مقدمه :

در اين بخش ابتدا مروري بر بخشها و اجزاي داخلي يک کامپيوتر مي کنيم . دنيايي از قطعات الکترونيکي و مکانيکي که همه روزه دچار تغييرات زيادي مي شوند . در دنياي کامپيوتر سخت افزار به لوازم فيزيکي مانند مانيتور ، صفحه کليد ، تراشه هاي حافظه ، کارتهاي جانبي و … گفته مي شود و نرم افزارها گروهي از دستورالعمل ها هستند که سخت افزارها را براي انجام فراميني از پيش تعيين شده هدايت مي کنند .
کليه فعاليتهاي يک کامپيوتر به 4 بخش اصلي تقسيم مي شوند :
1) ورودي
2) پردازش
3) خروجي
4) ذخيره سازي
که هر کدام سخت افزارها و نرم افزارهاي خاصي براي خود دارند .
اغلب لوازم ورودي و خروجي يک کامپيوتر در خارج از آن (جعبه کيس) قرار دارند و به راحتي در دسترس کاربر قرار مي گيرند . حال آنکه اکثر پردازش ها و ذخيره سازي ها در قسمتهاي داخلي کامپيوتر است . حال به معرفي جزيي سخت افزارها و نرم افزارها مي پردازيم .

1)سخت افزارها :

Cpu : با اهميت ترين بخش سخت افزاري يک سيستم واحد پردازش مرکزي central processing unit ) يا ريز پردازنده micro processor است که مغز اصلي محاسباتي و عملکردي است که تمام اعمال سيستم را انجام مي دهد و براساس نوع فرامين داده شده به آن از هزاران ترانزيستور در مقياس ميکروني تشکيل شده .
مادربورد : که مهمترين بورد در يک سيستم کامپيوتري است و نصب تمام قطعات سخت افزاري به طور مستقيم يا غيرمستقيم بر روي آن انجام مي شود .
حافظه ها : حافظه ها که دو نوع مي باشند:
1)دايمي
2) موقت
اطلاعات درحافظه هاي دايم با قطع جريان برق پاک نمي شوند مانندROM و EPOM و HDD و …
ولي حافظه هاي موقت با قطع جريان برق اطلاعات داخل آنها پاک شده در نتيجه حافظه هاي موقت به عنوان محل محاسبات و نگهداري موقت داده ها و عکس العمل هاي در حال پردازش استفاده مي شود و از حافظه هاي دايم براي ذخيره نتيجه عمليات ، محاسبات و … استفاده مي شود .
منبع تغذيه : منبع تغذيه که وظيفه فراهم کردن ولتاژ ورودي هر قطعه سخت افزاري را به عهده دارد و کارتهاي جانبي که هر کدام براي کاربردهاي خاصي طراحي شده اند و بر روي مادربورد به طور مستقيم نصب مي شوند .
از اجزاي سخت افزاري ديگرمي توان به مانيتور ، کي بورد ، ماوس ، پرينتر ، اسکنر و… اشاره کرد.

2) نرم افزارها :

نرم افزارها هوش يک سيستم هستند. نرم افزار تشخيص مي دهد چه سخت افزاري نصب شده و تصميم مي گيرد با توجه به کارايي هاي آن چگونه از آن استفاده کند . به طور کلي نرم افزارها مجموعه اي از برنامه ها هستند که توسط برنامه نويسان نوشته شده است و سيستم را براي انجام يک کار معين و مشخص ياري مي کند . تقريباً تمام نرم افزارها به سه دسته تقسيم مي شوند :
1)ميان افزار يا Bios
2)سيستم عامل Os
3) نرم افزارهاي کاربردي

منبع تغذيه :

انتخاب منبع تغذيه درست ، براي يک سيستم از مهمترين پارامترها به شمار مي رود . دو عامل مهم در انتخاب آن بسته به مادربوردهاي AT يا ATX و BTX متفاوت است و عامل ديگر توان خروجي يک منبع برحسب WATT مي باشد .
هر سيستم الکترونيکي براي تأمين ولتاژ مورد نياز خود و ولتاژ المان هاي خود محتاج به سيستم تغذيه است تا برق مورد نياز براي هر قطعه سخت افزاري تأمين و تنظيم کند تا در شرايط نامطلوب برق صدمه اي به المان ها وارد نشود . به طور کلي خطوط AC يا متناوب با سه روش DC مي شوند :
1) روش موازي
2) روش خطي سري
3) روش سوييچنيگ
در دو روش اول اتلاف انرژي زيادي وجود داشته در نتيجه المان هاي تغذيه داغ شده قادر به تأمين جريان زياد نيستند . اما لازمه تغذيه خوب دادن حداکثر جريان لازم خروجي است البته بدون افت ولتاژ خروجي و نيز عدم اتلاف انرژي .
در روش سوييچنيگ به دليل قطع و وصل شدن المانهاي آن انرژي کمتري در المانهاي تلف شده و جريان بالا مي رود از طرفي تغذيه هاي سوييچنيگ داراي حجم و وزن کمتر مي باشد پس حمل آنها نيز راحتر است . وجود عوامل ذکر شده براي اين تغذيه ها سبب شده که اين تغذيه ها مهمترين نوع تغذيه براي سيستم هاي کامپيوتري باشند .
براي بالا رفتن راندمان کار دراين تغذيه ها پارامترهايي نيز وجود دارند که در کارکرد سيستم حياتي اند.
محدوديت جريان : هنگامي که عملکرد تغذيه از حالت safety بيشتر شود با برگشت کردن از خروجي ميدان جريان خروجي تنظيم مي شود.
محدوديت ولتاژ : يک تغذيه خوب بايستي در مقابل افزايش ناگهاني ولتاژ ورودي ايمني داشته باشد. دو فيوز با نامهاي IDR و VDR که مقاومت آنها با افزايش جريان تغيير مي کند . تأثير نوساني ايجاد شده در ورودي را کنترل مي کنند تا ولتاژ خروجي ثابت باقي بماند .
خاموش کردن گرمايي : هنگامي که روي تغذيه از حد نرمال بيشتر شود منبع باسيتي توانايي خاموشي اتومات را داشته باشد .
بايد توجه داشت دستگاههاي الکترونيکي وجود دارند که نسبت به کاهش و افزايش ولتاژ حساس نيستند. اين نوع دستگاهها از تغذيه هاي نوع 1و2 (تغذيه ترانسي) که نسبتاً ارزانتر هستند استفاده مي کنند . اين گونه منابع در سيستم هاي کامپيوتري کاربري ندارند زيرا :
1)ولتاژ خروجي دقيقي ندارند و تلفات انرژي آنها زياد است .
2) کنترلي بر ورودي و خروجي ندارند (تغيير ورودي = تغيير خروجي)
3) بازدهي کم (زير 40% ) علارقم مدل سوييچنيگ که 80% بازدهي اش است .
4) جريان خروجي پايين (زير آمپر)
اساس کار تغذيه هاي سوييچنيگ بر سوييچ کردن ولتاژ ورودي به خروجي توسط المانهاي نيمه هادي (ترانزيستور) است . بدين ترتيب که ولتاژ ورودي پس از عبور از فيوزهاي IDR و VDR توسط يک مدار کوچک يکسو شده و فيلتر مي شود . پس ولتاژ مستقيم به وسيله چند المان نيمه هادي ديگر به قسمت خروجي سوييچ مي شود . مدت زمان قطع به نسبت وصل بودن آنها جريان و ولتاژ خروجي را تأمين و تنظيم مي کند.
منبع:http://www.academist.ir
/س