ديد کلي
عطرها موادي هستند که انسانها براي اينکه خوشبو باشند و در نزد ديگران مقبول ، از آنها استفاده ميکنند. عطرهايي که از مواد طبيعي بدست ميآيند، مانند مشک آهوي ختن ، اندکند. اغلب اين مواد ، از مواد شيميايي و بصورت سنتزي توليد ميشوند. با ساختار عطرها آشنا ميشويم.
.jpg)
مواد سازنده عطر
هر نوع عطر دستکم از سه جزء تشکيل يافته است که فراريت و وزن مولکولي آنها تا حدي باهم تفاوت دارند.
جزء اول
جزء اول که تاپ نوت ناميده مي شود، فرارترين ماده و مشخصترين بو را در دارا بوده و در توليد عطر کاربرد دارد.
جزء دوم
جز دوم که ميدل نوت ناميده مي شود، کمتر فرار است و عموما عصاره يک گل (بنفشه ، ياس و غيره) است.
جزء سوم
آخرين جزء يا اندنوت ، کمترين فراريت را دارد و معمولا يک رزين يا پليمر مومي است.
سيوتون ، اصليترين سازنده عطر
بيشتر عطرها اجزاي بسياري دارند و از لحاظ شيميايي غالبا مخلوطهاي کمپلکس هستند. با پيشرفت تجزيه مواد عطر طبيعي ، مصرف ترکيبات آلي سنتزي خالص که بوي آنها همانند بوي عطر خاصي ميباشد، بسيار معمول شده است. نمونه آن سيوتون ، يک کتون حلقوي است که از سيويت بدست ميآيد. سيويت ، مادهاي است که از غدههاي گربه سيويت ترشح ميشود.
گربه سيويت ، حيواني شبيه به گربه است که در اتيوپي و افريقاي مرکزي يافت ميشود. سيوتون در عطر سازي ارزش بسيار دارد. امروزه سيوتون بصورت سنتزي موجود است. براي سنتز سيوتون ، نخست 8 ، هگزادکان ـ1 ، 16، دي کربوکسيليک اسيد تهيه ميکنند و سپس آنرا بصورت حلقه در ميآورند. يون توريم (Th+4) کاتاليزور بسته شدن اين حلقه است.
سيويت ، مانند مشک ، مجموعهاي از مواد جاذب جنسي است. اين مواد جاذب جنسي در عطرهاي موثر با زيرکي بوسيله بوهاي گل و گياهي پوشانده ميشوند. جاذبه اوليه از بوي خوش حاصل ميشود. اما اثر اساسي ناشي از سيويتون يا مشک است.
ساير ترکيبات عطر
ترکيبات ديگري که در عطرها بکار ميروند، شامل الکلها و استرهايي با وزن مولکولي زيادند. يک نمونه ، ژرانيول (با نقطه جوش 230 درجه سانتيگراد) يک جزء اصلي از روغن ژرانيوم (شمعداني معطر) ترکيهاي است. استرهاي اين الکل ، براي ساختن ماده معطر سنتزي که بوي رز دارد، در عطرسازي بکار ميرود. مثلا استري که از واکنش ميان ژرانيول و اسيد فرميک تشکيل ميشود، بوي رز دارد.
عطرها نوعا 10% تا 25% اسانس عطر و 75% تا 80% الکل و يک ثابت کننده براي نگه داشتن روغنهاي اسانسي دارد. عطرها به بيشتر مواد آرايشي افزوده ميشوند تا محصول بدست آمده بوي مطلوب داشته باشند؛ اين مواد بوهاي طبيعي و ديگر اجزايي مانند مواد جاذب جنسي را ميپوشانند. آنها بعلت داشتن الکل ، خاصيت ضدعفوني و باکتريکشي ملايمي دارند.
مواد دافع بو
حدود 2 ميليون غده عرق بر سطح بدن دست اندرکار تنظيم دماي بدن هستند. اين غدهها با ترشح آب که تبخير آن اثر خنک کنندگي دارد، دماي بدن را تنظيم ميکنند. از اين تبخير ، اجزاي جامدي به جاي ميماند که عمدتا سديم کلريد و مقادير کمتري پروتيين و ديگر مواد مرکب آلي است. بوي بدن بيشتر از آمينها و مواد حاصل از هيدروليز روغنهاي چرب (اسيدهاي چرب ، آکروليين و غيره) است که از بدن و از رشد باکتريايي در باقيمانده حاصل از غدههاي عرق گسيل مي يابند. براي آنکه بدن انسان وظايف خود را به خوبي انجام دهد، عمل تعريق هم امري عادي و هم ضروري است. خود عرق کاملا بي بو است، اما محصولات تجزيه باکتريايي چنين نيستند.
.jpg)
انواع مواد دافع بو
مواد دافع بو از سه نوع عمده هستند:
* يک نوع آنها ، بطور مستقيم تعرق را ميخشکاند يا بعنوان مواد منقبضکننده عمل ميکنند.
* نوع ديگر آنها که بو دارند و بوي عرق را ميپوشانند.
* نوع سوم آنها که ترکيبات بودار را با واکنش شيميايي برطرف ميکنند. از جمله موادي که بعنوان قابض عمل ميکنند، آلومينيم سولفات آبپوشيده ، کلريد آلومينيم آبپوشيده (O2H6 . 3AlCl) ، آلومينيم کلروهيدرات ( در واقع آلومينيم هيدروکسي کلريد ) و الکلها هستند.
مواد بيبو کننده
از جمله مواد مرکبي که بعنوان عوامل بيبو کننده عمل ميکنند، روي پروکسيد ، روغنهاي اسانسي و عطرها و انواعي از مواد ضد عفوني کننده ملايم هستند. روي پروکسيد ، مواد مرکب بودار را با اکسيد کردن آمينها و ترکيبات اسيدهاي چرب بر طرف ميکند. روغنهاي اسانسي ، عطرها يا بوها را جذب ميکنند يا آنها را ميپوشانند و ضدعفوني کنندهها معمولا عوامل اکسيد کننده يا کاهندهاي هستند که باکتريهاي ايجاد کننده بو را ميکشند.
منبع:http://www.academist.ir