ديد کلي
مشکل مربوط به راکتورهاي شکافتي آن است که از انرژي آنها برق توليد ميشود. مقدار زيادي انرژي به صورت زبالههاي راديواکتيو باقي ميماند. در استفاده مجددا از عناصر سوختي ، مقداري زياد و خطرناک از انواع عناصر راديواکتيو باقي ميماند. وجود زبالههاي واجد تابش بسيار ، يکي از خطرات هميشگي براي زندگي بشر امروزي به شمار ميآيد. ميتوان در ظرف فولادي ضدزنگ اين زبالهها را به مايع تبديل کرد. اما چون اتمهاي انرژيدار آنها گرما ايجاد ميکنند، از اين رو يک سيستم خنک کننده دائمي ضرورت پيدا ميکند. گازهايي نيز توليد ميشوند که در صورت نشت خطرناک هستند.
روشهاي دفع زبالههاي هستهايميتوان زبالهها را در تابوتهايي در اعماق اقيانوسها دفن کرد. اما اين خطر وجود دارد که بر اثر فعاليتهاي شديد دريايي از آنجا فرار کرده يا شکسته شوند.
ميتوان زبالههاي هستهاي را توسط موشک در درون فضا پخش کرد. اما اين عمل هم با اعتراضاتي مواجه شد، و نيز شبهههايي وجود دارد که در صورت شکست پرتاب موشکها ، امکان آلودگي کره زمين وجود دارد.
استفاده از نشت هيدروليکي روش ديگر ميباشد. يعني حفرههايي در سنگها ايجاد کرد. و با استفاده از فشار هيدروليکي سنگ رسي را به صورت افقي قطع ميکنند. سپس زبالههاي راديواکتيو مانند لايهاي در داخل ساندويچي در داخل مايع سيماني پخش ميشوند.
يکي ديگر از پيشنهادهاي محتمل ، استفاده از معدن نمک است. دفع نهايي به هر طريق که صورت گيرد، روش آماده سازي برتر زبالهها اين است که آنها را در سراميکهايي که عناصر راديواکتيو از آنها قابل نشت هستند، به صورت متبلور در آورند.
مقايسه زبالههاي هستهاي با مواد انفجار ي بزرگنکته جالب در اين است که بشر با زبالههاي هستهاي حاصل از شکافت هستهاي ، به گونهاي برخورد ميکند که با فرآورده هاي حاصل از مهبانگ رفتار شد. در حدود 4.5 ميليارد سال قبل ، در يک بازوي مارپيچ نزديک به لبه کهکشان راه شيري ، تشکيل منظومه شمسي ما آغاز شد. ستاره مورد نظر خورشيد ، تشکيل گرديد و در اطراف آن گلوله برفيهاي مواد شکل گرفته ، با يکديگر برخورد نمودند و در هم تلفيق شدند، تا اينکه برخي از آنها سياره زمين را درست کردند. تعدادي از آن مواد زباله هستهاي راديواکتيو مهبانگ بود که در سنگهاي ستاره ما قرار داده شد. انسان معدن قابل شکافت را از آن سنگها استخراج کرده و مورد استفاده قرار داد. در حال حاضر انسان نميداند چگونه آنها را به زمين باز گرداند.