اخترشناسي، ستاره‌شناسي، يا نجوم بخشي از دانش فيزيک است که به بررسي و روشنگري درباره? رويدادهاي بيرون از کره? زمين و جو آن مي‌پردازد. اين دانش به مطالعه? خاستگاه، فرگشت (تکامل)، و ويژگي‌هاي فيزيکي و شيميايي پيکره‌هايي که در آسمان رصد مي‌شوند (و فراي زمين قرار دارند) پرداخته و فرآيندهايي که با آنها پيوند دارند را مي‌پژوهد.
ستاره‌شناسي يکي از اندک دانش‌هايي است که علاقه‌مندان ذوقي و غيرحرفه‌اي (آماتور) هنوز در آن نقش مهمي ايفا مي‌کنند؛ به‌ويژه در کشف و زيرنظر داشتن پديده‌هاي زودگذر. دانش اخترشناسي را نبايد با ستاره‌بيني يا تنجيم اشتباه گرفت. ستاره بيني يک «شبه علم» است که مي‌کوشد سرنوشت افراد را به وسيله? ردگيري مسير پيکره‌هاي آسماني پيشبيني نمايد. با آن‌که اين دو رشته يعني اخترشناسي و ستاره بيني هر دو خاستگاهي مشترک دارند، ولي تفاوت زيادي ميان آنهاست.
دانشهاي مرتبط با اخترشناسي
* نجوم رصدي
* اخترزيست‌شناسي: دانش بررسي پيدايش و فرگشت (تکامل) سامانه‌هاي زيستي در کيهان.
* اخترسنجي: دانش بررسي جايگاه پيکره‌ها و اجرامِ فلکي در آسمان و دگرگوني در جايگاه آنها. اين دانش به تعريف سامانه? مختصاتي براي شناسايي جايگاه پيکره‌ها به‌کار مي‌رود و هم‌چنين به مسيله? جنبش‌شناسي پيکره‌ها در کهکشان ما مي‌پردازد.
* کيهان‌شناسي: دانش بررسي سراسر کيهان و فرگشت آن.
* اخترشناسي کهکشاني
* اخترشناسي فراکهکشاني: دانش بررسي پيکره‌ها (معمولاً کهکشان‌ها) در بيرون از کهکشانِ ما.
* اخترشناسي سياره‌اي: سياره‌شناسي، شناخت و بررسي چگونگي تکوين سيارات بَرگِردِ ستارگان مادر.
* اخترشناسي ستاره‌اي
* طرح ستي (SETI) يا جستجوي هوش فرازميني
* ديرين‌اخترشناسي
منبع:http://www.academist.ir /س