امروزه ساخت کامپوزيتهاي تقويتشده به وسيلة نانوالياف پيشرفت چشمگيري کرده است. ليفچههاي کربنيِ جامد و توخالي با چند ميکرون طول و دو تا بيش از صد نانومتر قطر خارجي خلق شدهاند که مصارفي در مواد کامپوزيت و روکش دارند.
يکي از دانشجويان کارشناسي ارشد دانشکدة مهندسي نساجي دانشگاه اميرکبير، دستگاه توليد نانوالياف از محلول پليمري را طراحي کرده و ساخته است. اين دستگاه در فيلتراسيون مايعات، گازها و مولکولها، امور پزشکي مانند مواد آزادکنندة دارو در بدن، پوشش زخم، ترميم پوست، نانوکامپوزيتها ، نانوحسگرها، لباسهاي محافظ نظامي و... کاربرد دارد.
.jpg)
مهمترين تأثير نانوکامپوزيتها در آينده کاهش وزن محصولات خواهد بود. ابتدا کامپوزيتهاي سبکوزن و بعد تجهيزات الکترونيکي کوچکتر و سبکتر در ماهوارههاي فضايي.
سازمان فضايي آمريکا (ناسا) در حمايت از فناوري نانو بسيار فعال است. بزرگترين تأثير فناوري نانو در فضاپيماها، هواپيماهاي تجاري و حتي فناوري موشک، کاهش وزن مواد ساختمانيِ سازههاي بزرگ دروني و بيروني، جدارة سيستمهاي دروني، اجزاي موتور راکتها يا صفحات خورشيدي خواهد بود.
.jpg)
در مصارف نظامي نيز کامپوزيتها موجب ارتقا در نحوة حفاظت از قطعات الکترونيکي حساس در برابر تشعشع و خصوصيات ديگر همچون ناپيدايي در رادار ميشوند.
کامپوزيتهاي نانوذرة سيليکاتي به بازار خودروها وارد شدهاند. در سال 2001 هم جنرال موتورز و هم تويوتا شروع به توليد محصول با اين مواد را اعلام کردند. فايدة آنها افزايش استحکام و کاهش وزن است که مورد آخر صرفهجويي در سوخت را به همراه دارد.
علاوه بر اين، نانوکامپوزيتها به محصولاتي همچون بستهبندي غذاها راه يافتهاند تا سدي بزرگتر در برابر نفوذ گازها باشند (مثلاً با حفظ نيتروژن درونِ بسته يا مقابله با اکسيژن بيروني.
همچنين خواصّ تعويق آتشگيريِ کامپوزيتهاي سيليکات نانوذرهاي، ميتواند در رختِ خواب، پردهها و غيره کاربردهاي بسياري پيدا کند.
چسب فوري و سرنخ جديد براي توليد الياف نانو
مهندسين شيمي دانشگاه پنسيلوانيا مي گند تکنولوژي مربوط به اثر انگشت,سرنخ محکمي به اونا داده که براي تسهيل توليد نانو فيبر ها به اونا کمک مي کنه.
اين روش جديد بر اساس روش جرم شناسان براي استفاده از اثر انگشت در صحنه جرم بنا نهاده شده و از روشهاي ديگر مورد استفاده در ساخت نانو فيبر ها آسانتره (بوسيله تطبيق الگوها يا چرخش الکتريکي).
هنري فولي استاده مهندسي شيمي دانشگاه پنسيلوانيا که هدايت اين کار تحقيقاتي را بر عهده داره توضيح داده که جرم شناسان نوعي انگشت نگاري جديد رو توسط بخار دادن با سيانو اکريلات ابداع کرده اند .اثر انگشت بجا مونده روي اشياء توسط بخار سيانو اکريلات ( که در ساخت چسب هم مورد استفاده قرار مي گيره) ظاهر مي شه.وقتي اين بخار به لبه هاي اثر انگشت برخورد مي کنه, در آن نواحي باقي مونده و تشکيل يک پليمر سفيد رنگ رو مي ده که باعث ديده شدن اثر انگشت مي شه.
بطور اتفاقي اثر انگشت يکي از محققين دانشگاه پنسيلوانيا روي قطعه اي از يکي دستگاههايي که با چسب فوري پوشانيده شده بود باقي موند(خدا شانس بده) و با کمال تعجب الياف نانو ظاهر شدند(حالا ما تمام دنيا رو هم دستمالي کنيم يا اثر انگشتمون باقي نمي مونه يا به جاي الياف نانو رئيسمون جلومون ظاهر مي شه).
فولي مي گه که اين روش جديد تنوع زيادي دارد و ما را قادر مي کنه که نه تنها الياف با اندازه هاي در حد نانو بسازيم بلکه قادر خواهيم بود که صفحات , کره , صفحات چين دار که مثل رشته فرنگي هستند نيز در حد نانو بسازيم.
منبع: http://power.smsm.ir/س