بهبود داده اي بزرگ‌تر دارد و 7/0 دسيبل رديابي حامل بزرگ‌تر، اگرچه قدرت انتقال آن 3/2 دسيبل ضعيف تر است.

پيام جهت يابي CNAV

داده CNAV نسخه جديدتري از پيام اصلي جهت¬يابي NAV است. اين داده نمايش درستي بالاتري را در بر دارد و ظاهراً داده دقيق تري نسبت به داده NAV مي باشد. نوع مشابه اطلاعات (از قبيل زمان، موقعيت، داده هاي نجومي و تقويم نجومي) همچنان با استفاده از نوع جديد CNAV منتقل مي شود، اما در عوض استفاده از يک طرح ساختار / زيرساختار، آن يک نمونه جديد بسته بندي کاذب را نشان مي دهد که از بسته هاي پيام 12 ثانيه 300 بيتي ساخته شده است. در CNAV، از هر چهار بسته، يکي داده هاي نجومي است و حداقل يکي از چهار بسته داده هاي ساعت را شامل مي شود، اما طراحي به انتقال انواع گسترده بسته ها اجازه مي دهد. با يک منظومه 32 ماهواره اي، و نيازمندي هاي جاري آن چيزي که لازم است تا ارسال شود، کمتر از 75 درصد از پهناي باند استفاده شده است. و تنها بخش کوچکي از انواع بسته موجود مشخص شده اند. اين امر سيستم را قادر مي سازد تا رشد کند و به ترکيب پيشرفت ها بپردازد. تغييرات بسيار زياد مهمي در پيام جديد CNAV وجود دارد که عبارت‌اند از:
• اين پيام از تصحيح خطاي ارسالي (FEC) در کد با نرخ 2/1 پيچيدگي، بنابراين هنگامي که پيام جهت يابي 25 بيت در ثانيه است، يک سيگنال 50 بيت در ثانيه ارسال مي شود.
• اعداد هفته GPS اکنون با 13 بيت ارايه مي شود، يا 8192 هفته، و تنها هر 157 سال تکرار مي شود. بدين معني که بازگشت بعدي به صفر، تا سال 2137 اتفاق نخواهد افتاد. اين مقايسه بزرگ‌تري است نسبت به استفاده پيام L1 LAN از يک عدد هفتگي 10 بيت که هر 6/19 سال به صفر بر مي گردد.
• بسته اي وجود دارد که جابجاسازي زماني جي‌پي‌اس به GNSS را در بر مي گيرد. اين امر به توانايي ردو بدل کردن اطلاعات با ساير سيستم هاي انتقال زمان جهاني منجر مي شود، از قبيل Galileo و GLONASS که هر دوي آنها حمايت مي شوند.
• پهناي باند بسيار زياد، به گنجايش يک بسته براي تصحيح تفاضلي کمک مي کند، که در يک شيوه ساده در ماهواده مستقر بر سيستم هاي افزايش استفاده مي شود و مي تواند براي تصحيح داده ساعت L1 NAV به کار گرفته شود.
• هر بسته يک نشانه هشدار را دارا مي باشد که اگر به داده هاي ماهواره نتوان اعتماد کرد، مستقر مي شود. اين بدين معني است که اگر ماهواره غيرقابل استفاده است، کاربران هر 6 ثانيه شناخته مي شوند. چنين آگاه سازي سريعي براي کاربردهاي سلامت زندگي مهم است، براي مثال در هواپيمايي.
• در نهايت، سيستم به گونه اي طراحي شده است تا 63 ماهواره را مورد حمايت قرار دهد، در مقايسه با 32 در پيام L1 NAV.

اطلاعات بسامد L2C

اثر فوري داشتن دو فرکانس غيرنظامي که منتقل مي شود، اين است که اکنون گيرنده هاي غيرنظامي مي توانند به طور مستقيم خطاي طبقه يونسفر را در شکلي مشابه به عنوان گيرنده هاي فرکانس دوگانه کد (P(Y، اندازه گيري کند. هرچندکه اگر يک کاربر تنها از سيگنال L2C استفاده کند، آنها مي توانند انتظار داشته باشند که 65 درصد موقعيت عدم اطمينان نسبت به سيگنال L1 بيشتر باشد. که در IS-GPS-200D تعيين شده است.

کد نظامي کد( M)

يک جزء مهم فرايند نوين سازي، يک سيگنال نظامي جديد است. اين سيگنال کد نظامي با کد M ناميده مي شود و براي بهبود بيشتر دستيابي امن و ضد پارازيت سيگنال هاي GPS نظامي طراحي شده است. مورد جديد ديگر کد محرمانه (کنترل شده) است که اطلاعات کمي در خصوص آن منتشر شده است. اين کد، کد PRN با طول ناشناخته که در 115/5 مگابايت در ثانيه انتقال داده مي شود را شامل مي شود. بر خلاف کد (P(Y، کد M به گونه اي طراحي شده است که مستقل باشد؛ بدين معني که يک کاربر مي تواند موقعيت شان را تنها با استفاده از سيگنال کد M محاسبه کند. از طرح اصلي کد (P(Y، کاربران در ابتدا بايد بر روي کد C/A قفل شوند و سپس آن اتصال را به کد (P(Y انتقال دهند. در مورد دوم، روش هاي دستيابي مستقيم ايجاد شدند که به برخي از کاربران اجازه مي¬دهد تا به صورت خودگردان با کد (P(Y عمل کنند.

يام جهت يابي MNAV

MNAV، پيام جهت يابي جديدي است که کمي بيشتر در مورد آن مي دانيم. همانند CNAV جديد، اين MNAV جديد به جاي آن که ساختاردهي شده باشد، بسته بندي شده است و به منظور بارهاي داده اي بسيار منعطف مي باشد. همچنين همانند CNAV مي تواند از تصحيح خطاي ازسالي (FEC) و يا بازيابي خطاي پيشرفته (همانند CRC) استفاده کند.
اطلاعات فرکانس کد M کد M در فرکانس هاي مشابه L1 و L2 منتقل مي شود پيش از اين که با کد نظامي قبلي، کد (P(Y، استفاده شود. سيگنال جديد به گونه اي که اکثر انرژي اش را در مرزها (دور از حامل هاي (P(Y و C/A موجود) جاي دهد، شکل داده شده است.
در تغييري عمده از طرح هاي قبلي جي‌پي‌اس، کد M در نظر گرفته مي شود تا علاوه بر انتني که کل زمين را پوشش دهد، از يک انتن هدايتي با صرفه بالا، منتشر شود. اين سيگنال انتن هدايتي، که پرتو نقطه اي ناميده مي شود، در نظر گرفته شده است تا يک منطقه خاص را هدف بگيرد (با چندين صد کيلومتر قطر) و مقاومت سيگنال محلي را تا 20 دسيبل افزايش دهد، يا به طور تقريبي تا 100 برابر آن را قوي تر کند. اثر جانبي داشتن دو انتن اين است که ماهواره GPS پديدار مي شود تا دو ماهواره GPSاي باشد که موقعيتي مشابه را نسبت به درون پرتو نقطه اي اشغال کند. در حالي که کل سيگنال کد M زميني بر روي ماهواره هاي IIR-M مانع موجود است، آنتن هاي پرتو نقطه اي، تا زماني که ماهواره هاي III مانع مستقر هستند (به طور آزمايشي در سال 2013)، مستقر نخواهد شد. يک اثر جانبي جالب از داشتن چنين ماهواره اي که چهار سيگنال جداگانه را منتقل مي کند، اين است که MNAV به طور بالقوه مي تواند چهار کانال داده اي متفاوت را انتقال دهد، که پهناي باند داده اي ارايه مي دهد. شيوه مدولاسيون، حامل جابجاسازي دودويي است، که در مقابل کد 115/5 مگاهرتزي از يک زيرحامل 23/10 مگاهرتزي استفاده مي کند. اين سيگنال يک پهناي باند تقريباً 24 مگاهرتزي با لبه هاي باند جانبي جداگانه خواهد داشت. که اين باندهاي جانبي براي بهتر شدن دريافت سيگنال مورد استفاده قرار مي گيرند.

L5، امنيت زندگي

سيگنال غير نظامي امنيت زندگي به گونه اي برنامه ريزي شده است که با نخستين اجراي GPS IIF (2008) در دسترس باشد. دو کد مسافت يابي PRN بر روي L5 منتقل شده اند: کد درون فازي (با کد I5 مشخص مي شود)؛ و کد چهارفازي (که با کد Q5 مشخص مي شود) . هر دوي اين کدها 10230 بيت طول دارند و در 23/10 مگابايت در ثانيه منتقل مي شوند (هر يک هزارم ثانيه تکرار مي گردند). به علاوه، I5 با کد نئومن-هوفمن 10 بيتي تعديل مي شود که از نظر زماني در 1 کيلوهرتز سنجيده مي شود و کد Q5 که با کد نئومن-هوفمن 20 بيتي تعديل شده و هنچنين از نظر زماني در 1 کيلوهرتز سنجيده مي شود.
• بهبود ساختار سيگنالي براي افزايش عملکرد
• قدرت انتقال بالاتر نسبت به سيگنال L1/L2 (معادل 3 دسيبل يا از نظر قدرت، 2 برابر)
• پهناي باند گسترده، بهبود پردازشي 10 برابر را موجب مي شود
• کدهاي انتشار گسترده تر (10 برابر طولاني تر از C/A)
• از باند سرويس هاي جهت يابي راديويي فضايي استفاده مي کند

پيام جهت يابي L5

داده L5 CNAV، شامل SV، زمان سيستم، داده رفتار زمان SV، پيام موقعيت و اطلاعات زمان و ... مي شود. داده 50 بيت در ثانيه در يک رمزگذار با نرخ 2/1 پيچيدگي، کدگذاري مي شود. توالي نمادي 100 نماد در ثانيه به دست آمده (sps)، پيمانه 2 است که تنها به کد I5 اضافه شد؛ سلسله بيتي حاصل جهت تعديل حامل درون فازي (L5 (I5 استفاده مي شود. اين سيگنال تلفيق شده سيگنال داده اي L5 ناميده خواهد شد. حامل Q5 هيچ داده اي ندارد و سيگنال پايلوت L5 ناميده مي شود.

اطلاعات فرکانسي L5

باند جهت يابي هوانوردي بر روي فرکانس L5 منتشر مي شود. هر دوي WRC-2000، جزء سيگنال فضايي را به اين باند هوانوردي اضافه کردند بنابراين جامعه هوانوردي مي تواند تداخل با L5 را به شکل مؤثرتري نسبت بهL2 مديريت کند. که در IS-GPS-705 تعيين شده است.

L1C

سيگنال استفاده شده در امور غيرنظامي بر روي فرکانس L1 منتشر مي شود (42/1575 مگاهرتز)، که سيگنال C/A که به وسيله همه کاربران GPS فعلي استفاده مي¬شود را در بر مي گيرد. L1C با نخستين اجراي مانع III در دسترس خواهد بود و براي 2013 برنامه ريزي شده است. براي هر خصوصيت پيشنويس IS-GPS-800، L1C ايجاد شد تا به عنوان شکل سيگنالي خط مبنا براي سيستم ماهواره اي شبه سمت الراس به کار گرفته شود. از سال 2007، روش تعديل نهايي نشده است. در حال حاضر کانديداها (BOC(1,1 و (BOC(1,1 براي داده با (TMBOC(1,1 براي پايلوت را شامل مي شوند. براي تمامي 4 استثنا از 33 سيکل، حامل جابجايي دودويي تعديل شده زمان (TMBO)، هنگامي¬که با (BOC(6,1 تغيير جا مي دهد،(BOC(1,1 است.
• در اجرا کد C/A را براي تضمين سازگاري کانالي از گيرنده به فرستنده براي حمل سيگنال هاي کنترل، فراهم خواهد کرد
• افزايش مطمئن 5/1 دسيبل در حداقل کد C/A، هر افزايش محدوده صدا را کم مي کند
• حامل پايلوت جزيي سيگنال بدون داده، رديابي را بهبود مي بخشد
• توانايي براي رد بدل کردن اطلاعات غيرنظامي بيشتر با Galileo L1 را امکان پذير مي کند

پيام جهت يابي CNAV-2

پيام جهت يابي L1C، که CNAV-2 ناميده مي شود، 1800 بيت است (شامل FEC) و در 100 بيت در ثانيه انتقال داده مي شود. اين پيام اطلاعات زماني 9 بيتي را شامل مي شود، 600 بيت تقويم نجومي، و 274 بيت بار داده اي بسته بندي.
فرکانس هاي استفاده شده به وسيله GPS
باند (فرکانس) فاز کاربرد اصلي کاربرد مدرن
L1 )مگاهرتز 42/1575) درون فازي (I) دقت رمزي کد(P(Y کد(P(Y دقت رمزي و کد نظامي (M)
فاز چهارگانه (Q) عادي / اکتسابي کد (C/A) کد (C/A) عادي / اکتسابي و کد غير نظامي L1
L2 )مگاهرتز 60/1227) درون فازي (I) دقت رمزي کد(P(Y کد(P(Y دقت رمزي و کد نظامي (M)
فاز چهارگانه (Q) کد غير نظامي L2
L5 )مگاهرتز 45/1176) درون فازي (I) سيگنال پايلوت امنيت زندگي (SoL)
فاز چهارگانه (Q) سيگنال داده امنيت زندگي (SoL)

مخابرات ماهوا ره اي:

اساس مخابرات ماهواره اي به منظور دريافت تصاوير تلويزيوني بر مبناي ماهواره ايست که برنامه هايي را براي مناطقي از کره زمين( که توسط آنتنهاي سطحي قابل پوشش نيست) رله مينمايد. ماهواره هايي که براي اين منظور به کار مي آيند به طريقي در مدار خود قرار مي گيرند تا همواره با سرعتي معادل سرعت زمين حرکت نموده و پيوسته بر روي نقاطي از زمين پايدار بمانند. در نتيجه اين امکان را به وجود مي آورد تا بتوان از آنتنهاي گيرنده اي (آنتنهاي بشقابي )که همواره بر روي مو قعيت خاصي مستقر شده اند استفاده نمود.
بدين ترتيب هر آنتني که در محدوده تشعشع ماهواره قرار داشته باشد ميتواند اصوات و تصاوير را با کيفيتي بالا دريافت نمايد. ماهواره هاي متعددي به منظور مخابره برنامه هاي تلويزيوني در نظر گرفته شده اند. اين ماهواره ها در اصطلاح به نام ماهواره هاي مخابرات مستقيم مطرح گرديده اند. فرستنده چنين ماهواره هايي به حدي قوي ست که تنها با بشقابک هاي کو چکي مي توان امواج ان را به راحتي در يافت نمود.
بسياري از کشور هاي اروپايي از جمله فرانسه/ آلمان در صدد برنامه ريزي جهت ارسال ماواره هاي مخابرات مستقيم در مدار هاي متفاوتي به دور زمين هستند. البته انگلستان نيز طرحهايي در اين زمينه در دست داشت که به دليل مخارج بسيار بالاي آن به فراموشي سپرده شد.
تا زمانيکه ماهواره هاي مخابرات مستقيم هنوز به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفته باشند نتيجتا دست اندرکاران از ظرفيت آزاد ماهواره هاي مخابراتي براي مخابره برنامه هاي تلويزيوني استفاده مي نمايند.
فرستنده هاي اينگو نه ماهواره ها ضعيف تر از فرستنده هاي ماهواره هاي مخابرات مستقيم مي باشند. ولي با استفاده از آنتن هاي بشقابي بزرگتر به قطر 1.8 متر مي توان از قابليت در يافت خوبي بر خوردار شد.
در حال حاظر دو ماهواره از اين نوع به منظور مخابره بر نامه هاي تلويزيوني براي نواحي غربي اروپا مورد استفاده مي باشد. اين دو ماهواره بر نامه هاي مخابراتي خود را بر روي 18 کانال مختلف که اکثرا به زبان انگليسي ست ارسال مي دارند. هر دو ماهواره از انواع ماهواره هاي مخابراتي هستند که به منظور بر قرار نمودن خطوط تلفن معمولي بين اروپا و آمريکا به کار مي آيند.
اخيرا سيستم جديدي به نام سيستم NESAT توسط کار خانه NEC طراحي و ساخته شده که مزيت کاربردي ان در اين است که با اتصال آن به تلويزيون هاي معمولي مي توان از کانال هاي مختلف ماهواره اي استفاده نمود. اهميت اين سيستم به علت عدم نياز به سيم کشي جهت دريافت برنامه هاي ماهواره ايست.
به علاوه با کاربرد سيستم مد نظرنياز به استفاده از سيستم هاي ماهوارهاي مخابرات مستقيم براي بر نامه هاي تلويزيوني منتفي مي شود. سيستم از مزايا و مشخصات ميژه اي بر خوردار است که اين عوامل مي توانند موجب شوند تا اين پديده نوظهور به سادگي در رقابت با هر گو نه وسايل مشابهي همچنان در زمينه تغذيه بر نامه هاي تلويزيوني پيش تاز بوده و با استاندارد هاي بالاي بازار هاي انگليس و کل ارو پا هماهنگ بوده و مورد استقبال چشمگير واقع شود.
سيستم NESAT از سه قسمت عمده تشکيل يافته است: آنتن بشقابي / مبدل نويز پايين و تيو نر داخلي .
البته در حال حاضر به منظور نصب سيستم نامبرده بايد از مجوز قانوني بهره مند بود . ليکن پيش بيني مي شود که در آينده نزديک امکانات و ازادي بيشتري براي نصب و کاربر خانگي سيستم فوق فراهم آيد.
به همين شکل بسياري از قوانين مربوط به مخايرات تلويزوني حاضر در گذشته اي نه چندان دور محدو ديت بيشتري براي استفاده کنندگان آن اعمال مي نمود و ابن در حالي بود که استفاده از مخاربرات ماهواره اي در آن لحظه خوابي بيش قلمداد نمي شد!!
منبع:http://forum.parsigold.com
/س