شارل. فردريک گائوس فرزند باغبان فقيري از اهالي « برونشويک » آلمان بود که در تاريخ 30 آوريل سال 1777 متولد شد. پدرش مردي شرافتمند و مادرش زني فعال و باهوش بود. گائوس بيش از سه سال نداشت که پدرش را از اشتباهي که در حساب ورقه اي بود مطلع ساخت و بدين ترتيب توانست استعداد فوق العاده خود را در محاسبه نشان دهد. هنگاميکه گائوس در مدرسه ابتدايي مشغول تحصيل بود و بيش از ده سال نداشت يک روز معلم او سر کلاس شاگردان را وادار نمود که مجموعه سلسله اي از اعداد را با هم جمع کنند ولي هنوز صورت مسئله تمام نشده بود که گائوس ده ساله گفت که من مسئله را حل کردم او متوجه شده بود که اختلاف ما بين او عدد از اين سلسله مقداريست ثابت و خود به خود دستوري براي مجموع اين نوع سلسله اعداد بوجود آورد. معلم او سخت متعجب شد و اظهار داشت که اين کودک از من قويتر است و من ديگر معلوماتي ندارم که به او بياموزم گائوس در سال 1795 وارد دانشگاه گوتينگن شد و در 19 سالگي به حل بسياري از مسائل که براي اويلر و لاگرانژ لاينحل مانده بود موفق گرديد گائوس نيز همچون ارشميدس و دکارت و نيوتن در کودکي دچار حادثه اي گرديد که ممکن بود رياضيات را از وجود او محروم سازد وي در اولين سالهاي کودکي بود و طغيان آب ترعه اي را که از کنار خانه محقر ايشان مي گذشت سرريز کرده بود. کودک که در کنار آب بازي مي کرد در ترعه افتاد و چيزي نمانده بود که غرق شود و اگر بر حسب تصادف کارگري که در آن نزديکي بود وي را نجات نمي داد زندگاني گائوس به همين جا خاتمه مي يافت. روز سي ام مارس 1796 يکي از روزهاي تاريخي دوران زندگي گائوس است در اين روز يعني درست يک ماه قبل از اينکه نوزده ساله شود گائوس بطور قطع تصميم به مطالعه در رياضيات گرفت. از همين روز بود وي دفتر يادداشت علمي خويش را ترتيب داد که يکي از ذيقيمت ترين مدارک تاريخ رياضيات مي باشد و اولين مسئله اي که در آن ثبت شده است همين اکتشاف بزرگ او مي باشد.
اين دفتر يادداشت فقط از سال 1898 در معرض مطالعه عموم قرار گرفت يعني چهال و سه سال بعد از وفات گائوس.
گائوس در نهم اکتبر 1805 در بيست و هشت سالگي با يوهانا اشتهوف از اهالي شهر برونسويک ازدواج مي کند و در نامه اي که سه روز بعد از نامزدي خود به دوست دانشگاهي خويش ولنگانگ بوليه نوشته است از خوشبختي خويش چنين گفتگو مي کند: «زندگاني هنوز به صورت بهاري ابدي با رنگهاي جديد و درخشان در مقابل من است.ظ از اين ازدواج سه فرزند نصيب او شد که يوزف و مينا و لودويش نام داشتند زنش در يازدهم اکتبر سال 1809 بعد از تولد لودويش وفات يافت. اگرچه سال بعد (چهارم اوت 1810) بخاطر کودکانش از نو ازدواج کرد ولي سالها بعد نيز از زن اول خود با تأثر بسيار گفتگو مي کرد. زن دوم او که مينا والدک نام داشت دو پسر و يک دختر برايش آورد.
فقر و تنگدستي گائوس از يک طرف و فوت زنش از طرف ديگر بدبيني عجيبي در او بوجود آورد بطوريکه تا آخر عمر اين بدبيني از او جدا نگرديد ولي با وجود همه اين گرفتاريها و در حاليکه نوشته بود «مرگ بر اين زندگي ترجيح دارد» کتاب «تئوري اجسام آسماني روي مقاطع مخروطي حول خورشيد» را انتشار داد و در سال 1811 مسير ستاره دنباله دار عظيمي را محاسبه نمود و در همين سال يک متير موهومي را بيان کرد ولي از ديگران مخفي نگهداشت بطوريکه کوشي رياضيدان معروف دوباره مجبور به کشف آن شد و بدين ترتيب 50 سال علم رياضي عقب بود. در سال 1833 تلگراف الکتريکي را ساخت و دو کتاب يکي در سال 1827 به نام «تجسسات درباره مسائل مربوط به مساحي عالي» منتشر ساخت و در اين هنگام بود که تمام مردم معتقد بودند که گائوس بزرگترين رياضيدان جهان است ولي گائوس به اين افتخارات اهميت نمي داد و هيچ کس را نزد خود نمي پذيرفت و از خانه خارج نمي شد و تنها در مدت 27 سال فقط يکبار براي شرکت در کنگره علمي به برلين مسافرت کرد. گائوس فقط با زني به نام «سوفي ژرمن» اهل فرانسه ارتباط داشت اين زن در سال 1816 از طرف آکادمي علوم پاريس به اخذ جايزه بزرگ رياضيات نائل شد. گائوس به آثار والتر اسکات و ژان پول علاقه فراوان داشت و در هفتاد سالگي به فکر آموختن زبان روسي افتاد. گائوس اکتشافات خود را طي سالهاي 1796 تا 1814 در نوزده صفحه که شامل 146 اکتشاف مهم بود در سال 1898 منتشر ساخت اين جزوه چند صفحه اي گنجينه بزرگي بود که دانشمندان را به کلي حيران نمود.
گائوس اکتشافات خود را هميشه بصورت معما يادداشت مي نمود و معتقد بود که فقط براي خود مطالعه مي کند. وي هنگامي که در دانشگاه تحصيل مي کرد کتاب خود را به نام «تجسسات حسابي» تمام کرد و تئوري اعداد را که تا آن زمان شکل واقعي به خود نگرفته بود بصورت دانش حقيقي درآورد. لاگرانژ رياضيدان معروف در مورد کتاب گائوس چنين اظهار داشته است:
کتابي را که به عنوان «تجسسات حسابي» منتشر نموده ايد مقام علمي شما را تا رديف بزرگترين رياضي دانان جهان بالا برده است و قسمتي ازآن که شامل اکتشافات تحليلي است تاکنون نظيرش بوجود نيامده مقارن با انتشار کتاب گائوس در سال 1801 «پيازي» ستاره کوچک «سرس» را کشف نموده بود و منجمين در صدد محاسبه مدار آن بر آمدند ولي محاسبه آن به استفاده از اعدادي منجر شد که چند کيلومتر طول داشتند. گائوس شروع به کار نمود و روش کلي مطالعه اين مسائل را به دست آورد در نتيجه اين اکتشاف به عنوان يک منجم مشهور شد و رياست رصدخانه گوتينگن را به دست آورد.
گائوس در سالهاي آخر زندگي مورد توجه و محبت عمومي قرار داشت ولي آنقدر که شايستگي داشت از نعمت خوشبختي بهره مند نبود. در ابتداي سال 1855 کم کم از تصلب عضلات قلب و اتساع حفره هاي ريوي رنج مي برد و آثار آب آوردن در او هويدا شد. آخرين نامه اي که نوشت خطاب به سر ديويه يوستر (فيزيکدان انگليسي) و درباره اکتشاف تلگراف الکتريکي بود. در صبح روز 23 فوريه 1855 در سن هفتاد و هشت سالگي با آرامش کامل جان سپرد در قلمرو رياضيات نام او تا ابد جاويد خواهد ماند . . .
منبع:http://www.academist.ir /س