در اين مقاله نگارنده ضمن تبيين مباني جنبش نرم‌افزاري و راهكارهاي آن ، اين جنبش را ضرورتي غيرقابل انكار براي توسعه كشور ميداند .
1- ماهيت و گستره جنبش نرم افزاري
هر تمدني از نرم افزار و سخت افزار تشكيل مي شود. مراد از سخت افزار همان ساختارهاي اجتماعي و محصولاتي است كه به دنبال تحقق آن ساختارها پديد مي آيند. اين محصولات اعم از محصولات دقيق كه ابزار آزمايشگاهي هستند، ابزار توليد و سپس محصولات مصرفي مي باشد. ما اينگونه از رهاوردهاي تمدني را سخت افزار مي ناميم، اما نرم افزارها نظام مفاهيمي هستند كه پشتوانه توليد اين سخت افزارها مي باشند و اينها نيز طبقات مختلفي دارند؛ مفاهيم بنيادين مثل فلسفه منطق و منطق، مفاهيم تخصصي همچون علوم مختلف رياضي، تجربي و انساني و بالاخره مفاهيم اجتماعي و عمومي كه بر مفاهيم تخصصي تكيه دارند، همگي در زمره نرم افزارها به شمار مي آيند.
روبنايي ترين شكل نرم افزار آن چيزي است كه امروزه هدايت و كنترل ابزارهاي علمي مثل رايانه را بر دوش گرفته اند، اما نرم افزار مفهومي بسيار گسترده تر از اين موارد جزئي دارد؛ به زعم ما مفاهيم تخصصي هم عميق ترين لايه نرم افزارها نيستند، بلكه آنها نيز مستند به متدها و متدها نيز متكي بر فلسفه هاي متد كه آنها متدها را سامان مي دهند، هستند.
با توجه به وسعتي كه مفهوم «نرم افزار» دارد، انقلاب اسلامي ايران زماني در جهت توليدنرم افزار قرار خواهد گرفت كه در مسير ايجاد نهضت عظيم اجتماعي قدم بردارد. اينكه انتظار داشته باشيم معدودي از انديشمندان بتوانند چنين تحول بديع و گسترده اي را در جامعه به وجود آورند معقول به نظر نمي رسد، توليد مفاهيم بنيادين و رشته هاي تخصصي و فوق تخصصي در همه ساحت هاي سياسي، فرهنگي و اقتصادي بشر نيازمند نهضت اجتماعي و سازماني است كه از آن مي توان به عنوان «انقلاب فرهنگي» با «جنبش نرم افزاري» ياد كرد. «جنبش نرم افزاري» كلمه حقي است كه از سوي رهبر فرزانه نظام جمهوري اسلامي، آيت الله خامنه اي (مدظله العالي) ابراز گرديده و حاكي از آن است كه ايشان قصد دارند تا كشتي انقلاب اسلامي را در اين مسير سكانداري نمايند.