سرويس هاي وب XML ، بعنوان بلاک هاي اوليه براي ايجاد برنامه هاي توزيع شده در اينترنت مورد توجه جدي قرار گرفته اند. وجود استانداردهاي مطلوب براي ارتباط برنامه ها با يکديگر باعث شده است که سرويس هاي وب XML بعنوان يک پلات فورم قابل قبول براي ارتباط بين برنامه اي مطرح گردند. هر برنامه با استفاده از چندين سرويس وب XML ، ايجاد خواهد شد. منابع ارائه دهنده سرويس هاي وب مي توانند متفاوت بوده و در عين حال امکان ارتباط آنها با يکديگر صرفنظر از محل استقرار و نحوه پياده سازي ، وجود خواهد داشت . تاکنون تعاريف متفاوتي از سرويس هاي وب ارائه شده است ، برآيند تمامي تعاريف فوق را مي توان بصورت زير خلاصه نمود .
سرويس هاي وب XML ، باعث ارائه قابليت ها و توانائي هاي مطلوب براي کاربران وب از طريق بکارگيري يک پروتکل استاندارد وب مي گردد. پروتکل فوق SOAP ناميده مي شود.
سرويس هاي وب XML ،سرويس هاي وب قادر به تشريح اينترفيس مربوط به خود بهمراه جزئيات مناسب بوده تا از اين طريق کاربران بتوانند برنامه هاي سرويس گيرنده اي را ايجاد نمايند که قادر به گفتگو با برنامه مورد نظر باشند. براي تشريح عملکرد هر يک سرويس هاي وب از سندهاي با نوع XML استفاده شده که WSDL)Web services Description Language) ناميده مي شوند.
سرويس هاي وب مي بايست ريجستر شده تا از اين طريق کاربران قادر به يافتن آنها در زمان مناسب باشند. عمليات فوق توسط UDDI)Universal Discovery Description and Integration) انجام خواهد گرفت .
در اين مقاله به هر يک از تکنولوژيهاي فوق اشاره خواهد شد . قبل از پرداختن به موارد فوق ، لازم است با سرويس هاي وب بيشتر آشنا شده و به ضرورت هاي استفاده از آنان واقف گرديم .
يکي از اولين مزاياي سرويس هاي وب XML ،امکان نوشتن برنامه ها با زبانهاي برنامه نويسي متفاوت و بر روي پلات فورم هاي گوناگون، بگونه اي است که هر يک از آنان بر اساس يک روش استاندارد قادر به برقراري ارتباط با يکديگر باشند . از ديگر مزاياي سرويس هاي وب XML ، استفاده اين سرويس ها از پروتکل هاي استاندارد وب نظير : ,XML و HTTP,TCP/IP است .
سرويس هاي وب XML ، سرويس هاي نرم افزاري بوده که با استفاده از SOAP بر روي وب بکارگرفته شده و توسط يک فايل WSDL تشريح و بکمک UDDI ريجستر خواهند شد.

قابليت هاي سرويس هاي وب XML

هدف اوليه سرويس هاي وب ، ارائه اطلاعات لازم براي استفاده در ساير برنامه ها بود.اطلاعات وضعيت آب و هوا ، نتايج مسابقات ورزشي و ... نمونه هائي از اولين کاربردهاي سرويس هاي وب مي باشند . بهرحال مي توان مجموعه وسيعي از برنامه ها را تصور نمود که مي توان آنها را ايجاد تا پس از پردازش هاي مناسب بر روي اطلاعات ، نتايج با استفاده از روش هاي متفاوتي ارائه گردند . مثلا" مي توان يک صفحه Excel را که شامل خلاصه اطلاعاتي در رابطه با وضعيت سهام ،موجودي بانک است ، ارائه کرد. در صورتيکه اطلاعات فوق توسط سرويس هاي وب XML ، ارائه گردند ، برنامه Excel قادر به بهنگام سازي پيوسته آنان خواهد بود. دستيابي به برخي از اين اطلاعات بصورت رايگان بوده و برا ي استفاده از برخي ديگر، مي بايست به عضويت سرويس در آمد. اطلاعاتي از اين نوع در حال حاضر نيز بر روي وب وجود دارد ، ولي با استفاده از سرويس هاي وب، مي توان با اتکاء بر روش هاي مدرن برنامه نويسي به آنها دستيابي و قطعا" در اين راستا نتايج در مدت زمان کوتاهتر و با اعتبار بيشتر ايجاد خواهند شد .
طراحان و پياده کنندگان نرم افزار اين امکان را خواهند داشت که با بکارگيري نرم افزارهاي فعلي بهمراه سرويس هاي وب ، به آفرينش نرم افزارهاي جديدي همت گمارند که خشت خشت آنها از سرويس هاي وب ايجاد شده باشد. مثلا" يک شرکت مي تواند نرم افزاري براي خريد و فروش را طراحي نمايد که بصورت اتوماتيک بهاي کالاها را از فروشندگان متفاوت اخذ نمايد.در اين حالت کاربران مي تواتند يک کالا را از يک توليد کننده خاص انتخاب و سفارش خود را ثبت نمايند.برنامه فوق از زاويه فروشندگان ، مي تواند داراي يک سرويس وب مجزاء براي بررسي کارت اعتباري خريدار نيز باشد. در آينده با سرويس هاي وب XML ، متعددي مواجه خواهيم بود که مسئوليت لجستيک اطلاعاتي و عملياتي برنامه هاي وب را برعهده خواهند گرفت . رويکرد فوق دستاوردهاي بسيار بزرگي را براي جامعه بزرگ بشريت خصوصا" شهروندان اينترنت بدنبال خواهد شد .
SOAP ، پروتکل ارتباطي براي سرويس هاي وب XML است . با اينکه SOAP يک پروتکل ارتباطي است ،اما اغلب آن را با DCOM و يا CORBBA مشابه دانسته و سوالاتي نظير : " چگونه SOAP باعث فعال شدن يک شي مي گردد؟" و يا " از چه سرويس نامگذاري SOAP استفاده مي کند ؟" مطرح مي نمايند .با اينکه يک نمونه از نسخه هاي پياده سازي شده توسط SOAP ، شايد دلايلي بر صحت ادعاها و يا استنباطات فوق باشد ،ولي استاندارد SOAP، بگونه اي است که موارد فوق را در بطن خود لحاظ نخواهد کرد . SOAP ، فرمت پيامهاي XML را مشخص مي کند. در صورتيکه داراي بخشي شامل کدهاي XML باشيم که بين عناصر SOAP قرار گرفته باشند، مي توان اين ادعا را داشت که داراي يک پيام SOAP هستيم . SOAP ، داراي مشخصه هاي ديگري است که نحوه ارائه داده بصورت XML را تشريح و نحوه استفاده از SOAP براي RPC را مشخص خواهد کرد. بخش هاي اختياري فوق، امکان ايجاد نرم افزارهاي مبتني بر RPC را فراهم خواهد کرد . در اين نوع نرم افزارها يک پيام SOAP ، شامل فراخواني يک تابع بهمراه پارامترهائي است که از طريق سرويس گيرنده ارسال خواهند شد. درادامه ، سرويس دهنده پيامي را بهمراه نتيجه اجراي تابع براي سرويس گيرنده ارسال خواهد کرد. اغلب نسخه هاي پياده سازي شده SOAP ، از برنامه هاي مبتني بر RPC همچنان حمايت مي کنند . شناخت مناسب برنامه نويسان از تکنولوژيهاي COM و يا CORBA دليلي بر حمايت فوق است . SOAP ، همچنين از برنامه هاي Document Style حمايت مي کند. در اين نوع برنامه ها ، پيام SOAP صرفا" بصورت يک Wrapper همراه سند XML است . برنامه هاي SOAP با سبک Document-Style کاملا" انعطاف پذير بوده و اغلب سرويس هاي جديد وب XML ،از انعطاف پذيري فوق براي ايجاد سرويس هائي که پياده سازي آنان توسط RPC مشکل است، استفاده مي نمايند. آخرين بخش اختياري در SOAP ، نحوه برخورد با پيام هاي SOAP را که از پيام هاي Http استفاده مي کنند، تشريح مي کند. Http ،توسط اغلب سيستم هاي عامل حمايت شده و پرداختن به آن مي تواند از زاويه فوق حائز اهميت باشد. بنابراين تمامي نسخه هاي پياده سازي شده SOAP ، نيز از آن حمايت مي نمايند. تقريبا" اغلب سرويس هاي وب XML ،از Http استفاده مي نمايند يکي از مسائل مهم در رابطه با شروع استفاده از SOAP ، وجود اختلاف بين ويژگي ها و خصايص هر يک از نسخه هاي پياده سازي شده SOAP است . اغلب افراديکه از SOAP استفاده مي نمايند ، پيام هاي SOAP را مستقيما" نمي نويسند .در اين راستا از نرم افزارهاي مربوطه (SOAP Toolkit) براي ايجاد و تفسير پيام هاي SOAP استفاده مي کنند. اين نوع نرم افزارها ،عموما" باعث ترجمه توابع صدا زده شده از يک نوع زبان برنامه نويسي به يک پيام SOAP مي گردنند. مثلا" برنامه Microsoft SOAP Toolkit 2.0 ، باعث ترجمه توابع فراخوانده شده COM به SOAP شده و يا Apache Toolkit توابع فراخوانده شده و نوشته شده به زبان جاوا را به SOAP ترجمه خواهند کرد. نوع توابعي که فراخوانده شده و نوع داده ها ي مربوط به پارامترها ، در هر يک از نسخه هاي پياده سازي شده SOAP ، با يکديگر متفاوت بوده و ممکن است تابعي که با يک Toolkit کار مي کند با ديگري کار نکند. مسئله فوق مربوط به محدوديت SOAP نبوده و به پياده سازي يک نسخه خاص از SOAP برمي گردد. SOAP ، تاکنون بر روي سخت افزارها و محيط هاي نرم افزاري متفاوتي پياده سازي شده است . اين بدان معني است که SOAP ، قادر به برقراري ارتباط سيستم هاي مجزاي درون سازماني و برون سازماني است . در سال هاي اخير، تلاش هاي گسترده اي براي ايجاد يک پروتکل ارتباطي بمنظور ارتباط سيستم ها با يکديگرانجام شده است ولي تاکنون هيچکدام از آنها به مرزهاي موفقيت SOAP دست پيدا نکرده اند، سادگي و کوچک بودن SOAP نسبت به ساير پروتکل هاي مدعي در اين زمينه ، از دلايل موفقيت آن مي باشد . ويژگي هاي منحصربفرد Http و سادگي SOAP باعث گرديده که استفاده از آنان براي پياده سازي سرويس هاي وب XML ايده آل باشد . WSDL ، مکانيزمي براي تشريح سرويس هاي وب است . يک فايل WSDL خود يک سند XML بوده که مسئوليت تشريح مجموعه اي از پيام هاي SOAP و نحوه تبادل پيام ها را تشريح خواهد کرد. بنابراين محتويات اينچنين فايل ها بسادگي قابل خواندن و ويرايش توسط اغلب برنامه هاي نرم افزاري خواهد بود. بمنظور بررسي نقش اين نوع فايل ها ، تصور نمائيد مي خواهيد يک متد SOAP را که توسط يک سازمان تجاري ديگر ارائه شده است را ، استفاده نمائيد . در چنين حالتي مي توان ، از سازمان مربوطه درخواست تعدادي پيام نمونه SOAP را کرده و برنامه خود را بگونه اي که قادر به توليد و مصرف پيامهاي مشابه با نمونه هاي ارائه شده باشد، طراحي و پياده سازي کرد . در عمل، روش فوق با اشکالات متعددي مواجه خواهد شد . مثلا" ممکن است يک شماره شناسائي (ID) با مقدار 2837 را مشاهده و آن را بصورت يک عدد صحيح تفسير در صورتيکه مقدار فوق يک رشته باشد . WSDL ، مشخص خواهد کرد که يک درخواست پيام مي بايست شامل چه مواردي بوده و پيام ارائه شده بعنوان پاسخ ، مي بايست شامل چه مواردي و به چه صورت باشد. فايل هاي ،WSDL علاوه بر مسئوليت تشريح پيامها ،قادر به تشريح محل استقرارسرويس بهمراه پروتکل ارتباطي براي ايجاد ارتباط با آن، نيز مي باشند . اين بدان معني است که يک فايل WSDL ، تمامي موارد ضروري براي نوشتن يک برنامه جهت درگير شدن با يک سرويس وب XML را دارا مي باشد . در اين راستا ، مي توان از ابزارهاي متفاوتي جهت خواندن يک فايل WSDL و توليد کدهاي مورد نياز براي ايجاد ارتباط با يک سرويس وب XML استفاده کرد. برخي از ابزارهاي فوق ، بهمراه ويژوال استوديو دات نت ارائه شده است . اغلب بسته هاي نرم افزاري SOAP ، شامل ابزارهائي براي توليد فايل هاي WSDL بوده ولي در رابطه با نوشتن فايل هاي WSDL (بصورت مستقيم) ابزارهاي محدودتري وجود دارد.
UDDI ، بعنوان Yellow page ( کتاب زرد ) براي سرويس هاي وب تلقي مي گردد. در اين نوع کتاب ها ، بسادگي مي توان عمليات جستجو براي يافتن يک شرکت جهت انجام يک سرويس خاص را انجام داد. در صورتيکه عمل جستجو با موفقيت همراه باشد ، مي توان بمنظور اخذ اطلاعات تکميلي با شرکت مربوطه ارتباط برقرار کرد . در صورتيکه يک سرويس در UDDI ريجستر نگردد،حوزه دستيابي ساير متقاضيان به سرويس فوق ، بسيار محدودخواهد شد. دايرکتوري UDDI ، يک فايل XML بوده که يک فعاليت تجاري و سرويس هاي ارائه شده توسط آن را تشريح خواهد کرد. هر موجوديت در دايرکتوري فوق از سه بخش اساسي تشکيل شده است :
White Pages ، شامل شرکت هاي ارائه دهنده خدمات بهمراه مولفه هاي اطلاعاتي نظير نام ،آدرس و شماره تماس و ... است .
Yellow Pages ، شامل گروه هاي متفاوت صنعتي بر اساس استانداردهاي رايج جهاني است .
Green Pages ، شامل جزئيات لازم براي اينترفيس سرويس بوده ،تا زمينه استفاده از سرويس فوق براي ساير برنامه نويسان فراهم گردد .
بمنظور تعريف سرويس ها در UDDI از روش هاي Type Model و يا tModel استفاده مي گردد . در روش tModel از يک فايل WSDL بمنظور تشريح اينترفيس SOAP استفاده مي گردد. دايرکتوري UDDI شامل امکانات متعددي براي جستجوي سرويس هاي مورد نياز براي ايجاد يک برنامه است . مثلا مي توان عمليات جستجو را بر اساس محل فيزيکي سازمان ارائه دهنده سرويس ، نوع ( گروه ) سازمان ارائه دهنده سرويس و ... انجام داد. پس از جستجو ، دايرکتوري UDDI اطلاعات مورد نظر شامل نحوه تماس ، ارتباطات ، اطلاعات فني و ساير موارديکه امکان استفاده از سرويس را فراهم مي نمايند ، مي باشد . UDDI امکان يافتن يک فعاليت تجاري خاص بمنظور اخذ سرويس هاي وب ، نيز را فراهم مي نمايد . در صورتيکه نسبت به سازمان ارائه دهنده سرويس شناخت لازم وجود داشته باشد ، ولي نسبت به نوع سرويس هاي ارائه شده توسط آن سازمان شناختي وجود نداشته باشد ، مي توان با استفاده از WS-Inspection در بين مجموعه اي از سرويس هاي وب موجود بر روي يک سرويس دهنده خاص ، حرکت تا از اين طريق بتوان سرويس مورد نظر براي تامين خواسته مورد نظر را پيدا کرد .

خلاصه

در اين مقاله به بررسي نحوه گفتگو با سرويس هاي وب (SOAP) ،نحوه تشريح سرويس هاي وب (WSDL) و نحوه يافتن سرويس هاي وب (UDDI) پرداخته شد . با اينکه براي استفاده از سرويس ها ي وب فعاليت هاي گسترده اي انجام شده است ولي هنور مسائلي نظير : امنيت ،مديريت عملياتي ،پيامهاي مطمئن و موارد ديگري وجود دارد که مي بايست براي آنها نيز راهکارهاي مناسب ارائه گردد. معماري Global XML web Services ، با هدف افزودن قابليت هاي جديد و پيشرفته به سرويس هاي XML ، مطرح گرديده است که هم بصورت ماژولار بوده و هم قابل توسعه خواهند بود . ماژول هاي WS-Security و WS-License بعنوان بخشي از مشخصه هاي معماري فوق مطرح مي گردنند. مديريت عملياتي سرويس هاي وب ، مستلزم داشتن يک سيستم Routing Message از طريق سرويس دهندگان متعدد و پيکربندي مناسب آنها بصورت پويا براي پردازش است . WS-Routing و WS-Referral ، بعنوان ماژول هائي در معماري فوق ، مسئوليت هاي اشاره شده را دنبال خواهند کرد .
منبع:http://article.mjsoft.ir
/خ