زيست‌شناسي دانش زندگي است. اين دانش به بررسي ويژگي‌ها و رفتار سازواره‌ها، چگونگي پيدايش گونه‌ها و افراد، و نيز به بررسي برهمکنش جانداران با همديگر و محيط پيرامونشان مي‌پردازد.
سطوح زيست‌شناسي
زيست‌شناسي گستره پهناوري از رشته‌هاي دانشگاهي را دربرمي‌گيرد. بسياري از اين عرصه‌ها گاه خود به عنوان رشته‌هاي جدا و مستقلي قلمداد مي‌گردند. روي‌هم‌رفته اين رشته‌ها به مطالعه زيست در مقياس‌ها و سطوح گوناگون مي‌پردازند از جمله:
* در مقياس هسته‌اي از راه زيست‌شناسي مولکولي، زيست شيمي، و تا اندازه‌اي ژنتيک
* در مقياس ياخته‌اي از طريق زيست‌شناسي ياخته‌اي
* در مقياس چندياخته‌اي از طريق فيزيولوژي، کالبدشناسي، و بافت‌شناسي
* در سطح شکل‌گيري يا ريخت‌زايي (اونتوژني) يک سازواره مفرد از طريق مطالعات در رشته زيست‌شناسي تکاملي
* در سطح وراثت ميان زايندگان و زادگان از راه دانش ژنتيک
* در سطح رفتار گروهي از طريق رفتارشناسي
* در سطح بررسي مجموعه يک جمعيت از طريق ژنتيک جمعيت و در مقياس چندگونه‌اي‌تبارها از راه دانش سامانه‌شناسي
* در سطح جمعيت‌هاي وابسته‌به‌هم و زيستگاه‌هاي ايشان از راه بوم‌شناسي و زيست‌شناسي فرگشتي و نيز احتمالاً از راه دانش دگرزيست‌شناسي که به بررسي وجود زيست در وراي کره زمين مي‌پردازد.
گرايشهاي گوناگون زيست‌شناسي
* جانورشناسي
* گياه‌شناسي
* زيست‌شناسي سلولي و مولکولي
* ميکروبيولوژي
* ژنتيک
* بيوشيمي
* بيوفيزيک
* بيوانفورماتيک
* زيست‌فناوري
* زيست‌شناسي تکويني
* بوم‌شناسي
منبع:http://www.academist.ir