کارت‌ شناسايي بيومتريک يا Biometric ID Cards ترکيبي از کارت‌ شناسايي معمولي و يک يا چند مشخصه بيومتريک است. اين کارت‌ها کاملا مورد اعتماد هستند و تقلب در آنها و سوء استفاده از آنها تقريبا غير ممکن است. اين کارت‌ها شامل نوع کارت، مانند: کارت رانندگي، کارت ماشين و... هستند و سپس مشخصات دارنده کارت مانند: نام، نام خانوادگي و ... و يک عکس مربوط به دارنده کارت تمام مشخصات بعد از ورود به همراه اسکن عکس و تعيين پيکسل‌هاِي عکس با توجه به يک الگوي مخصوص رمز گذاري که براي آن سازمان در نظر گرفته شده رمز گذاري شده و در قسمت زير عکس به صورت کد (bar code) ذخيره مي شود، سپس هنگام تشخيص عکس و تمام مشخصات ثبت شده برروي کارت خوانده شده و به وسيله الگوي رمز گذاري براي آن سازمان رمزگذاري مي‌شود و سپس bar code بوسيله دستگاه خوانده شده و رمز حاصل از آن با رمز بدست آمده از رمز گذاري مقايسه مي‌شود و در صورت تطبيق هويت فرد تاييد مي‌شود.
در اين روش چون هم رمز و هم مشخصات بر روي کارت ثبت مي‌شود ديگر نيازي به اطلاعات حجيم نمي باشد و فقط الگوهاي رمز گذاري بايد مشخص باشد و اين در مقايسه با حجم بسيار زياد الگوهاي ذخيره شده ناچيز است.
اگر در اين کارت‌ها يک مشخصه بيومتريک نيز مانند اثر انگشت ثبت شود نه تنها از قانوني بودن کارت اطمينان حاصل مي‌شود بلکه از اينکه کارت به شخص تعلق دارد نيز مي‌توان مطمئن شد.
اسكن عنبيه يكي از روش هاي ثبت مشخصات بيومتريك است كه هم اكنون از آن در بسياري از نقاط امنيتي در جهان استفاده مي‌شود.
طبق تحقيق هاي انجام شده چشم انسان از ويژگي هاي كاملا منحصر به فرد و يكتاي او به شمار مي‌رود. به‌طوري كه احتمال اشتباه سيستم در اين روش يك در 1078 است كه بسيار قابل توجه است، همچنين اسكن از عنبيه اين امكان را براي سيستم فراهم مي‌سازد تا 200 نقطه از عنبيه بررسي و مقايسه شود، در حالي كه شناسايي از طريق اثر انگشت 60 تا 70 نقطه را بررسي مي‌كند. در بدن انسان عنبيه چشم ساختاري ظاهري ولي به نوعي محافظت شده به حساب مي آيد، عضوي است كه با گذر زمان دستخوش تغيير نمي‌شود و اين ويژگي، اين روش شناسايي را بيش از ساير روش ها ايده آل مي‌سازد.
در اكثر مواقع عنبيه چشم افراد پس از انجام عمل جراحي نيز بدون تغيير باقي مي‌ماند. حتي افراد نابينا نيز مي‌توانند از اين روش استفاده كنند، البته تا زماني كه چشم آنها عنبيه داشته باشد. استفاده از عينك يا لنزهاي تماسي هيچ كدام بر روال كار تشخيص، اختلال ايجاد نمي كنند و سبب تشخيص نادرست نمي‌شوند.

تاريخچه استفاده از اسكن عنبيه

استفاده از اسكن عنبيه براي شناخت و تشخيص هويت نخستين بار در سال 1936 توسط چشم پطشكي به نام فرانك بارچ پشنهاد شد اما اين موضع تا مدت ها به عنوان يك نظريه تخيلي باقي ماند و تنها در دهه 1980 در سري فيلم هاي جيمز باند اين موضوع مطرح و به تصوير كشيده شد.
در سال 1987 دو چشم پزشك ديگر به نام هاي آران سفير و لئونارد فلوم مجددا اين نظريه را مطرح كردند و در سال 1989 از استاد خود جان داگمن در دانشگاه هاروارد خواستند تا الگوريتم شناسايي و تشخيص عنبيه را به وجود آورد.اين الگوريتم ها كه حقوق آن در اختيار داگمن قرار گرفت توسط شركت" آيريس تكنولوژيز" توليد شد و پايه سيستم ها و محصولات كنوني قراري گرفت.در حال حاضر در بسياري از فرودگاه ها در دنيا از جمله در امارات از اسكن عنبيه استفاده مي شود.
منبع: www.hamshahrionline.ir
/خ