مقدمه
نمونه هاي شاخص هر سازند و نوع سنگي را که بر روي نقشه نشان داده مي شود را جمع آوري مي کنيم. اغلب ، از هر سازند مشابه ، اگر ترکيب آن در طول منطقه تغيير کند ، چندين نمونه مورد نياز است. حتي اگر تغيير نکند ، شما ممکن است به نمونه هايي از بخشهاي مختلف منطقه نياز داشته باشيد تا ثابت کنيد که تغييري صورت نگرفته است. البته برخي از تغييرات در ترکيب ممکن است در نمونه دستي واضح نباشد ، لذا براي ضريب اطمينان به نمونه هاي بيشتري نياز است. اندازه نمونه هاي جمع آوري شده قاعدتا به هدف شما بستگي دارد ، نه به اين که شما چقدر مي توانيد حمل کنيد. قبل از عزيمت به روي زمين به دستگاه برش سنگ خود توجه کنيد تا بدانيد براي تهيه مقطع نازک (thin section) چه چيزي نياز داريد. تا حد ممکن موادي را جمع آوري کنيد که هم سطوح هوازده و هم سطوح تازه را نشان دهد ، و اگر نياز باشد. دو نمونه برداريد تا هر دو نشان دهد. هر قطعه سنگي را که مي توانيد با چکش خود از يک رخنمون بشکنيد ، برداريد. راحت ترين قطعه اي که شکسته مي شود ممکن است نشان دهنده کل يک رخنمون نباشد. برخي مواقع لازم است زماني قابل ملاحظه ، براي شکستن يک نمونه خوب ، توسط چکش و اسنکه ، صرف کنيد.
نمونه هاي شکسته شده را مرتب کنيد. نمونه هاي سنگهاي رسوبي را طوري علامت بزنيد که سطح بالاي آنها را نشان دهد. نمونه هاي دگرگوني ممکن است نياز به جهت يابي داشته باشد ، طوري که بتوان مقاطع نازک را جهت دار بريد: نمونه ها را بشکنيد ، و سپس آنها را به محلي که شکسته شده اند برگردانيد و جهت شيب را روي سطح علامت بزنيد چنانکه در هنگام بريدن مقطع نازک بتوان جهت فضايي آنها را تعيين کرد. هر زمان که امکان داشته باشد ، جهت نمونه ها را قبل از شکستن تعيين کنيد.
علامت گذاري نمونه
نمونه هاي سنگي به بهترين وجهي با ماژيک ضد آب ، و سنگهاي تيره با مواد چوبي زرد رنگ يا با استفاده از يک تکه چسب پانسمان علامت گذاري مي شود. نمونه ها را در روز نامه پيچيد تا از سايش آنها جلوگيري شود و در کوله پشتي يدک خود نگه داريد. در پايگاه نمونه هاي خود را تميز و خشک کنيد و يک قطره جوهر سفيد روي آنها بريزند: سپس لکه سفيد را با جوهر مشکي شماره بزنيد.
فسيلها
برخي از فسيلها براحتي از سنگ اوليه خارج مي شوند. برخي ديگر چنين نيستند. بيشتر آنها طوري جاي گرفته اند که فقط بخسي از آنها نمايان است. سنگ را بقدر کافي با يک چاقو بتراشيد تا ببينيد آيا نمونه ارزش جمع آوري دارد يا خير ، و اگر داشت قطعه اي از سنگ را که حاوي فسيل است جدا کنيد بيشتر فسيلها به صورت قالب يا آثاري در سنگ هستند.
نمونه هاي حساس مثل فسيل مهره داران را در جعبه ها يا قوطيهايي قرار دهيد و آنها را در پنبه ، پارچه يا روزنامه يا با استفاده از يک لعاب گچ ، نمونه اي را که با روزنامه و سپس پلي استرين ها پوشانده شده است را محکم مي کنيم.
ثبت نمونه ها
نمونه هاي جمع آوري شده را بلافاصله در دفترچه يادداشت خود ثبت کنيد. ترجيحا شماره آنها را در حاشيه سمت چپ بنويسيد ، بطوري که جزئيات آنها را بتوان براحتي جا به جا کرد. اگر شماره نمونه ها با مداد قرمز نوشته شود ، از مشاهدات صحرايي که در همان ستون گردآوري شده اند بسادگي قابل تشخيص است. روي ديگر اينکه ، اگر تعداد زيادي نمونه جمع آوري کرده ايد ،يک ستون بدين منظور در دفترچه يادداشت خود اضافه کنيد. علاوه بر تثبيت نمونه ها در صفحات دفتر کار ، آنها را در پشت دفتر خود نيز ثبت کنيد و اين کار از پيدا شدن دو نمونه تقريبا مشابه با شماره يکسان جلوگيري خواهد کرد ، والا بعدا هيچ راهي براي تفکيک آنها وجود نخواهد داشت. ثبت نمونه همچنيني به شماره کمک مي کند تا مطمئن شويد که نمونه هايي را جمع آوري کرده ايد که لازم بوده ، و اگر شماره صفحه اي که در آن مشخصات نمونه ها را بطور کاملتر در دفترچه يادداشت خود آوريده ايد ارائه کنيد ، به عنوان يک مرجع آماده و در دسترس به کار خواهد آمد. حمل نمونه هاي زمين شناسي معمولا سنگين بوده و حمل نقل آنها در بسته هاي بزرگ ، خارج از توان يک نفر است.و جعبه هاي کوچکتر طبيعتا از نظر حمل و نقل و سرعت جابجايي کار آمدترند. جعبه در ابعاد تقريبي25*30*25 سانتي متر که از تخته با ضخامت 10 ميلي متر ساخته شده و توسط سيمهاي فلزي بسته بندي شده باشند ، قابل قبولترين نوع بسته بندي در انواع مسافرتها- اعم از زميني و هوايي - است.
منبع:http://atwis.com
/س